Mijn hele Málaga Marathon verhaal bewaar ik nog even voor mijn boek (dat vandaag over precies een week in de winkel ligt). Maar ik wil vandaag wel alvast een aantal gedachten delen die ik tijdens de marathon had.
- Waar zijn alle vrouwen? Ik zie alleen maar mannen in mijn startvak.
- Een eerste kilometer in 4’26? Netjes. Slechts 10 seconden sneller dan mijn beoogd marathontempo en ik sta in een startvak met mensen die verwachten onder de 3 uur te finishen, dus ik heb me niet van de wijs laten brengen door hun snelle tempo.
- Ja, daar is Arthur, op 7,5 kilometer! Wat fijn om hem te zien.
- Ik voel me een beetje weeïg op de maag, die gel die ik op 7,5 kilometer genomen heb valt niet helemaal lekker.
- Gadverdamme. Nu ben ik echt misselijk. Op kilometer 14 heb ik mijn gel afgeslagen, op kilometer 18 moet ik er toch echt aan geloven, maar nu ben ik echt misselijk.
- Een PR op de halve marathon! YES! Ik dacht dat dat in 2018 het enige PR zou zijn dat niet meer zou sneuvelen, maar het is me toch gelukt.
- Damn… hoe moet ik misselijk (en inmiddels ook met buikpijn) nog ruim 20 kilometer lopen?
- Laura en Arthur zijn echt de beste supporters ooit. Ik ken geen twee mensen die enthousiaster zijn dan zij en ze duiken steeds overal op. Zonder hen was deze marathon echt een stuk minder mooi geweest. Ik ben zo dankbaar dat ze hier voor mij zijn. Laura met haar brakke hoofd door een paar wijntjes en slechts 2,5 uur slaap (niets van te zien trouwens), Arthur schijnbaar onvermoeibaar op de fiets, naast me, voor me, achter me…
- Als ik over de finish kom ga ik sowieso huilen, ik wil nu al huilen. Nee, ga maar niet huilen, dat kost alleen maar meer energie.
- Dit is fysiek het zwaarste dat ik ooit gedaan heb.
- Volgens mij gaat het parcours alleen maar omhoog (deze gedachte spreek ik hardop uit, Arthur spreekt deze gedachte tegen, volgens hem is het toch echt 50/50).
- Hoe moet ik in vredesnaam nog 12 kilometer lopen, ik kan mijn voeten amper optillen. Mijn benen voelen als lood.
- Als ik onder de 3.20 loop ben ik blij. Als ik maar niet ga wandelen.
- De volgende keer oefen ik vaker met mijn gels, dit keer lukte dat niet omdat ik pas vrij laat met deze gels in aanraking kwam. Ik had niet verwacht dat wanneer het warmer zou zijn (zoals nu) ik er misselijk van zou worden. Zelfs aan de gedachte van een gel word ik misselijk.
- Kom op, daar is de finish, til je benen op, probeer je pas te verlengen, neem je armen mee, span je buikspieren aan, richt je blik naar voren, niet nadenken over alles dat je voelt, LOPEN.
Dank voor al jullie lieve berichtjes op mijn blog (en vooral) op Instagram. Ik heb alles gelezen en ga dat in de toekomst zeker nog een paar keer doen, gewoon om me er aan te herinneren hoe leuk jullie zijn. Dankjewel. Dankjewel. Dankjewel.
Liefs,
Annemerel
Wow.. Zo mega knap van je! Zo met je meegeleefd via Laura haar instastories en was even bang dat de misselijkheid roet in het eten ging gooien. Schrok trouwens ook even toen ik ’s ochtends je vlog als push up zag, met als titel’ toen sloeg het noodlot toe’, duurde even een tel voor ik doorhad dat dit over Berlijn ging (alsof je gelijk een vlog zou opnemen en editen als Malaga last minute niet door zou gaan, maar zo scherp was ik niet). Kan niet wachten op je boek. Nog niet besteld, want ik haal hem liever in een ‘echte’ boekenwinkel, maar ga hem zeker kopen.
Nu al kippenvel bij het lezen van deze gedachten, ben superbenieuwd naar je boek! In ieder geval alsnog van harte met je prestatie, je mag er mega trots op zijn!
Vandaag de vlog van Laura gekeken en wat heb je gestreden! Ik volg je al zo lang en het is supertof om je zo te zien groeien in de sport. Petje af. :)
Hahaha ik had toen zelfs last van gedachte 1. En ik startte helemaal achteraan. Weinig vrouwen maar inderdaad. Oh zo gaaf dat het is gelukt zoals je wilde, ik kan niet wachten op je boek! Geniet van deze geweldig prestatie.
Ook even hier; wat een prestatie! Gefeliciteerd met je PR. Ik was zo bang toen Lau schreef dat je misselijk was. Top gedaan, succes met laatste deadline voor boek en geniet er een beetje van!
Proficiat met je knappe prestatie!
Ontzettend leuk en inspirerend om te lezen en te zien!
Bedankt!
Groetjes Maud
Gefeliciteerd met je dikke PR en een mooi einde van je boek! Toch wel gewaagd dat je voor een tijd onder de 3:10 wegging. Sterk dat je na de tegenslag door hebt gezet. Benieuwd naar je boek.
Herkenbaar, vooral die misselijkheid ;)
Nog eens een dikke proficiat met je PR! Hard voor gewerkt! Mag je echt meer dan terecht trots op zijn.
Volop aan het uitkijken naar je boek, hoor ;)