RUN BABY RUN: 4 days until Chicago

LORD! Morgen stap ik al op het vliegveld richting Chicago. Tijd gaat zo ontzettend snel. Ik kan niet wachten en ondertussen denk ik STOP DE TIJD STOP DE TIJD STOP DE TIJD! Er moet nog zoveel gebeuren voordat ik zondag flawless aan de start kan staan. Hoe mijn afgelopen (trainings)week ging lees je hier.

Maandag
Een dag na de Disney Halve Marathon voel ik me niet eens zo heel slecht. Ja, lekker moe, maar mijn benen  leven nog en de keelpijn die ik vorige week had is volledig weg. Laten we dat vooral zo houden. Ik blijf lekker tot half tien in bed liggen en drink de hele dag groene thee met verse gember. Gember werkt ontstekingsremmend en ik hoop dat ik door dit te drinken eventueel nog aanwezige vervelende de bacterie de kop in kan drukken. En ja baat het niet dan schaadt het niet. Ik ga al om 21.00u slapen en dat voelt zo lekker dat ik me voorneem de komende dagen zo vroeg mogelijk naar bed te gaan.

Dinsdag
Ik heb een afspraak bij de fysio, of beter gezegd, de masseur, mijn fysio is namelijk op vakantie en omdat het wellicht toch handig is om mijn spieren soepel te houden laat ik mijn kuitspieren goed los masseren. Er staat ook nog een rondje hardlopen op het programma en dat doe ik vrijwel meteen als ik thuis kom, de zon schijnt en daar wil ik van genieten. Eigenlijk wilde ik aan het eind van de middag gaan, maar de zon schijnt nu en ik kan niet wachten. Helaas kan ik niet langer dan zes kilometer lopen omdat ik een afspraak in Amsterdam heb, maar het voelt heel lekker.

Woensdag
Een lekker druk werkdagje. Ik wil in Chicago zo min mogelijk werk-gerelateerde stress hebben dus ik ben nu met drie Metropagina’s tegelijk bezig. Aan de ene kant heel fijn, want ja daardoor heb ik hoogstwaarschijnlijk in Chicago minder werk-gerelateerde dingen aan mijn hoofd. Maar aan de andere kant is het ook wel lastig om met al die verschillende dingen bezig te zijn en ik merk dat ik lichtelijk gestrest achter mijn MacBook zit. Schouders opgetrokken tot mijn oren, hoofd bijna in mijn scherm. Not good. Om een uurtje of vier besluit ik dat het genoeg geweest is voor vandaag en dat het tijd is voor het onderdeel ontspanning, ik ga met Carlissa koffie drinken en we besluiten spontaan om naar Bridget Jones’s Baby in de bioscoop te gaan, voor de tweede keer voor mij. Ik red het helaas niet om om negen uur in bed te liggen, want door dit uitje heb ik ’s avonds nog wel wat werk aan de winkel, maar ontspanning is ook belangrijk en ontspanning bestaat ook uit andere dingen dan slapen.

Donderdag
Eigenlijk moet ik vandaag hardlopen, of nou ja dat staat op mijn zelfgemaakte schema, maar ik voel iets in mijn voet en besluit dat rust vandaag belangrijker is dan hardlopen. Of ik nu wel of niet die acht kilometer loop vandaag, daar gaat die marathon echt niet van afhangen. De avond spendeer ik bij mijn ouders waar ik een heerlijke risotto eet en ook een glas rode wijn drink. Je kunt me veel vertellen, maar ik geloof echt niet in algehele alcohol-onthouding een maand voor de marathon. Je moet natuurlijk niet te gek doen, een of twee glazen per avond en zeker niet iedere avond, maar als je gewoon goed slaapt en eet moeten die paar glazen alcohol echt niet het einde van de wereld betekenen.

Vrijdag
Ook vandaag besluit ik maar even niet te gaan lopen, maar dat betekent niet dat ik de hele dag stil zit. Ik heb een interview met Diederik van Hoogstraten voor Metro. Hij is Amerika correspondent voor onder andere het NRC en is een paar dagen in Nederland om zijn boek ‘Los’ te promoten, een persoonlijk hardloopboek, met vooral een focus op trailrunning. Ik vind het fijn om met hem te praten over hardlopen en ik herken me in veel van de dingen die hij zegt. Voordat hij naar Los Angeles verhuisde en de trails opzocht woonde hij in New York en was het zijn missie om onder de drie uur te lopen op de marathon. Het is een super leuk gesprek, onder het genot van pumpkin spice latte (voor mij dan, Diederik laat de pumpkin spice achterwege) en niet saai binnen, maar lekker in het Westbroekpark hier in Den Haag. Perfect.

Zaterdag
Vandaag moet ik toch echt weer even naar buiten om hard te lopen. Mijn voet voel ik gelukkig niet meer en ook tijdens het lopen heb ik daar geen last van. Ik loop maar een kort rondje van zes kilometer, maar het voelt best goed. In de herfst loop ik altijd een ander rondje dan in de zomer. Terwijl ik in de zomer het strand en de duinen op zoek, loop ik in de herfst liever door het (Westbroek)park. Zo mooi om de bomen te zien verkleuren. ’s Avonds drink ik een mojito en een glas wijn in de stad met Carlissa en Tessa. Ze proberen me over te halen om nog even mee naar het Plein te gaan voor nóg een drankje, maar ik ben verstandig.. hoewel ik echt zo graag ja wil zeggen, neem ik toch de tram naar huis en lig ik netjes om twaalf uur in bed.

Zondag
Mijn zondag spendeer ik in Antwerpen samen met Laura. Ik wilde deze week eigenlijk naar Oostenrijk gaan voor een hoogtestage, net als vorig jaar voor Berlijn, maar doordat ik in september vrij druk had met Ibiza en Disney besloot ik dat het wellicht beter was om mijn rust gewoon in Nederland te pakken. Maar ik had dus wel al de Opel Mokka aangevraagd zodat ik die mee kon nemen naar Oostenrijk. Zonde om daar geen gebruik van te maken, dus reed ik zondag in de Mokka naar Antwerpen. Het was ontzettend gezellig in Antwerpen, ondanks dat het regende. Bijna gaf ik een godsvermogen uit bij Maje, maar ik besloot net op tijd dat ik mijn geld beter in Chicago kon besteden.

Moraal van dit verhaal: ik voelde me deze week een stuk fitter dan voorgaande weken. Maar helaas heb ik nog steeds last van kleine blessures. Waar dit nu allemaal weer mee te maken heeft weet ik niet, aan de hoeveelheid die ik hardloop in ieder geval niet, want dat heb ik afgelopen week erg weinig gedaan. Ach we gaan het zien zondag, meer dan mijn best kan ik niet doen. Gaan jullie me zondag volgen? Er is een Chicago Marathon App die je kunt downloaden, daarmee kun je mijn wedstrijd volgen.

Liefs,
Annemerel