Hoe is het mogelijk dat ik tweeënhalve week na de New York marathon – dertien dagen nadat ik terug kwam uit New York – nog steeds heimwee heb? Het gevoel is nog onveranderd sterk en lijkt met de dag zelfs heftiger te worden. Je wil niet weten hoevaak ik Google Flights de afgelopen week geopend heb. En de weersvoorspellingen van verschillende grote Amerikaanse steden in de maand januari. Niet alleen mijn hoofd wil terug naar Amerika, mijn lichaam heeft ook ontzettend veel behoefte aan de Amerikaanse tijdzone. De vraag is of de jetlag me daadwerkelijk zo onproductief in de ochtend maakt. Of dat het simpelweg de tijd van het jaar is. Feit is; ik zit nu al ongeveer een maand met mijn hoofd in New York. Eerst omdat ik de dagen aan het aftellen was richting New York, daarna was ik daadwerkelijk in New York en nu denk ik er de hele tijd aan terug. What’s up with me.
Ik denk dat het mede te maken heeft met het feit dat ik nog niet echt een plan heb voor de komende maanden. De kans is zeker aanwezig dat ik volgend jaar weer in New York de marathon loop, maar die marathon is pas over 49 weken en vier dagen (ik tel af ja). Ik dacht dat ik OK zou zijn met minder grote plannen in het voorjaar, maar stiekem mis ik de energie die een grote marathon me de maanden van te voren geeft wel. Tokyo lijkt officieel van de baan. De marathon van Londen binnenkomen is nog lastiger dan New York (zelfs bij een reisorganisatie als TUI gaat dit door middel van loting omdat er zo weinig startbewijzen zijn in verhouding met aanmeldingen). En mezelf opladen voor een marathon als Rotterdam vind ik heel erg lastig.
Stiekem weet ik ook wel dat het verstandiger zou zijn om pas in het najaar weer een marathon te lopen. Vijf marathons in dertien maanden tijd (Chicago – NY – Boston – Berlijn – NY) is best heftig en ook al voel ik me gezond en sterk (eigenlijk gezonder en sterker dan voor Chicago of welke marathon het afgelopen jaar dan ook), de verstandige keuze zou nu zijn om een half jaartje voor kortere afstanden te trainen. Maar verstandig zijn is vaak pas leuk als de verstandige periode voorbij is, als je er de vruchten van kan plukken zeg maar.
Vanmiddag ben ik van plan een lekkere lange duurloop te gaan lopen. Gewoon omdat ze voorspellen dat de zon gaat schijnen en ik heel hard op zoek ben naar wat vitamine D. Hopelijk kan ik tijdens dat rondje op een rijtje krijgen wat ik de komende maanden precies wil gaan doen. Het klinkt een beetje gek misschien, maar ik heb natuurlijk geen vaste baan en verder ook weinig verplichtingen aan anderen, het trainen voor een marathon zorgde voor een beetje structuur/overzicht in mijn leven. Ik heb een doel nodig. En daarna een plan. En dan komt het (hopelijk) goed.
Liefs,
Annemerel
Hoi Annemerel,
Je bent zeker niet de enige met NY-heimwee hoor! En wat jammer dat Tokio officieel van de baan is! Hopelijk volgend jaar? Londen is inderdaad een heel lastige, bij TUI was ik helaas niet ingeloot. Hopelijk vind je snel een nieuw doel!
Ik zou het heeeel leuk vinden als je voor PR’s gaat trainen, moet je zelf ook wel leuk vinden natuurlijk ;)
Niet leuker dan dromen en stiekem een beetje plannen maken is nog leuker!
Maar als je de kans heb en niet te vergeten het financiële plaatje is haalbaar dan met je je dromen laten uitkomen toch?
Je hoort zoveel niet leuke dingen om je heen dat het in mijn ogen des te belangrijker is dat je blijft doen wat je leuk vind (in hoeverre dat natuurlijk enigszins haalbaar is op meerdere fronten)
En keep your dreams alive!
What about een leuke halve ergens in Italië, Oostenrijk, of de VS? Niet zo’n aanslag op je lichaam, maar wel iets waar je enigszins voor door moet blijven trainen. Of weer een loop met veel hoogtemeters?
Misschien met de santastreak meedoen? In december elke dag minstens 2,5 km hardlopen? Sinds ik begonnen ben met elke dag hardlopen kan ik niet meer zonder! Inmiddels loop ik al bijna 13 maanden elke dag hard. En heb je toevallig zin om op mijn verjaardag 30 km mee te gaan lopen ;):p?
Veel succes met het verzinnen van een nieuw doel en planning maar dat moet vast wel goed komen!
Wat Joëlle zegt, misschien een halve marathon in een ander land en dan meer met het doel een PR te lopen ipv ‘m uit te lopen in een mooie tijd (zodat er toch nog wat uitdaging voor je overblijft)? Ik snap eigenlijk ook wel wat je zegt over dat een marathon je wat structuur geeft in je leven, als een soort ‘baas’ waar je verplichtingen aan hebt. Aan de andere kant denk ik overigens ook wel dat dat gat van geen doel/marathon nu extra groot voelt omdat het nog zo recent is dat je je laatste marathon heb gelopen, en dat het over een maand misschien al iets normaler en minder leeg voelt. Hoewel je deze periode natuurlijk veel vaker hebt gehad en dan eigenlijk ook altijd met een nieuw doel kwam omdat het gevoel niet over ging, haha.