Vier weken geleden schreef ik dat het tijd was om wat rust te nemen. In september en oktober stond voor mezelf zorgen niet erg hoog op de prioriteitenlijst en dat terwijl ik op 2 november een marathon moest lopen. Niet erg slim natuurlijk en daar moest ik tijdens de marathon voor op de blaren zitten. Tijdens het wandelen van die laatste 19 kilometer heb ik veel tijd gehad om na te denken. Ik kwam er achter dat ik iets te veel hooi op mijn vork had genomen en dat ik eigenlijk nooit echt rust nam. Daarnaast besefte ik ook ineens dat twee keer per week dineren bij de McDonalds ook niet erg slim is. En avondeten met een zak Doritos (met dip) is ook niet iets waar je lichaam sterker van wordt. Oh ja en slaap… vrij belangrijk als je traint voor een marathon, veel energie verbruikt en juist heel veel energie nodig hebt voor die marathon die je nog moet lopen.
