Ik weet dat ik eigenlijk wedges nodig had, maar deze sandaaltjes van See by Chloé kon ik gewoonweg niet weerstaan. Ben jij de afgelopen twee maanden wel eens op de begane grond bij de Bijenkorf in Den Haag geweest? Geloof me, jij had de winkel ook niet heelhuids verlaten. Het is één grote schoenen, tassen en beautyhemel. En uit die hemel, adopteerde ik dus afgelopen vrijdag deze pareltjes.
Zijn jullie al bekend met Sarenza? Een webshop met een enorm grote hoeveelheid schoenen. Ze verkopen er de meest uiteenlopende merken. van Nike tot Kenzo, van Converse tot Michael Kors en van Esprit tot L.K. Bennett. De webshop heeft meer dan 9000 verschillende modellen. Pfffttt, als je daar niets tussen kunt vinden…
Afgelopen week stond in het teken van één vraag die ik mezelf ieder uur van de dag weer stelde ‘ga ik de Marathon van New York met dance4life lopen of niet’. Ik voelde continu een bepaalde druk op mijn schouders liggen. Klinkt heel dramatisch, is het niet, maar ik bedoel… Heb jij dat nooit, dat je ’s ochtends wakker wordt en een naar gevoel hebt dat je niet helemaal kunt plaatsen.. Als je écht wakker wordt weet je het ineens weer ‘Oh ja, ik moet naar de tandarts’ denk je dan, of ‘Ugh mijn scriptie…’. Het nare gevoel dat ik had, had betrekking op het feit dat ik een keuze moest maken. Wekenlang stelde ik de beslissing uit, vrijdagmiddag werd de beslissing ineens voor mij gemaakt. Ik ging de marathon van New York lopen met dance4life.
Vier jaar geleden las ik Lauren’s eerste chicklit ‘LA Candy’. Na het derde en laatste deel in de serie maakte Lauren bekend dat ze nog drie boeken zou gaan schrijven, een spin-of van de LA Candy serie, The Fame Game. Afgelopen week kwam al weer het derde en laatste deel uit The Fame Game serie – Infamous – uit. Geen woord over een vervolg, maar dat hoeft ook niet. Het is goed zo. Dat betekent niet dat ik niet van dit laatste boek genoten heb, maar het verhaal is gewoon uit.
Mijn droom
Op 16 november 2011 schreef ik dat ik over 355 dagen de marathon van New York ging lopen. Op dat moment was mijn grootste zorg die 42,195 kilometer, toen wist ik nog niet, dat het bemachtigen van een startbewijs me nog veel meer grijzen haren zou opleveren. In 2012 is het me niet gelukt en dus liep ik niet die marathon van New York. Dat was overigens niet de enige reden dat ik hem niet liep, afgelopen jaar ging de marathon niet eens door omdat een zekere Sandy roet in het eten kwam gooien. Sandy heeft er niet alleen voor gezorgd dat de marathon van 2012 niet door ging, de New York Marathon van de komende drie jaar zit al bij voorbaat zo goed als vol, omdat alle deelnemers van 2012 hun startbewijzen de komende drie jaar mogen gebruiken.