Mijn voeten zagen er het afgelopen half jaar rampzalig uit. Mijn voeten zijn altijd een beetje zorgenkindjes geweest, ook voordat ik begon met hardlopen had ik al veel last van blaren en ingroeiende teennagels. Toen ik (lange afstanden) ging hardlopen werd het er niet beter op. Ik verloor wel eens een teennagel, had vaak bloedende voeten tijdens het rennen (waar ik pas thuis achterkwam, want tijdens het rennen voel je zoiets niet, endorfine!) en dan die blaren. In nieuwe schoenen kreeg ik standaard blaren op mijn hielen, maar als ik langer dan vijftien kilometer ging rennen kreeg ik ook blaren onder mijn voeten, aan de binnenkant van mijn grote tenen en op de bovenkant van mijn tenen. Ik probeerde mijn voeten zo goed mogelijk te verzorgen, zorgde altijd voor een vrolijk lakje op mijn teennagels en smeerde ze vaak in met een crème van OPI.
