Ik heb weinig geduld. Nooit gehad ook. Een file? Ik word gek. Een langzaam rijdende auto voor me, op een goede dag (of een slechte, het is maar hoe je het bekijkt), ik heb de neiging om de auto in kwestie met mijn auto vooruit te duwen. Ik doe het niet, ik heb er vooral ook mezelf mee, vertel ik mezelf op zo’n moment. Maar mijn geduld laat het ook afweten als ik moet wachten op een fijne vakantie die pas over een paar maanden is, een tas die ik pas over een paar maanden kan kopen of als ik moet wachten op een nieuwe aflevering van Suits (écht, NA de zomer pas weer een nieuwe?). Maar goed, waar ik het eigenlijk wilde hebben, mijn geduld wat betreft hardlopen ontbreekt ook, een beetje.
