Ik staar al ongeveer 45 minuten naar een leeg tekstveld. Of nou ja, er hebben hier al honderden woorden gestaan, maar met een druk op de knop heb ik die (bewust) verwijderd. Vaak krijg ik de opmerking dat men het zo bijzonder vind dat ik na al die jaren nog steeds iets te zeggen heb over hardlopen, dat ik twee boeken vol heb weten te schrijven en ontelbaar veel blogs. Maar vandaag lijkt de dag toch gekomen dat ik even niet weet wat ik moet schrijven, terwijl ik juist qua hardlopen echt de spirit weer gevonden heb. Laten we het daar dan maar gewoon even over hebben.
In de afgelopen zeven dagen liep ik 42,5 kilometer. Niet belachelijk veel, er waren in 2017 drie dagen waarop ik die afstand op een dag liep. Maar het feit dat ik die afstand gelopen heb, zonder specifiek doel in de nabije toekomst, is voor mij redelijk bijzonder. Zeker nu de dagen zo kort, nat en grauw zijn. Maar terwijl er geen Boston marathon op het programma staat en de weersomstandigheden in 2017 op veel momenten een stuk beter zijn geweest, trek ik de afgelopen weken met veel meer liefde dan voorheen mijn hardloopschoenen aan.
OK. Ik moet soms ook wel even moed verzamelen hoor, maar ik ga wel en ik geniet. Ik heb vrijwel tijdens ieder rondje een runner’s high. Behalve gisteren, toen ik spontaan (het stoplicht was rood en ik had geen zin om te wachten) besloot om van de gebaande paden te gaan. Ik dacht, leuk, we gaan een rondje door de wijk doen. Ik woon hier deze maand een half jaar, ik loop iedere keer maar datzelfde rondje, er is nog zoveel dat ik niet gezien heb.
En het was oprecht leuk om een deel van mijn buurt te zien dat ik nog nooit gezien had. Er ligt dus een heuvel (duin) op een paar honderd meter van mijn huis met een lange trap omhoog, best handig om in mijn trainingen te gebruiken. En de ‘skyline’ van Den Haag kun je vanaf een bepaald punt ook heel mooi zien. Maar ik had dus niet helemaal het juiste tijdstip uitgekozen voor deze tour door mijn wijk, het was half vijf en de halve wereld zat op de fiets of in de auto (sinterklaasavond) en het werd meer een Fartlek-training dan een lekkere training waarbij ik genoeg tot rust kom om een runner’s high te krijgen.
Mijn favoriete rondje van afgelopen week liep ik zondagmiddag. 17,5 kilometer door de regen. Normaal gesproken loop ik vaak heen-en-weertjes, ik loop op de heen- en terugweg een identieke route. Dit keer besloot ik een rondje van mijn vader te lopen, maar dan vanaf mijn eigen huis. Het regende, het was koud, maar het maakte allemaal niet uit want ik hobbelde heerlijk. Mijn horloge zat onder mijn longsleeve dus tijdens het lopen wist ik niet hoe hard ik liep of wat mijn hartslag was, ik liep gewoon compleet zen binnen mijn comfortzone. Uiteindelijk liep ik die 17,5 kilometer met een pace van 5’20, niet mega snel, niet mega langzaam, wel mega fijn.
Een ander rondje waar ik goede herinneringen aan heb is het rondje van afgelopen vrijdag. Toen had ik wel even moeite met naar buiten gaan. Waarom weet ik eigenlijk ook niet. Maar mijn zusje ging lopen, mijn vader ging lopen en ik besloot in mijn auto te springen en naar mijn ouders te rijden zodat ik met ze mee kon lopen. We liepen uiteindelijk tien kilometer en het was heerlijk. Ik vind het fijn om achter iemand aan te kunnen lopen, om door iemand op sleeptouw genomen te worden.
Hoe lang deze positieve hardloopenergie door mijn lichaam blijft gieren durf ik niet te zeggen. Ik hoop nog heel lang. Ik denk dat als je eenmaal in die positieve hardloopmood hangt, het makkelijker is om er in te blijven. Dat het een beetje een vicieuze cirkel is. Zin in hardlopen – hardlopen – positieve energie door het hardlopen – weer zin om hard te lopen – hardlopen …. je begrijpt het wel…
Hoe staat het er voor met jouw hardloopflow? Is die net zo positief als die van mij, of is de flow ver te zoeken?
Liefs,
Annemerel
Ik zit zeker in een positieve hardloopflow, eigenlijk sinds de zevenheuvelenloop van 19 november. Daar heb ik zo lekker gelopen en 17 minuten sneller dan het jaar ervoor. Toen kreeg ik een voetblessure tijdens het lopen en zag het ernaar uit dat ik het lopen op moest geven. Ik ben zo trots dat ik het niet opgegeven heb en nu train ik voor een marathon; dat alleen al zorgt voor een positieve flow
Auteur
Aaaaahhh PR’s zorgen ook altijd voor positieve energie. Geniet ervan.
Hoi Annemerel!
Leuk om te lezen, dat je in zo’n positieve flow zit.
Ik wil dit weekend graag een keer kijken hoe ver ik nu kan lopen totdat ik echt niet meer kan. Mijn langste afstand is tot nu toe 14 kilometer. Ik weet dat ik nog wel verder kan lopen. De bedoeling is om dit op een tempo te doen wat voor mij comfortabel is ( +- 5.30 m/km). Heb jij misschien nog tips of adviezen? Ik heb voorlopig geen runs op de planning, dus ik kom niet in de knoei met normale trainingen.
Liefs Sophie
Auteur
HI Sophie, ik snap dat het verleidelijk is om nu ineens een hele lange afstand te lopen, maar zou je toch willen adviseren niet meer dan 10% extra te lopen dan je langste duurloop omdat je het conditioneel misschien wel aankunt, maar je wil geen nare blessures oplopen natuurlijk. Veel succes en hoor graag hoe het gegaan is.
Ik ben helaas out of the run vanwege een knie-blessure. Maar fijn dat je in zo’n hardloopflow zit.
Hi Annemerel,
Leuk om te lezen, misschien komt het wel door je boek! Ik zat ook in zo’n flow tot 1 week voor de zevenheuvelenloop op 19 november. Kreeg de week ervoor een lopersknie maar wilde de zevenheuvelenloop natuurlijk nog wel doen, sindsdien dus een lopersknie. Ik ben er alleen nog niet uit of ik helemaal moet stoppen of het bij kleine afstanden moet houden. Ben bang dat ik dan niet meer in diezelfde flow kom als ik nu even stop. Misschien is dit meer iets voor de AYRQ haha. Want deze blog werkt zeker aanstekend!
Ik doe op dit moment een winterbreak. Klinkt misschien stom, maar ik heb écht geen geschikte kleding om met deze temperaturen en weersomstandigheden te lopen (alleen maar korte mouwen)! In plaats daarvan hou ik mezelf en mijn spieren fit door 2 keer per week krachttraining in de sportschool te doen, kan ik ook heel erg van genieten!
P.S. Ik was diegene die de sponsorloop ging doen! Het uiteindelijke rondje was 22 km geworden, ik heb het helemaal uitgelopen (vraag me niet hoe!) en daarmee flink wat geld opgehaald. Echt niet gedacht dat ik het vol zou houden, maar nu zo trots op mijn prestatie!
Auteur
Wat goed! 22 kilometer is fantastisch, dat je geld op gehaald hebt misschien NOG wel beter. Gefeliciteerd en geniet van je prestatie.
Ik heb het idee dat ik door al jou positievetijd/enthousiasme meer zin heb gekregen om te gaan hardlopen! Dan zie ik op je vlogs hoe fijn het is en dan besluit ik om ook te gaan.
Dus hopelijk blijf die positieve flow voor ons beide :)))
Op de een of andere manier zit ik ook in een super goede hardloopflow! Ik geniet van elk rondje, heb minder last van m’n buik (yesss, love het koudere weer), en heb ook weinig tegenzin. Dus ik hoop met je mee dat dit nog lang aanhoudt, bij zowel jou als bij mezelf haha!
Mwah, ik moet de flow weer even vinden. Hardlopen stond de laatste tijd nogal op een laag pitje, omdat ik heel veel andere sporten heb gedaan via de sportactie van de AH. Misschien is het maar goed dat die actie nu is afgelopen, want ik moet langzaamaan met mijn marathontraining gaan beginnen. Daar heb ik wel heel veel zin in! In april loop ik mijn tweede marathon in Parijs. :)