Het was 5 april 2018 toen ik voor het eerst een training deed bij mijn atletiekvereniging Olympus ’70, samen met de Ruitenburg Runners. Ik vond het een slecht idee, om na drie weken zonder hardlopen en bijna twee jaar zonder PR, meteen bij de snelste groep van Olympus aan te sluiten. Maar ik wilde trainen als een topatleet en Arthur – die ik op dat moment alleen nog maar via WhatsApp gesproken had – vond het een goed idee als ik dan ook maar meteen ging trainen met topatleten.
Die eerste training was best wel een klein beetje een drama. Als warming-up deden we een rondje van drieënhalve kilometer, al na vijfhonderd meter had ik door dat tempo echt ver boven mijn ‘praattempo’ lag. Bij de loopscholing was mijn coördinatie ver te zoeken en de laatste herhaling van mijn 8x 400 (die ik op een tempo van 4’30 moest lopen) liet ik uiteindelijk maar zitten omdat mijn benen niet meer wilde en mijn buik protesteerde.
Het nadeel van trainen met mensen die allemaal sneller zijn dan jij? Je kunt af en toe het gevoel krijgen dat jouw prestaties niets voorstellen. Maar de voordelen wegen zeker op tegen dat ene kleine nadeel, dat vooral tussen de oren zit (want ik ben immers de enige die marathons loopt, dus waarom zou ik me willen vergelijken met een 5 kilometer loopster? Waarom zou ik mezelf überhaupt willen vergelijken met mijn teamgenoten? De prestaties die zij neerzetten doet niets af van mijn prestaties en vice versa).
Bij mij staat het teamgevoel voorop, dat je samen naar een wedstrijd gaat (waar je samen voor getraind hebt), dat je samen inloopt, samen dat zenuwslopende uurtje voor het startschot doorbrengt. Dat je bij de finish wordt opgewacht door je team, of – wanneer ze een kortere afstand gelopen hebben – zelfs een stukje teruglopen op het parcours om de laatste kilometers met je mee te kunnen lopen. Van de app’jes die je krijgt als je een blessure hebt, van de felicitaties die je krijgt als je goed gelopen hebt, van die bemoedigende woorden die ze je geven wanneer de wedstrijd niet liep zoals je gehoopt had. Dat teamleden komen kijken bij wedstrijden, ook als ze zelf niet aan de start staan. En niet geheel onbelangrijk, dat ze je af en toe helpen met je sportbeha in de kleedkamer omdat die dingen na een intensieve training of wedstrijd onmogelijk zijn om uit te trekken.
Negen maanden lang trainde ik met de Ruitenburg Runners en sinds dit weekend ben ik er officieel ook eentje. En om dit heugelijke feit e vieren heb ik binnenkort een hele leuke (en grote!) winactie in samenwerking met Ruitenburg (het consultancy en accountantskantoor dat ons team sponsort). Ik kan niet wachten om dit met jullie te delen.
Liefs,
Annemerel
Op de foto hierboven een deel van de Ruitenburg Runners. V.L.N.R V.B.N.B: Inga (loopt 2.08 op de 800m en afgelopen weekend 18.08 op de 5 kilometer), Isa (liep afgelopen weekend 17.30 op de 5 kilometer en heeft een PR van 4.51 op de 1500), Judy (liep 4:30 op de 1500 en 17:53 op de 5 kilometer), Emma (loopt 2:16 op de 800), Arthur (heeft dit uitleg nodig? Won in 2018 bij de M45 op het NK goud op de 800m en 1500m, won brons tijdens de WK Masters, liep 1.13 op de halve marathon en afgelopen weekend 32:08 op de 10 kilometer). Ikzelf en Erwin (1.12 op de halve marathon en 50 minuten op de 15 kilometer tijdens de Zevenheuvelenloop).
Echt zo leuk! Ik wist helemaal niet dat er zoveel verschillende leeftijden en soorten lopers in één team konden zitten. Als je het zo beschrijft heeft het wel echt voordelen om bij een hardloopgroepje aan te sluiten. Maarja, de vrijheid opgeven he… da’s natuurlijk wel een stap!
Auteur
Dat is zeker een hele stap, ik heb daar mega lang over gedaan. Maar je kunt het altijd proberen en als het niets voor je is kun je altijd nog zeggen dat het toch niets voor je is en weer zelf verder gaan.
Hey Annemerel, Heel leuk om te lezen! Vooral ook omdat ik net ook beginnen trainen ben bij een atletiekclub en ongeveer hetzelfde mee maak nu :-D. We gaan even 5km inlopen, ergens tussen 11 en 12km per uur! Terwijl mijn snelste 10km tijd 57 minuten is, dus je kan nagaan wat een inlopen dat is voor mij :p. Bij mijn eerste interval training deed iedereen er 12, ik ging er eerst 8 doen maar uiteindelijk toch besloten dat 5 genoeg was. En dit zijn bijna allemaal marathonlopers! Maar het geeft me een drive om beter te worden en iemand moet altijd de traagste zijn he ;-). Top dat je dit avontuur bent aangegaan en je hier nu zo goed bij voelt!
Groetjes,
Angelique
Auteur
Wat gaaf dat je ook bij een atletiekclub bent gaan trainen, probeer je niets aan te trekken van het feit dat je nu misschien niet de snelste bent (en misschien ook niet zult worden), je gaat jezelf wel enorm verbeteren en als je het naar je zin hebt en dat is waar je je op moet focussen!
Goed bezig! Ik vind het vooral leuk om te zien dat het allemaal altijd sneller kan. Ik dacht lang dat een tempo van 5:00 het hoogst haalbare voor mij was, tot ik er ineens onder dook. Nu lees ik jouw/jullie tijden en denk ik: wow, mijn tijden stellen niets voor om erna gelijk te denken: het kan beter!
Succes met trainen!!
Auteur
Haha dat is de valkuil dus van trainen met mensen die sneller zijn dan jij, daardoor lijkt het nooit goed genoeg. Gewoon trots zijn op het feit dat je sneller kunt lopen dan 5’00, dat is hartstikke knap!
Ik lees je blog al jaren, maar ondanks al jouw inspirerende verhalen lukt het me gewoon niet om constant te blijven hardlopen. Naar de sportschool en tennisbaan ga ik meerdere per week en dat doe ik met heel veel plezier. Hardlopen lukt me echt alleen als ik een ´wedstrijd´ op de gepland heb. Heb je nog leuke tips, zodat ik ook het hardlopen weer een beetje op kan pakken?
Door m’n maand zonder instagram weer een reactie op je blog. Maar wauw wat een tijden zeg die er gelopen worden. Door jullie allemaal! Lijkt mij overigens ontzettend motiverend met een groep. Vanaf vandaag ga ik als vrijwilligerswerk met iemand hardlopen en zie het echt als een win-win situatie, omdat ik zo blij ben met een maatje haha. Overigens hèt duimpje van Arthur is hilarisch, moet altijd zo lachen als ik em zo op beeld zie. Arthur a.k.a. man met duim omhoog haha :)