Omdat ik niet zie hoe we in vredesnaam half september een marathon met 30.000 mensen over de hele wereld moeten gaan lopen, heb ik voor mezelf het hoofdstuk Boston 2020 afgesloten. Hoe ik dat gedaan heb? Volledig in Annemerel’fashion’ natuurlijk ;-)
Liefs,
Annemerel
Herinneren jullie je nog al die kalenders die ik maakte voor marathons en andere sportevenementen in 2020? Volgens mij is er maar een van die kalenders helemaal tot het eind gebruikt, dat is de kalender voor de CPC die 8 maart was en wat zo ongeveer de laatste hardloopwedstrijd was die wel plaats heeft kunnen vinden. Alle andere hardloopevenementen staan even in de wachtruimte of zijn soms zelfs helemaal afgelast. Ik krijg regelmatig de vraag of ik kalenders wil maken voor de nieuwe data van verschillende hardloopevenementen (Rotterdam 25 oktober, Londen 4 oktober, Parijs 18 oktober…) maar zoals ik al vaker heb geschreven, ik heb er een hard hoofd in dat die marathons op hun nieuwe datum wel plaats kunnen vinden. Om niet voor een tweede keer teleurgesteld te raken, maar jezelf toch te kunnen blijven motiveren, heb ik de Coronathon 2020 kalender gemaakt.
Gisteren kwamen Tuur en ik er achter dat we ontzettend afhankelijk van het internet geworden zijn. Niet alleen voor werk (vlog uploaden, blogs plaatsen, informatie opzoeken), maar ook onze gehele ontspanning bestaat op dit moment uit INTERNET. Als we niet aan het werk zijn genieten we of van de zon op het dakterras (de zon was er gisteren niet), of zijn we aan het sporten (maar dat kun je ook niet 24/7 doen) of we kijken een serie op Netflix. Gisteren hadden we een probleem, want door werkzaamheden bij ons in het gebouw was onze internetkabel beschadigt en hadden we de hele dag geen internet. En wat doe je dan?
Ik wil graag even benadrukken dat dit echt niet het einde van de wereld is, maar onhandig is het natuurlijk wel. Gelukkig lijkt er nu een oplossing te zijn gekomen, vingers gekruist dat dit blijft werken!
Liefs,
Annemerel
Het zal vrij weinig van jullie ontgaan zijn dat ik afgelopen zaterdag meedeed aan een virtuele hardloopwedstrijd. De CoronaSolo5K. De reden waarom ik verwacht dat veel van jullie dit ‘nieuws’ in de wandelgangen wel opgepikt hebben, is omdat ik dit feit in bijna al mijn blogs, vlogs, Instagrams en podcasts van de afgelopen weken gedeeld heb. Ja, als er geen andere dingen zijn om naar toe te leven, dan kan zelfs een virtuele 5 kilometer echt een ‘ding’ worden. Zelf beleefde ik de virtuele wedstrijd als een echte wedstrijd. Voor de wedstrijd had ik zenuwen, tijdens de wedstrijd voelde ik adrenaline en leek ik meer te kunnen dan in een training, na afloop voelde ik de euforie. En dat was precies wat ik afgelopen maanden zo miste.
Het was een bijzondere koningsdag. Mijn wekker ging al om vijf uur voor een hardloopshoot in de duinen. Niet echt iets dat je normaal gesproken op Koningsdag doet. Daarnaast werd er ook al geen oranje tompouce gegeten, omdat de rij voor de bakker veel, maar dan ook echt veel, te lang was. Nutella pannenkoeken waren een goede vervanger.
Hebben jullie een fijne dag gehad gisteren?
Liefs,
Annemerel