Na twee weken waarin ik vrijwel niets anders deed dan in de zon liggen en heel.veel.eten. was het afgelopen week tijd om wat bergen te verzetten. Of nou ja, vakantie-achtige bergen dan. Want zo erg was het nu ook weer niet om mijn twee dagen voor Girlscene vanuit mijn luie vakantie te doen. Hoewel het internet niet echt meewerkte had ik niet echt iets te klagen. Woensdag en donderdag heb ik dan ook nog grotendeels in de zon gelegen.
Na chicklits, romans, fantasy, nonfictie EN Fifty Shades of Grey (heeft z’n eigen categorie nodig) was het hoogtijd voor een literaire thriller, toch? Ik koos deze week voor het boek “Nacht in Parijs” van Michael Berg. Ooit journalist voor de publieke omroep en woont nu sinds enige tijd in Frankrijk waar hij romans/thrillers schrijft.
De teleurstelling dat ik een paar weken geleden door een flinke kaakontsteking niet naar Berlijn kon voor Bread & Butter + Sal Y Limon, is ineens een stuk minder groot! Toen ik vrijdag thuis kwam en mijn post+pakketjes bekeek zat er een doosje bij met vier prachtige armbanden van de nieuwe collectie van Sal Y Limon.
Oh hallo, ik ben weer thuis, hard bezig met bedenken wat ik moet doen om dit keer GEEN heimwee te krijgen. Een van de dingen die ik beter kan laten als ik geen heimwee wil krijgen, is naar buiten kijken. Gelukkig is het appartement waar ik in woon net een sauna, dus wat dat betreft zou ik als ik in bed zou gaan liggen met mijn ogen dicht makkelijk kunnen denken dat ik nog in Italië ben.. Alleen moet ik me dan niet gaan bewegen, want dan merk ik al snel dat dat 1.80m brede bed toch een stuk beter ligt dan dat STAPELBED. Goedzo Annemerel, ga zo door… redenen bedenken waarom het toch ook wel weer fijn is om in Nederland te zijn.
Laten we terug gaan naar donderdagochtend. Ik liet mezelf van mijn beste kant zien en hielp mijn ouders met het opruimen van de enorme bende die we in de bijna drie weken dat we in Italië waren verzameld hadden. Vervolgens was het om 11.00u toch nog even tijd voor het zwembad. Tijd voor “laatste’s”. Laatste Italiaanse cappuccino, laatste granita, laatste pizza (en ook gelijk de eerste voor mij deze vakantie, toen ik de eerste hap nam dacht ik.. WAAROM heb ik niet vaker pizza’s besteld?).
Om een uurtje of 16.00u verlieten we het zwembad, sprong ik nog even onder de douche en ging vervolgens schoon de auto in. Onze eerste stop was Zuid-Duitsland, net over de grens bij Zwitserland. Een kleine zeven uur arriveerden we daar. En na een wat kortere nacht reden we de volgende dag (gisteren) in zo’n elf uur het laatste stuk naar huis. Het was druk op de weg en de zon stond ongeveer 90% van de tijd pal op mijn raampje te branden. Ik heb er niet heel veel van gemerkt. Ik was vergeten dat ik ook deze week weer een boek “moest” lezen voor mijn “Summer Reading” rubriek op zondag. Vorige week was ik begonnen in een heel leuk/spannend boek, maar na 70 pagina’s kreeg ik andere prioriteiten en het boek had meer dan 400 pagina’s. Die heb ik dus gisteren in de auto gelezen. Vechtend tegen de slaap, maar hé het is me wel gelukt! (leuk boek dus, anders was ik na vijf pagina’s waarschijnlijk al in slaap gevallen).
Om een uurtje of 19.00u waren we thuis, bij mijn ouders, en zetten we de slechte gewoontes van de vakantie gewoon nog even door en aten we kroketten, frikadellen en patat met mayonaise. Helaas had ik aan de reis een nogal irritante hoofdpijn overgehouden (die ik overigens nog steeds heb, what’s up with THAT?) dus erg gezellig was ik niet meer. Ben naar huis gebracht door mijn vader waar ik met een ibuprofen achter de kiezen de openingsceremonie van de Olympische Spelen gekeken heb. Nog een reden waarom het leuk is om weer thuis te zijn, de Olympische Spelen.. (niet denken aan het feit dat jullie gewoon een TV en schotel bij jullie hadden, herhaal: niet aan denken).
En met deze woorden wil ik graag mijn Bella Italia blogjesreeks afsluiten. Ik sluit niet uit dat er de komende dagen nog beeldmateriaal online komt (a little birdie told me dat er zich ook nog een paar hele mooie op mijn vaders Nikon bevinden). Maar voor nu is het even klaar. Helaas. Ach.. het is goed zo. Ik heb bijna drie weken (!!!) mogen genieten, volgens mij ben ik nu wel weer klaar voor het echte leven.
Liefs,
Annemerel
Follow my blog on bloglovin
Favourite Song – Florence + The Machine – Drumming
Na mijn vakantie in Italie in mei heb ik tien weken lang vrijwel alleen maar naar het laatste album van Florence + The Machine geluisterd. Maar het eerste album, dat ik nooit beluisterd heb, stond ook op mijn iPod. Daar heb ik me deze vakantie eens aan gewaagd en I LOVE IT! Het nummer “Drumming” is mijn favoriet. Can’t stop listening! Kan ook niet stil blijven liggen in mijn stoel aan het zwembad als dit nummer voorbij komt (en dat komt ‘ie vaak, ik vertelde jullie vorige week toch al dat nummers op repeat luisteren één van mijn favoriete bezigheden is?).