Mijn eerste ‘No shame in my game’ playlist krijgt nog iedere dag nieuwe volgers en ik moet bekennen dat ik hem ook bijna dagelijks beluister. Vooral in de auto is ‘ie favoriet, er kan niemand mijn auto instappen zonder dat we keihard mee blèren met Atomic Kitten en de Backstreet Boys. Maar goed, er waren eind jaren ’90 begin jaren ’00 meer dan boy- en girlgroups, er waren ook een paar hele fijne popartiesten waar ik nog steeds met liefde naar luister.
Als ik één ding geleerd heb het afgelopen half jaar, dan is het dat een goede to-do-list het allerbelangrijkste is voor mijn productiviteit. Zonder to-do-list heb ik ineens niets meer te doen, of erger nog, is alles dat ik moet doen me ineens te veel.
Een volledige week in Nederland, het moet bijna niet gekker worden ;-). Gelukkig zit ik waarschijnlijk eind deze week alweer in Oostenrijk. Maar laten we niet op de zaken vooruit lopen en eerst eventjes afgelopen week bespreken.
De afgelopen twee weken ben ik blijven hardlopen, vijf keer om precies te zijn. Het liefst had ik natuurlijk vaker gerend en qua tijd zou me dat ook wel lukken, maar mijn lichaam is het daar helaas niet altijd mee eens…
