Tot een jaar of twee geleden deed ik vrijwel alleen maar (lange) duurlopen, nu geniet ik juist veel meer van variatie in trainingen. Ze geven me niet alleen een meer voldaan gevoel, de kilometers lijken ook voorbij te vliegen zonder dat ik er erg in heb. Ik kan wel 100 verschillende trainingen bedenken, maar laten we beginnen met vijf.
Ik werd gisterochtend helaas wakker met migraine, wat later ‘gewoon’ spanningshoofdpijn bleek te zijn. Ik had het hele weekend plannen gemaakt om er een productieve maandag van te maken, dat plan heb ik dus helaas niet tot uitvoer kunnen brengen. Een andere leuke verrassing? Onze wasmachine besloot dat het genoeg geweest was. Kostbaar grapje, maar hopelijk kunnen we vanaf morgen gewoon weer de was doen. Stiekem hoop ik dat onze nieuwe wasmachine zo ‘leuk’ is dat wassen automatisch ook leuk wordt. Ik denk dat dat net iets teveel gevraagd is ;-).
Liefs,
Annemerel
Vanmorgen stond de Freedom 5K, georganiseerd door mijn fysio, op het programma. Het idee? 5 kilometer lopen op 5 mei, 75 jaar na de bevrijding. Een mooi idee vond ik toen ik het hoorde. Maar afgelopen dagen begon ik toch te twijfelen.
Wow, alweer de 50ste lentevlog! Time flies when having fun (of wanneer je in een intelligente lockdown zit, zo blijkt). Gister liep ik een korte maar intensieve intervaltraining waarbij ik 8x op een tempo liep dat ik ooit 5 kilometer achter elkaar liep. Nu denk ik alleen maar… hoe dan? Maakt niet uit. Komt wel weer. Of komt helemaal niet meer, maar die 5 kilometer in 19.40 pakken ze me in ieder geval nooit meer af.
Liefs,
Annemerel
En weer een week voorbij. Inmiddels zitten Tuur en ik al acht weken zoveel mogelijk binnen en het begint eigenlijk doodnormaal te worden. Het schermgebruik van mijn iPhone gaat langzaam naar beneden (afgelopen week 7 uur en 7 minuten), FaceTime daten voelt als een vanzelfsprekendheid en het idee dat de rest van 2020 best wel eens ‘gecanceld’ zou kunnen zijn, benauwd me veel minder. Het beste maken van wat we wel kunnen, dat is wat we doen.