Gezellig een drankje drinken bij mijn ouders op de bank, dat zit er voorlopig niet in, maar gisteren hadden we een soort van oplossing. Mijn ouders aan de ene kant van de tuin, Tuur en ik aan de andere kant. Tussen 12.00u en 15.00u staat de zon hoog genoeg zodat het op beide plekken aangenaam is. Roeien met de riemen die je hebt, zullen we maar zeggen.
De berken staan in bloei en dat betekent voor mij (en heel veel anderen) hellooooo hooikoorts! Ik merkte er gisteren tijdens mijn run voor het eerst wat van. Ik was wat kortademig, mijn ogen prikte en mijn neus kriebelde. Hoe ik zo zeker weet dat dit (voor mij) geen symptomen van corona zijn? Als ik een kwartiertje binnen ben zijn de symptomen eigenlijk alweer verleden tijd én het gaat gepaard met heel veel jeuk. Komende tijd maar extra goed mijn sprays nemen (neus en longen) + oogdruppels, want het is niet alleen irritant voor mij, mensen die mij in de duinen zien lopen kunnen natuurlijk niet ruiken dat ik gewoon last heb van hooikoorts.
Maart. Favorieten. Ja… het was niet echt een maand die de boeken in zal gaan als mijn favoriete maand aller tijden. Corona zorgde ervoor dat ons dagelijks leven steeds verder werd aangepast en zorgde voor redelijk wat angst (en terecht, denk ik), ik liep de CPC niet omdat ik een half uur voor de start met mijn hoofd op het asfalt klapte tijdens het inlopen. Nee, om nu te zeggen dat maart 2020 een goede maand was, dat gaat wat ver. Maar het gaat me lukken om vijf mooie favorieten van de maand met jullie te delen.
Die periode van de maand, geen tijd om hard te lopen, ik raakte er gisteren een klein beetje opgefokt van.
‘Help, nu ik thuis werk wil ik de hele tijd in mijn keukenkastjes duiken om te snacken’. Die opmerking kreeg ik vanmorgen meerdere keren toen ik via Instagram vroeg of er nog mensen waren met leuke blog-ideeën.
Ik snap je. Ik hou van eten. Daarnaast ben ik ook de grootste stress- en emotie-eter die er bestaat. Mijn ouders deden er vroeger alles aan om er voor te zorgen dat ik niet de hele voorraadkast leeg at. Met wisselend succes. Snoepjes en koekjes werden verstopt (en door mij gevonden), als ze er achter kwamen zeiden ze dat het pakken van een snoepje of koekje zonder toestemming hetzelfde was als stelen (dus bad ik iedere avond tot God of hij me alsjeblieft wilde vergeven voor mijn zonden, maar de dag erna deed ik weer precies hetzelfde). Ik verstopte graag snoeppapiertjes onder de kussens van de bank, want als ik ze in de prullenbak gooide hadden mijn ouders het door. Een keer kreeg ik een sinterklaassurprise die bestond uit een doos vol met snoeppapiertjes die mijn moeder die maand van me gevonden had. Ja, ik was echt erg. Dus ik snap heel goed dat jij, nu je de hele dag thuis zit, ook vijf keer per uur een rondje keukenkastjes en koelkast doet. De hamvraag… hoe stop je daarmee?