– Hoe zag jij je leven voor je als puber, wat wilde je doen als je later groot was?
Ik wilde in New York wonen, Starbucks koffie drinken en Anna Wintour zijn. Ik was er ook heilig van overtuigd dat ik Anna’s opvolgster zou zijn. Tien jaar later weet ik inmiddels dat ik niet de enige ben met die aspiraties en dat het allemaal net iets lastiger is dan het toen leek. Ik zag print toentertijd als enige optie, dat ik ‘online’ geld zou kunnen verdienen kwam nog niet in me op.
De volgende playlist is uitvoerig door mij getest tijdens mijn laatste duurloop. Die duurloop was om precies te zijn 30 kilometer lang en duurde 2 uur 45 minuten en 30 seconden, terwijl de afspeellijst nog geen 40 minuten duurt. Dat betekent dus dat ik alle nummers minstens 4 keer geluisterd heb in nog 3 uur tijd. En dat zonder de nummers zat te worden. Oh en het moet ook gezegd worden, ik was VEEL sneller dan normaal tijdens een duurloop. Deze afspeellijst is dus écht een groot succes; geloof me.
Amsterdam, Rotterdam, Utrecht en Den Haag… (maar ook Helmond, Gouda, Breda, Roermond, Den Helder etc. want daar kwamen jullie ook speciaal vandaan gereisd), jullie waren FABULOUS!
Esmée en ik begonnen op 28 juli in het Amsterdamse Vondelpark, stonden een week later bij de Kralingse Plas, twee weken later liepen we over de Utrechtse Singel en gisteren waren we in mijn vertrouwde omgeving, de duinen van Den Haag. Ik kan bijna niet geloven hoeveel leuke, enthousiaste, sportieve en gezellige meiden ik ontmoet heb. Met jullie sporten geeft zoveel energie, dat zou ik iedere dag wel kunnen doen.
Dit was me het weekje wel weer! Druk, maar LEUK druk. Niet OMG ik word gillend gek druk en op het moment dat ik dit schrijf (zondagmiddag 17.00u) ben ik dus ook nog met beide benen in het land der levenden. Ik ben benieuwd of ik volgende week op dit moment hetzelfde kan zeggen ;-). Maar goed dat is volgende week, laten we het eerst eens heben over afgelopen week.
Toen ik las dat ‘Dare Me’ van Megan Abbott over cheerleaders ging dacht ik ‘hè lekker, even een simpele chicklit lezen’. Had ik meer over het boek gelezen, dan had ik geweten dat, hoewel dit boek over 16-jarige cheerleaders gaat, het alles behalve een chicklit is. Het boek is veel donkerder, op een bijzondere manier spannend en perfect geschreven. Het enige chicklit-achtige aan het boek, is het feit dat de hoofdrolspelers cheerleaders zijn. Ondanks dat toen ik begon met lezen zin had in iets makkelijks, zou ik het boek op geen enkele manier willen veranderen.