Dear Francien,
Nog twee dagen, dan staan we aan de start van onze race. Zijn we klaar om Amsterdam te runnen?
Dear Francien,
Nog twee dagen, dan staan we aan de start van onze race. Zijn we klaar om Amsterdam te runnen?
Ik denk dat iedereen die momenten wel kent. Die momenten waarop je even door de bomen het bos niet meer kunt zien. Dat je niet meer weet waar je moet beginnen, je bent nog maar een haar verwijderd van totale paniek. Ook ik ken die momenten natuurlijk. Ik heb ze zelfs redelijk vaak gehad. Tijdens mijn studie als ik me bedacht hoeveel ik nog moest leren en hoe lastig de stof was. Tijdens mijn werk in een restaurant, als het hele terras vol zat en ik al vijf uur achter elkaar aan het rennen was zonder een moment op adem te komen en nu, als ik meerdere opdrachten tegelijk aan neem en dat ook nog eens probeer te combineren met een semi-sociaal leven.
Maar hé het komt altijd goed. En misschien heb je de volgende keer dat je het even niet meer weet iets aan deze vijf tips, de dingen die ik doe om weer ‘zen’ te worden.
Een hardloopwedstrijd kost bij mij niet alleen tijd omdat ik er voor moet trainen en omdat ik hem natuurlijk ook nog even moet lopen. De dagen voor een wedstrijd kan ik me vaak ook een stuk minder goed concentreren op ‘belangrijke’ zaken zoals werk. Gedachten over de wedstrijd gaan continu door mijn hoofd… Ik geef jullie vandaag graag een kijkje in dat hoofd.
Happy Birthday to me! Eén van de belangrijkste dingen in mijn leven is muziek. Niet dat ik zelf muziek kan maken, ik kan nog net een blokfluit bespelen en ik heb mezelf ooit gitaar leren spelen op een linkshandige gitaar (ik speelde dan ook linkshandig, terwijl ik rechtshandig ben), maar daar kwam ik ook niet verder dan ‘boer er ligt een kip in het water’. Vroeger dacht ik dat ik zangeres zou worden, maar nadat ik mezelf een keer hoorde zingen dacht ik nee, nee, nee… toch maar niet. Ik heb het dan ook niet over muziek maken, maar over muziek luisteren.
