RUN BABY RUN: 4 dagen tot New York / MARATHON UPDATE!

Vorige week leek de dag tot ik het vliegtuig naar New York te stappen nog een eeuwigheid te duren, maar na een ietwat druk weekend is de tijd alsnog voorbij gevlogen. Morgen stap ik in het vliegtuig richting New York, morgen zal ik als alles volgens plan verloopt rondwandelen in New York. Dat ik er zin in heb is het understatement van het jaar. Maar of ik er klaar voor ben?

De laatste trainingen

Mijn laatste drie runs gingen prima. Op donderdag liep ik 8 kilometer, op zondag liep ik 12 kilometer en gisteren liep ik nog een keer tien kilometer. Ik deed alle drie de runs op een voor mijn doen rustig tempo tussen de 5’10 en 5’30. Het voelde niet echt als inspanning, meer een beetje rondhuppelen. Dat geeft op zich wel zelfvertrouwen.

Pijntjes

Maar zoals wel vaker vlak voor een marathon voel ik ineens overal pijntjes. Die enkel waar ik tijdens de halve marathon in Amsterdam doorheen zwikte op 16 kilometer? Die voel ik als ik een bepaalde beweging maak. Daarnaast ben ik er de afgelopen twee weken nog minstens drie keer doorheen gezakt. Normaal zwik ik door mijn enkel en loop ik verder zonder er verder aandacht aan te besteden. Nu denk ik, wat als ik hier last van ga krijgen? Verder voelde ik gisteren ook ineens een zeurderige pijn aan de buitenkant van mijn rechterknie. OK. Pijn is niet het juiste woord, ik ‘voelde’ gewoon wat. Het ‘gevoel’ is waarschijnlijk niet uit mijn knie afkomstig maar waarschijnlijk uit mijn IT-band. Ik heb de laatste tijd weinig spierversterkende oefeningen gedaan waardoor ik stabiliteit mis. Ik ben gisteravond al met wat oefeningen aan de slag gegaan en wil dit vanavond en morgen ook nog een keer doen. Daarna stop ik er mee tot zondag, want ik wil natuurlijk niet met spierpijn die 42,195 kilometer hoeven lopen.

Regen

Ik ben niet van suiker, maar een marathon lang in de stromende regen lopen is niet iets waar ik op hoop. Toch geven ze de laatste dagen aan dat het komende zondag in New York de hele dag gaat regenen. Je doet er helemaal niets aan, maar als je de uren voor de marathon al wachtend in de regen moet doorbrengen en dan ook nog zo’n vier uur en ruim 42 kilometer door de regen moet banjeren dan… ja, laten we het zo zeggen, het is niet ideaal. Mijn schoenen zijn ook alles behalve waterdicht en nou ja dat loopt gewoon niet zo lekker. Het is ook een kweekvijver voor blaren.

Kleding

Maar wat er ook gebeurt, hoe warm of koud de voorspellingen ook zijn, ik trek mijn paarse Adidas teamshirt aan zondag. Hoe lang de broek zal zijn die ik er onder ga dragen, dat wacht ik nog even af. Ik heb nu Lululemon leggings met zakjes in drie verschillende lengtes. Ik twijfel op dit moment tussen een capri-model en een kort model. Waarschijnlijk maak ik zaterdagmiddag pas de beslissing (en dan kan het ook zomaar nog zo zijn dat ik op zondagochtend toch weer voor de ander ga). Qua schoenen draag ik zoals altijd de LunarTempo. Ik moet nog steeds een goede vervanger voor die schoen vinden. De ZoomFly van Nike leek even de oplossing te zijn, maar ik denk dat het voor een marathon toch niet gaat werken voor mij, omdat je ‘perfect’ moet lopen om echt voordeel uit de schoen te halen. Ik kan dat niet een marathon lang volhouden, zeker niet in New York.

Pace

Zoals ik eerder al schreef, met 3.59.59 ben ik ontzettend tevreden in New York. Ik heb net uitgerekend, daarvoor moet ik een gemiddelde snelheid van 5’41 per kilometer lopen. Omdat je tijdens een marathon – zeker in New York – altijd meer meters maakt, tel ik een kilometer op boven de marathonafstand, 43,195. Om dan alsnog onder de vier uur te lopen moet je een pace van 5’33 lopen, maar dan zit je als het goed is wel veilig qua afstand. Natuurlijk wil je het liefst een negatieve split lopen (het tweede gedeelte van de marathon sneller dan het eerste), maar in New York is dat bijna niet mogelijk omdat het eerste gedeelte een stuk makkelijker is dan het tweede gedeelte. Ik denk daarom dat ik er goed aan doe om het eerste gedeelte van de marathon met een snelheid rond de 5’25 te lopen en dan vooral keihard te hopen dat ik het tweede gedeelte niet zoveel in hoef te leveren dat ik alsnog op een gemiddelde pace van 5’33 uit kom. Tot zover mijn rekenverhaaltje.

Lieve mensen, ik kan echt niet meer wachten. Of ik zenuwachtig ben? Nope. Het ‘zoveel zin’ gevoel overheerst vooralsnog. Wie volgt me al via de New York City Marathon App?

Liefs,
Annemerel