RUN BABY RUN: CPC, de voorbeschouwing

Nog vier dagen, dan loop ik de CPC. Voor mij niet zomaar een halve marathon in Den Haag. In 2011 was de CPC de eerste wedstrijd die ik ooit liep en inmiddels heb ik zeven medailles van de CPC om mijn nek mogen hangen. In 2011 dacht ik na het lopen (2.08) dat mensen die een hele marathon liepen knettergek zijn en gooide ik daarna een half jaar lang mijn hardloopschoenen in de hoek. In 2012 liep ik voor het eerst onder de twee uur (1.56) en besloot ik dat ik in het najaar een marathon wilde lopen (het kan verkeren), in 2013 begon het rond 8 kilometer te sneeuwen en was ik daarna twee weken ziek (1.57). In 2014 liep ik zowel de 5, de 10 als de halve marathon en wilde ik na twee kilometer eigenlijk al uitstappen (ik liep iets meer dan 2 uur over de halve). In 2015 liep ik een PR samen met Marloes (1.40) en een jaar later moest ik helaas overslaan door mijn wintersport. In 2017 en in 2018 was de CPC een beetje teleurstellend voor mij, de voorbereidingen waren niet optimaal en ik liep geen PR (beide keren 1.45).

Hoewel de weersvoorspellingen voor zondag bar en boos zijn, denk ik dat een aanscherping van mijn parcoursrecord (1.40) er wel in moet zitten. Ik liep immers zes weken geleden nog een tijd van 1.32 op de halve (wel onder betere omstandigheden, moet gezegd worden). Op dit moment voorspellen ze een temperatuur van 10 graden (heerlijk!), regen (iets minder fijn, maar do-able) en windkracht 5/6 (niet OK). Maar als je op een ding geen invloed hebt, dan is het het weer. In plaats van me opwinden over de mindere omstandigheden, kan ik mijn energie beter besteden aan dingen waar ik wel invloed op heb. Dat ik gezond eet, voldoende slaap, mijn benen soepel houd, geen rare bewegingen maak met mijn rug (geen Schoorl taferelen).

Tweede kans

Wat ik fijn vind van een halve marathon ten opzichte van een hele marathon? Als het zondag niet lekker loopt, kan ik het twee weken later gewoon weer proberen. De hersteltijd van een halve marathon is een stuk minder lang dan de hersteltijd van een marathon. Ik heb dan ook alweer een volgende halve marathon op het programma staan (23 maart, in Naaldwijk, Westland).

Kledingadvies

Via Instagram kreeg ik de vraag hoe je je moet kleden met dit soort weersomstandigheden in een wedstrijd. Ik vind deze vraag lastig te beantwoorden, omdat er niet echt een kledingformule is die voor iedereen werkt. Neem alleen al de tijd die je er over doet om de wedstrijd te lopen. De snelsten doen het in een uur, maar het gros doet er twee keer zo lang over. Als je langer in de regen loopt wil je je waarschijnlijk beter kleden dan wanneer je ‘slechts’ een uurtje de elementen hoeft te trotseren. Wat ik geleerd heb uit het verleden is dat ik geen jasje aan ga trekken tijdens de wedstrijd, dat doe ik echt alleen als temperaturen onder het vriespunt liggen (zoals tijdens de halve marathon in New York vorig jaar). Het jasje kan misschien de regen tegenhouden, maar daaronder ga je (of in ieder geval, ik) zweten waardoor je alsnog nat wordt.

Zelf ga ik voor een kort broekje en een mouwloze top. Als het echt flink gaat regenen zet ik ook een pet op, want in combinatie met wind is de kans anders groot dat de regen linea recta in je ogen waait en daar word ik altijd heel onrustig van. Verder zorg ik ervoor dat mijn haar goed gevlochten is, anders is het na het lopen een grote klittenellende.

Fit?

Of ik fit ben? Ik voel me fit. De zon in Nederland en op Tenerife heeft me goed gedaan, ik heb meer energie dan in januari en – ik durf dit eigenlijk niet hardop te zeggen – ik heb minder last van migraine dan ik in januari had. Ik heb wel een irritant pijntje bij mijn knieholte/hamstring, maar na een goede warming-up kan ik hier wel mee lopen en ik heb van de fysio dan ook het advies gekregen om gewoon door te lopen, het moet vanzelf overgaan. Daar probeer ik dan maar op te vertrouwen.

Ik heb er zin in

De CPC is ‘mijn’ wedstrijd. Er is geen wedstrijd die ik vaker liep dan de CPC, er is geen parcours dat ik beter ken dan de CPC. Ook al heb ik maar twee echt hele goede ervaringen (2012 en 2015), wat natuurlijk geen hele beste score is uit zeven wedstrijden, kijk ik toch altijd weer uit naar het CPC-weekend alsof het mijn favoriete weekend van het jaar is. De zenuwen zullen hoogstwaarschijnlijk vrijdag wel hun intrede doen. Inmiddels weet ik dat dat erbij hoort en dat die wedstrijdspanning er juist voor zorgt dat ik tijdens de wedstrijd meer kan dan in een gewone training. Zoals mijn sportpsycholoog Thomas zegt: “probeer de spanning niet weg te drukken, dan geef je het teveel aandacht. Besef dat die spanning niets ergs is en probeer je aandacht steeds te verleggen naar dat waar je mee bezig bent (je werk bijvoorbeeld), train jezelf te leven met de spanning”.

Wie loopt zondag ook de CPC en zo ja, welke afstand? Of sta je ergens anders aan de start dit weekend (of binnenkort?). Heb jij ook een wedstrijd die traditiegetrouw ieder jaar op het programma staat?

Liefs,
Annemerel