Ok, daar is ‘ie dan, mijn Rotterdam Marathon verslag! Gisterochtend werd ik al om 6.00u wakker, ik had twee uur voor mijn ochtendritueel, twee uur waarin ik havermout en pannenkoeken at en heel veel thee en rode bietensap dronk. Ik ging 100.000 keer naar het toilet en liep om 8.00u, zoals gepland, de deur uit. Vervolgens ging ik naar Rotterdam, waar ik om 9.00u aankwam. Ik ben op het station nog drie keer naar het toilet geweest en dronk een espresso bij Starbucks. Vervolgens ben ik op zoek gegaan naar de kluisjes van ABN Amro om mijn spullen in op te bergen. Dat kostte nogal wat tijd. Ik moest natuurlijk ook wéer naar het toilet en ook dat nam veel te veel tijd in beslag (seriously, zes dixies?). Ik kwam net op tijd bij mijn startvak aan, maar daar kon ik helaas niet meer in, helemaal vol. Gelukkig liep het na het eerste startschot een beetje door en ik vond zelfs Lindsey nog! Yes, nu was ik er écht klaar voor!
1-2: Start
Ok, there we go… Kom maar op, ik ben er klaar voor. Shit, ik sta bijna stil. Ik loop naast Lindsey achter het 4.15 ballonnetje en ik kom er niet voorbij. Ik loop met een gemiddelde van 6’15 en ik wil 5’30 lopen. Ik probeer mezelf niet op te vreten, maar stiekem doe ik het wel. Ook op de Erasmusbrug kan ik mijn eigen tempo nog niet lopen. Rustig An, het komt goed.
3-5: Inhaalslag
Als ik na drie kilometer eindelijk mijn eigen tempo kan lopen begin ik aan een inhaalslag en na vijf kilometer kom ik netjes met 27.30 binnen (zie ik op mijn horloge). Ok, nu rustig aan doen An, blijf maar 5’30 lopen.
6-7: WTF is dit?
Ineens is het weer druk op het parcours, echt van het ene op het andere moment. Het gaat niet heel erg langzaam, maar ik ga net iets langzamer dan ik eigenlijk zou willen en ik loop gewoon niet mijn eigen tempo. What the hell? Hoe kan dat nu ineens? Na twee kilometer kom ik er achter, ik loop vlak achter een ballonnetje met 4.00 als eindtijd. Oeps. Beginnersfout Annemerel, beginnersfout. Zodra ik het door heb wurm ik me door de menigte heen, zodra ik het ballonnetje voorbij ben zijn er zeeën van ruimte, lekker.
8-25 Saai
Best saai, dit parcours. Natuurlijk is het niet te vergelijken met New York, maar zelfs Amsterdam vond ik – zeker de eerste 25 kilometer – beter. De mensen aan de kant zijn fantastisch (behalve die meneer die een sigaar aan het roken was en zijn rook in mijn gezicht uitblies, gadverdamme!!!!!), maar dat parcours… niet heel erg inspirerend. Asfalt, snelweg, niet zulke inspirerende wijken.. gewoon, een beetje saai. Ik kijk uit naar de Erasmusbrug en die volgt net na het 25 kilometerpunt.
25-27 Runner’s High
De Erasmusbrug (de tweede keer, de eerste keer was na één kilometer al) is mooi. Dit is het moment dat ik mijn Runner’s High beleef. Ik vlieg naar boven, vlieg nog harder naar beneden. Ik haal mensen in, voel mijn benen een klein beetje branden, maar het is een fijn soort branden. Niet het soort waarbij je denkt ‘Mamaaaaaaaa, get me out of this misery, I can’t do this anymore!!!!!!!’ ik voel me sterk en ik ren alsof mijn leven ervan afhangt. Bij Blaak, zie ik mijn ouders en mijn zusje. Ik heb ze nog nooit gezien tijdens een wedstrijd (ik mis iedereen altijd en iedereen mist mij altijd). Mijn vader staat er met zijn camera en ik gooi mijn armen in de lucht alsof ik al gewonnen heb. Mijn zusje draait zich om en showt haar T-shirt, daar staat ‘Annemerel.com’ op. Go Roos!!!
27-34 Verzuring
Au, en dan komt ineens de pijn. Echte pijn. Of nou ja, verzuring. Au, verdomme. Ik moet nog ruim vijftien kilometer. Het begint als ik bij Blaak onder een viaduct loop. Bruggen zijn fijn, dan moet je eerst naar boven en daarna naar beneden, viaducten zijn kut, dan ga je eerst naar beneden, loop je vervolgens in een benauwde ondergrondse ruimte en vervolgens moet je ook nog omhoog. Hier breek ik. Ik denk alleen maar, ‘hoe ga ik deze marathon in hemelsnaam voltooien!’. Voor het viaduct zit ik op een schema waarmee ik 3.52.00 loop, na dit viaduct denk ik aan uitstappen, stoppen met deze ellende.
Ik hou mezelf op de been door te denken ’tijdens de CPC had je na zes kilometer ook al last van verzuring en kilometer 27 is ongeveer hetzelfde als kilometer 6 tijdens de halve… toen heb ik ook nog een redelijke tijd kunnen lopen, dan moet je straks maar wandelen, iedere meter die je rennend aflegt is mooi meegenomen, probeer alleen maar aan de volgende stap te denken niet aan de duizenden stappen die je nog moet zetten voordat je bij de finish bent.’
34-41
Als ik het 34-kilometer bordje zie begin ik te wandelen, ik kan niet meer. Ik wil niet meer. Het voelt als opgeven, in New York had ik veel meer (en veel eerder) pijn, maar mentaal ben ik vandaag niet erg sterk. Ik ben er klaar mee. Ik stop niet, maar wandel. Ik zet mijn horloge op ’time elapsed’ in plaats van ‘average pace’, daar zou ik alleen maar depressief van worden. Ik heb 3 uur en 6 minuten gelopen, ik moet nog 8,2 kilometer en heb 54 minuten om die onder de vier uur af te leggen. Ok… als ik loop met 6’30 per kilometer moet dit lukken. Het wordt een run-walk. Ik loop stukjes van 200 meter, wandel en loop weer een stukje van 200 meter. Overal waar ik water kan krijgen drink ik water, bij de officiële waterpunten drink ik zelfs vijf bekertjes per keer, ik ben uitgedroogd, ik heb vocht nodig.
Rond 36/37 kilometer valt er zo’n vijftien meter voor me een man, hij heeft een epileptische aanval, er komen mannen van de EHBO aangesneld, maar ik ben zo stom om die man in de ogen aan te kijken. Had ik niet moeten doen. Ik schrik zo dat ik begin te huilen. Het is een jonge man, misschien mijn leeftijd, misschien een paar jaar ouder dan ik? Afschuwelijk. (update: hij was pas 18! Hij is gereanimeerd en ligt nu met stabiele toestand in het ziekenhuis). Als ik even later een ziekenwagen aan zie komen moet ik weer huilen. Na negenendertig kilometer zie ik weer iemand volledig ingepakt een ziekenauto ingeladen worden. Weer tranen (begrijpen jullie nu waarom ik geen Grey’s Anatomy meer kijk?!). Maar de tranen zijn er niet alleen omdat ik het heel erg vervelend vind voor de mensen die betrokken zijn bij de ongelukken, ze zijn er ook omdat ik zwak ben, pijn heb en volledig ben afgemat.
Op het veertig kilometer punt staan de Running Junkies me voor de derde keer aan te moedigen. Daar staan ook Anouke en Anouschka, van de GirlsLove2Run Crew. Ik zie Anouke vanaf de kant klappen en schreeuwen, Anouschka zie ik niet meteen, maar ineens staat ze voor me, midden op de weg, ze gooit roze confetti over me heen. Ik schreeuw dat ik niet meer kan, zij schreeuwt dat ik het heus wel kan (althans dat is wat ik verstaan heb door mijn muziek heen) en ik ren door. Als ik zeker weet dat ze me niet meer kunnen zien ga ik weer wandelen, ugh, mijn benen…
41-42,2 Finish
Als ik bij 41 kilometer op mijn horloge kijk zie ik dat onder de vier uur me gaat lukken, maar dat niet alleen, als ik de laatste kilometer rennend afleg, dan is de kans op een PR zelfs nog aanwezig. Ik besluit ervoor te gaan. Ik heb het gevoel dat ik de laatste kilometer sprintend heb afgelegd, maar in werkelijkheid was het een kilometer met een gemiddelde van 5’56. Hahaha, het beschrijft mijn toestand denk ik heel goed. Nog 500 meter, nog 250, nog 200, nog 100… OH DAAR IS DE FINISH, IK BEN ER BIJNA, IK GA HET HALEN, IK GA HET HALEN, OMG IK HEB HET GEHAALD. Ik zet mijn horloge uit op 3.58.26, later blijkt dat dat precies de tijd is die ik gelopen heb.
After finish
Ik kom lezeres Annemarije tegen, ze heeft net haar eerste marathon gelopen en dat zonder echte training (door een blessure!). Wauw, heeft ze goed gedaan. We maken een paar selfies en lopen verder, we krijgen onze medaille en een roos, ik zie mijn familie achter een hek staan en ik ben zo blij. Ik krijg Cola en een ijsje, net waar ik op dat moment zin in heb. De bloemen kunnen helaas niet door het hek. Ik loop verder naar de kluisjes. Om me heen zie ik mensen strompelen, mijn benen voelen alsof ik nog wel even een 10 kilometer zou kunnen lopen. Shit, heb ik dan toch te veel gewandeld? Als ik een trap af moet lopen zeggen mensen ‘neem een voorbeeld aan dat meisje, zij huppelt naar beneden, wat strompelen jullie nou’. Ok, misschien had ik er écht meer uit kunnen halen.
Maar ik ben niet teleurgesteld. Ik ben blij met mijn tijd, ik heb mijn PR verbeterd, dat was mijn doel en dat heb ik gehaald. En zoals ik gisteren ook al zei, op deze manier is het verbeteren van mijn PR de volgende een keer een stuk makkelijker. Als ik nu 3.52.00 gelopen had, had ik de volgende keer (New York) echt retegoed mijn best moeten doen om het te verbeteren, of zelfs evenaren. Nee, ik ben blij met mijn prestatie.
Bij het station zie ik mijn geliefden weer, mijn zusje komt aanzetten met een fles Apérol Spritz, die heeft dus echt heel Rotterdam afgelopen op zoek naar zo’n fles. Ik hou van haar. Ik drink warme chocolademelk en eet een brownie bij Starbucks, zoals ik tot nu toe na elke marathon gedaan heb. Met de trein naar huis, thuis sprint ik met drie treden tegelijk de trap op naar de douche.. hoe dan, waarom lukt dit me nu ineens wel? Na mijn douche ga ik 30 minuten op de hometrainer (die heb ik sinds kort!), daarna lig ik een half uur met mijn benen omhoog tegen een deur aan (zeg maar met mijn kont tegen de deur, mijn bovenlichaam liggend op de grond en mijn benen gestrekt tegen de deur aan). Mijn foamroller heb ik nog niet geprobeerd, volgens mij kost het gebruik van die foamroller heel veel energie want alle filmpjes die ik ervan gezien heb leken meer op een buikspiertraining dan op een massage.
Ik drink Cola en Apérol, eet twee borden risotto en ga rond een uurtje of 22.00u moe maar voldaan naar bed. Het was me het dagje wel. Over zeven maanden mag ik weer! Nu ga ik me eerst op de 10 kilometer storten!
Thanks voor alle support!!!! It means the world to me! Serieus… jullie hebben me op de been gehouden, ik dacht… ik kan toch niet uitstappen, wat zullen mijn lezers dan wel niet van me denken. Run Annemerel, Run!
Liefs,
Annemerel
Ik keek al de hele dag uit naar je verslag.
Vind het weer mega knap van je! Op naar de volgende
Wat heb je het toch weer super gedaan, nogmaals gefeliciteerd!
Ik krijg nu trouwens echt zelf de kriebels om ooit een marathon te lopen.
Ik ook, gewoon om ooit dat gevoel te krijgen en het beste uit jezelf te kunnen halen. OOIT zal ik ook een marathon gaan lopen.
Annemerel, top gedaan! Je mag inderdaad weer erg trots zijn op jezelf
Jaa, ik keek al uit naar dit verslagje! Supergoed gedaan en gefeliciteerd met je PR!;)
Wauw, supergoed dat je toch volgehouden hebt en ook nog een goede tijd! En leuk verslag!
Super gedaan!! Gefeliciteerd met je prestatie!
Ik heb je gezien! Op het 40 km punt, ik wilde nog roepen, maar je was al weer verdwenen ;).
Super gefeliciteerd met je PR!
Wauw wat een prestatie meid! Super gefeliciteerd! Zo knap dat je gewoon toch een tijdje gelopen hebt en dan nóg een persoonlijk record loopt! You go girl :D !
liefs
Echt super gedaan. Ondannks het lopen toch nog een PR! :)
Wat een verhaal! Heftig ook, als je mensen om je heen ‘neer’ ziet gaan. Maar goed gedaan, in New York ben je nog sneller!
Held! Vind je een enorme inspiratiebron!
Goed gedaan Annemerel! Supergoed dat je niet hebt opgegeven, ook al wilde je dat soms wel. Ik deed mee aan de Business Estafette dus kon de sfeer wel een beetje proeven, zag mensen strompelen na de finish en heb in de Randstadrail nog iemand een flesje Extran gegeven omdat hij bijna out ging. Superheftig om te zien, maar tegelijkertijd kan ik zelf niet wachten om zelf de marathon in Amsterdam te rennen op 19 oktober, nog 6 maandjes wachten ieeehhhh!
Wat een prestatie en wat een doorzettingsvermogen! Ik had het al lang opgegeven. Super dat je hem alleen alweer hebt uitgelopen, om maar niet te spreken van je PR, wauw!
Zooo trots!!!!! WOW! Goed gedaan!
Super super gaaf!! Ik krijg echt kriebels als ik dit lees. Heb zooveeel zin in de marathon van New York!
Weer heel erg leuk om te lezen! Een marathon lopen klinkt soms zo simpel als ik je blogjes lees maar het is toch écht wel andere koek, haha. Ik heb ook een paar mensen in mijn omgeving die hem elk jaar lopen (bijvoorbeeld iemand van 62 die hem voor de 44e keer liep, alsof het niets is), heb daar toch wel héél veel respect voor hoor. Ik vind je tijd supergoed (nét onder de 4 uur, haha) en dan blijft er inderdaad ook nog wat te verbeteren over! Die foto rechtsboven is ook heel leuk :)
Jezus wat ben jij een doorzetter!! Ik heb zoveel respect en je inspireert me zo erg!
Yeah!! Wat een mooi verslag weer, Annemerel. Je inspireert me! :)
Wauw, super goed gedaan! Gefeliciteerd!
Op naar New York! (Met tussendoor eerst de 10 km)
Jemig wat een verhaal, ik ben echt heel erg trots op je dat je het gewoon weer kei hard geflikt hebt! Echt diepe respect!!
Wow, wat een doorzettingsvermogen. Ik zit nog steeds te twijfelen over de 4 mijl van Groningen, omdat het me zo moeilijk lijkt, maar als ik dit lees…
Wauw annemerel ik leef met je mee! Als je je verhaal vertelt zie ik het voor mij! Wat een prestatie
Wat goed dat je hem uitgelopen hebt en een pr hebt! Ik heb gister mijn halve helaas niet uit kunnen lopen. In oktober ga ik het nog eens proberen.
Wat ben jij een held zeg! Supergoed gedaan. Ik heb gisteren aan je gedacht. Gefeliciteerd!
Vind het super luk om je verslag te lezen. Ontzettend knap dat je bent doorgegaan en zelf een pr hebt gelopen. Jij bent een voorbeeld voor mij. Heb nog nooit een wedstrijd gelopen maar hoop ooit een marathon te lopen. Euhm ik begin wel eerst met een 10k ;)
Leuk verslag!
Wat zijn die balonnetjes precies?
Super goed gedaan! En inderdaad, nu heb je de volgende keer weer een mooie kans op een PR :)
super gedaan! Ik heb nog langs de kant staan kijken, maar je helaas niet voorbij zien rennen ;)
Wauw zo stoer! Wel heftig dat je die jongen neer zag gaan en dat hij ook nog gereanimeerd is.
Dit is het bewijs dat je trots kunt zijn op iemand die je niet eens kent! Ik heb het hele verhaal met een grote glimlach gelezen. You rock!!
Wel stoer inderdaad dat je denkt aan je blog en dat je je niet durft te verantwoorden wanneer je zou uitstappen. ;) Maar zo zie je maar weer, je hebt het gewoon geflikt binnen een goede tijd terwijl je gewandeld hebt, dus chapeau!
Súper goed Annemerel! Wel heftig om twee keer geconfronteerd te worden met de ambulance, maar gelukkig heb je supergoed doorgerend. Als ik dit zo lees krijg ik echt de kriebels, maar ik weet dat ik nog lang geen marathon kan lopen. Eerst maar trainen voor de halve marathon
Wat ben je toch een bikkel! Goed gedaan zeg :D
Je bent een topper Annemerel!
Nou weet ik waarom ik je gemist heb: wij zagen ambulance naar de plaats des onheils rijden!! Heftig hoor om te zien hoe iemand out gast. Toch superknap dat je hebt doorgezet, petje af meid!! You nailed it, girl!!
Supergoed! Ik zag je langskomen bij de 27 én de laatste kilometer, bij die laatste vloog je echt voorbij!!
Supergoed gedaan Annemerel! Ook van dit verslag krijg ik haast zin om een marathon te gaan lopen, en ik kan nog niet eens een 5K ;) Knap dat je het hebt uitgelopen, ook dit si weer ervaring die je opgedaan hebt richting een PR in New York!
Super gedaan, doorzetten is echt knap, bij zo’n afstand en tijd die je loopt!
Wat een prestatie, super goed!
Echt een kanjer dat je door die pijn evengoed nog volhoudt. TOPPIE!!
Wat beschrijf je het goed! En wat onwijs knap, je bent mentaal heel erg sterk. Jammer dat ze geen inspirerende route hebben gedaan (rotterdam is echt heel leuk en mooi).
Ik heb de 10km gelopen en mijn pr ook gehaald. Je motiveert om toch misschien voor een halve marathon te gaan. En uiteindelijk misschien een hele..
Thanks!
ik keek weer uit naar je verslag! blijf het geweldig vinden hoe je het steeds weer doet. Je ben werkelijk een inspiratie. Ik heb de 10K meegelopen met een botvlies ontsteking, toen ik finishte voelde het alsof ik de marathon mee had gelopen zo blij :D Ik heb me diezelfde dag nog ingeschreven voor de marathon in Parijs volgend jaar. Nu de loting afwachten….
Wat heb je er een mooi verslag van gemaakt! Super knap dat je hem hebt uitgelopen en een pr hebt gezet! Ik doe het je zeker niet na. Heb wel zaterdag meegedaan aan de 4,2 km haha.
Wauw. Gewoon wauw! Mooi geschreven! Voordat ik jouw blog kende dacht ik altijd “een marathon lopen is gekkenwerk, dat ga ik dus echt nooit doen”, maar nu is een marathon lopen mijn grootste droom op hardloopgebied!
Als ik niet al jouw verhalen had gelezen, had ik nooit besloten ook een marathon te proberen. En dan had ik dus ook niet zoveel pijn gevoeld als gister en vandaag, maar ook nooit zo’n fantastisch half jaar gehad! Dus: gefeliciteerd en dankjewel en ik verheug me op jouw New York avontuur!
Super gedaan, Annemerel!
Supergoed gedaan meid!! Gefeliciteerd!! Een beetje jammer van die valpartijen van die mensen, maar you did it!!
Echt top, leuk verslag!
Heel stoer hoor! Niet normaal ver!
super goed gedaan!!! gefeliciteerd
Hoi Annemerel, dit is de eerste blogpost die ik van je lees, maar je schrijft zo leuk! Gefeliciteerd met die supertijd, ik vind het inspirerend :) Succes! Groetjes Eva (www.eyeswideopen.nl)
Superknap! En weer heeel leuk en inspirerend om te lezen!
Wat een mooi verslag weer, geweldig gedaan!! xx
http://www.creativityandchocolate.com
Supergoed gedaan! Ik doe het je niet na hoor, haha. Wel erg van die jongen trouwens. :o
Heel mooi verslag! Echt onwijs knap en inspirerend. You go!
Wow TOPPER! Je hebt echt een goede tijd gelopen, en ook nog eens een PR. Gefeliciteerd :)
Woww, Super goed gedaan! En zelfs nog een PR gelopen!! Topperrrrr
Ben trots op je, ook al ken ik je niet:-)) Respect!!
Topper meis! Echt zo super veel respect ..
Gefeliciteerd!
X
Echt ongelofelijk knap! Wat een topprestatie xo
Ik word gewoon emotioneel van je blog! Super knap hoe je dit toch weer flikt! Op naar de volgende keer!
Super goed!!!! Respect! Wat kan jij leuk schrijven zeg :) lees met plezier je verhalen!
Wauw, gefeliciteerd en wat goed dat je hebt doorgezet en zelfs toch een nieuw PR gelopen hebt! Heel leuk geschreven weer maar wat naar van die ongevallen :(. Ik kijk uit naar je voorbereidingen voor New York!!
Wauw wat ontzettend mooi om dit te lezen, wat prachtig geschreven weer! ik ben super trots op je!!!!!!!! wat ben jij een kanjer! op naar New york!
Super goed gedaan! En een PR is een PR ;)
-xxx-
Ik vind je echt een kanjer, je hebt het maar wel mooi volgehouden, ik weet niet of ik dat gered had en bovendien moest ik al bijna huilen bij het lezen van dit artikel!
Wow, respect! Ik liep de halve en heb vol kunnen houden omdat ik dacht aan iedereen die een hele liep. Super gedaan hoor! Ik ben overigens wel erg benieuwd naar jouw horloge? Dat deze zo precies was?! xxx
You did it again! Goed gedaan Annemerel.
Iets na de 15 km zag je er echt nog heel fris uit en toen je precies nog 1 km moest heb ik zo hard staan schreeuwen voor je haha. Je schudden nee met je hoofd, maar je ging wel! Echt een top prestatie! Je bent en blijft een inspiratiebron voor mij.
Heel erg goed van je dat je door hebt gezet en je PR verbeterd! Je bent echt een inspiratie voor veel mensen en voor mij!
Ik was gewoon zenuwachtig toen ik de hele tijd tijdens de marathon geen selfies van je zag. Gelukkig is alles goed gekomen. Op het werk ging het vandaag over de marathon, dus ik zei, jaaa iemand die ik ken heeft ook de marathon gelopen. Terwijl ik je niet eens ken eigenlijk. Maar ondanks dat wel supertrots op je!!!
Geweldig Annemerel, je bent mijn inspiratie om weer helemaal gezond te worden en eindelijk weer hard te lopen! :)
Wauw echt ontzettend goed gedaan, respect!
Proficiat! Respect…
Een dikke vette pluim voor jou! Echt respect voor je doorzettingsvermogen! Ik heb zelf afgelopen zaterdag mijn eerste ‘run’ gedaan van 10KM en het geeft wel een kick om een finish-lijn te passeren; heel anders dan zelf een rondje rennen. Je bent een inspiratie en zorgt dat ik mijn grenzen wil verleggen met het hardlopen! You go girl!
Liefs,
Nynke
Respect! We hebben je gespot tijdens het viaduct bij de Blaak. Ondanks je helemaal kapot ging zo te lezen, zag het er allemaal nog soepel uit ;) doe het je ab-so-luut niet na. Geniet van je prestatie!
Je mag trots op jezelf zijn! Super prestatie!
Een PR! Super goed! Ik heb mijn eerste tijd neergezet met 4.17 op de klok. En heb dezelfde theorie als jij: ik ben er tevreden mee, dan valt er nog wat te verbeteren. ;-) Op naar een marathon onder de 4.00u!
Topper!
Gefeliciteerd! Over dat foamrollen: als je dat nog nooit eerder hebt gedaan voelt het zeker niet als een lekkere massage. Het doet pijn in het begin! Gaat na een paar weken wel over hoor, maar met de stramme spieren die je nu waarschijnlijk hebt zou ik het mezelf nog maar niet aandoen.
You did it, you did it, you f*cking did it!! Zó knap dat je zo goed hebt doorgezet en zelfs een PR gelopen hebt. Je kan ontzettend trots zijn & wat heerlijk geschreven weer. You’re the biggest inspiration!
Goed gedaan en ik vind uwen tijd echt al geweldig. Ik droom van een marathon en normaalgezien staat er begin 2015 de eerste gepland (Parijs, Londen, Barcelona, Rotterdam, …. ik ben er nog niet uit)
maar ik ben jammer genoeg nogal blessuregevoelig dus dit jaar eerst veel en constant lopen om blessures te voorkomen.
Dat naar ’t toilet gaan, daar kan ik nu ook al van meespreken. Zit het in ’t kopke (voor een deel zeker) of is het echt? Ik weet het niet, in elk geval … ik moet bij lange duurlopen tegenwoordig regelmatig een plaspause nemen. En altijd vraag ik me af … wat gaat dat bij een marathon dan niet geven.
Soit … goed gedaan, ik blijf je in elk geval volgen.
Wow, wat knap! Respect!!
Toch best wel trots op je en een prima tijd en gefeliciteerd met je PR.
Goed vlak gelopen en de tusse tijden zijn prima, jammer van het klein beetje verval het laatste stuk en in principe MOEt je niet gaan wandelen tijdens een marathon, behalve bij de verzorgingsposten om goed te drinken.Met iets meer structuur en een rustiger start ga je verder komen want het verschil tussen de 4:15 uur pacers en dan de 4 uur pacers bij halen is best wel veel en geeft al aan dat je te snel van start bent gegaan ondanks je een prima vlakke schema liep…Met andere woorden, zou je vlak ietsje langzamer zijn gestart zou je eerder over de eindstreep zijn gekomen!!.
Geniet na en lekker rust en op naar de volgende.
Groet Rinus.
Gesnapt! Aan het wandelen… Hahaha.. Ik zag je lopen tussen de 34 en 35 km, een stuk van de marathon waar altijd wel veel gebeurt en meer mensen gaan lopen (en ook altijd die ambulance wel in de buurt is helaas) en zag je echt even stuk zitten. Je hoorde me volgens mij niet, maar als ik aan de andere kant had gestaan (links ipv rechts) had ik even met je meegelopen met water etc.. Maar… Je hebt het supergoed gedaan! Op naar New York!
Wauw, wat knap dat je het gedaan hebt, en toch een goede tijd, ook met wandelen tussendoor!
Oh meis wat een verhaal! Ik heb zoveel respect voor je dat je dit gewoon doet, en haalt! Je mag je dan mentaal zwak hebben gevoeld, je bent toch sterker dan je denkt want je hebt wel gewoon een PR gelopen. Dat is pas doorzettingsvermogen ;-)
Super gedaan!!!! knap!!!
Leuk om te lezen, moet terug aan mijn eigen prestatie denken. In maart heb ik voor de eerste keer een marathon gelopen in Barcelona :) Het was zalig!!!!
Wauw Annemerel, je kunt trots zijn op jezelf!
Fantastisch gedaan!!! En inderdaad op naar New York!
Wat een kanjer ben jij! Je mag super trots zijn op jezelf, wat een enorme prestatie! Topper!!!
Wauw, wat ontzettend knap. Lijkt me heel lastig om toch door te blijven gaan als je mentaal zo moet strijden. Gelukkig geeft het uitlopen van de marathon zo’n goed gevoel dat je de rest snel alweer vergeet. Anders zou niemand ooit nog een marathon lopen ;)
Heerlijk verslag haha, gefeliciteerd met je PR!!
Wauw wat een verhaal, super prestatie!
Heel mooi om te lezen, word er helemaal emotineel van :)
Suuuuper trots op je :)))
Meer dan respect!!
Wat een race, maar wat goed dat je hem toch hebt uitgelopen, alle respect!
Zoooo’n leuk verslag dit… Echt SUPER SUPER SUPER goed van je!!
Geweldige prestatie!
Je bent een held An. Echt, wat een prestatie! Gewoon een PR! Zo jammer dat ik je niet gespot heb.
Echt respect hoor, hoop ooit ook een (halve) marathon te mogen lopen, maar dat duurt nog wel even…heel lang vrees ik!
Wauw, een PR! Goed bezig Annemerel. Je bent een inspiratie en leert me een doorzetter te zijn!