RUNNING TO BERLIN: Marianne over te vroeg pieken & overtraindheid #1

Op 16 september sta ik aan de start van de Berlijn Marathon. Omdat ik mijn voorbereiding voor deze marathon vooral in mijn nieuwe boek ‘Trainen als een Topatleet’ zal beschrijven, laat ik de komende weken andere lopers aan het woord die Berlijn 2018 ook zullen lopen. Marianne van het blog Cross Media Girl On The Run mag de spits afbijten. Marianne liep vorig jaar met mij de New York City Marathon en stond in februari in Tokyo aan de start. Op 16 september loopt zij haar derde (World Major) marathon.

Wat doe je nadat je al twee marathons in je hardloopcarrière gelopen hebt? Juist ja, je loopt er nog een derde. Ik zal dan ook, net zoals Annemerel, op 16 september aan de start staan van de Berlin Marathon. Maar laat ik het eerst even over m’n marathongeschiedenis hebben.

Ik ben nog steeds zo ongelofelijk trots om te mogen zeggen dat ik deel uitmaakte van #teamannemerelrunsNYC2017 en vind het ook badass om jullie te vertellen dat ik in februari de Tokyo Marathon liep. Met tijden van 04u49 (New York) en 04u07 (Tokio), kan ik best wel stellen dat ik ondertussen toch iets meer ervaring heb opgedaan in het trainen voor een marathon.

Dé ideale marathontraining voor mezelf heb ik (nog) niet ontdekt. Wat ik wel weet is dat ik tijdens de New York Marathon niet voldoende getraind was. In Tokio kreeg ik dan weer te kampen met een enorme jetlag en een beginnende verkoudheid. Wat ik jullie ook kan vertellen, is dat ik sinds januari 2017 steeds aan het trainen ben binnen een groter geheel met dus steeds een marathon als einddoel. En om dat een beetje verantwoord te doen, laat ik mezelf ook regelmatig (bij aanvang van een nieuwe trainingsperiode) testen op uithouding en conditie door middel van een lactaattest. Zo weet ik heel goed binnen welke hartslagzone het voor mij verantwoord is om die 42,2 kilometer af te leggen.

Na m’n uitzonderlijke prestatie in Tokio (op vier maanden tijd eventjes 40 minuten sneller lopen), was ik heel enthousiast om mezelf volledig te geven in m’n training voor Berlijn. Ik kon werkelijk niet wachten om opnieuw te beginnen trainen. Daarom kreeg ik een uitdagend, zwaar schema, gericht op snelle tempo’s. Het doel? Berlijn lopen op 3u30. Het enige probleem? Berlijn staat pas zes maanden later op de planning. Het resultaat? Ik ben te vroeg gepiekt in m’n trainingsschema waarbij ik het ene PR na het andere liep.

Maar elke week, elke dag werd hardlopen steeds minder een lichtpuntje in m’n leven. Ik kon of wilde het op dat moment nog niet aanvaarden, maar ik was overtraind. En dan moest de echte training voor Berlijn nog beginnen. M’n lichaam was vermoeid, ik kreeg te kampen met allerhande pijntjes en infecties en nam veel medicatie om toch maar te kunnen presteren. Bovendien was ik lusteloos en niet de meest emotioneel stabiele persoon op dat moment. Kortom, hardlopen gaf me niet meer datzelfde fijne gevoel zoals het me de voorbije vier jaar gaf.

De moed zakte me in de schoenen, en in de maand juni trok ik slechts drie keer m’n hardloopschoenen aan. Gelukkig is daar dan #teamannemerelrunsNYC2017, met de lieve meiden die steeds klaarstaan om je moed in te spreken of (in mijn geval) de broodnodige schop onder de kont te geven. Zelfs met een paar weken mindere trainingen, is Berlijn nog steeds haalbaar.

Ondertussen ben ik met een nieuw twaalfwekenschema begonnen. Trainingsschema Berlijn 2.0: een nieuwe, frisse start als het ware. Een schema dat zich richt op het lopen binnen de juiste hartslagzone in plaats van aan een bepaald tempo en met meer aandacht voor duurlopen in plaats van stevige intervaltrainingen. Hoewel het mentaal best wel zwaar is om plots veel trager te rennen, weet ik dat het nu het moment is om wat gas terug te nemen, om zo voor Berlijn weer beter (en sneller) te worden.

Met het nieuwe schema besef ik ook dat ik m’n doel moet bijstellen, en ben dan ook blij dat het nieuwe doel véél realistischer is. Zo hoop ik in Berlijn rond 3u45 de eindstreep te halen. Kortom, die sub 4 zit er eindelijk een keertje aan te komen ;-).

Het enige waar ik me nu nog zorgen over maak? Het weer. M’n eerste marathon liep ik bij 17 °C en motregen, de tweede in een aangename temperatuur van +- 10 °C en een zonnetje dat af en toe kwam piepen. Ik ben me er ook zeker van bewust dat m’n eindtijd zal staan of vallen bij de weersomstandigheden in Berlijn. Ik ben absoluut niet gemaakt om bij zomerse temperaturen hard te lopen. Branden jullie dus eventjes een kaarsje dat we op 16 september het ideale, frisse marathonweer krijgen? ;-)

Liefs,
Marianne

Lieve Marianne, ik vind het zo stoer dat je na je tegenslagen van afgelopen maand toch gewoon gekozen hebt om door te gaan, met een nieuw schema, een nieuw doel en een nieuwe instelling. Ik weet zeker dat jij die sub4 ruimschoots kunt halen, ook als het wat warmer wordt dan je lief is. Wil niet zeggen dat ik de komende 9,5 week ook dagelijks kaarsjes brand voor een graadje of twaalf en een waterig zonnetje, zonder al te veel wind. 

Liefs,
Annemerel

P.S. Loop jij op 16 september ook de Berlijn Marathon en wil je graag een blogje schrijven over je voorbereiding? Stuur me dan even een mailtje (annemerel@annemerel.com), zou ik super leuk vinden!