Ook deze week begon ik hardlopend, op maandagochtend. Een paar keer schoot het woord ‘blessed’ door me heen. Normaliter lach ik altijd om mensen die dat woord serieus gebruiken (ik hoop nu niet dat ik mensen tegen het zere been schop trouwens) (ik weet ook niet echt waarom ik dat doe, wat is er eigenlijk mis mee?), maar ik begreep het maandagochtend ineens. Ik voelde me een zeer gelukkig en bevoorrecht mens dat ik hard mocht lopen. En wel hierom…
– Het was koud (vier graden), maar het was bijna windstil (windkracht 3 is windstil hier aan de kust) en het belangrijkste… DE ZON SCHEEN. Het hele weekend was het pietjepruimenweer. Dan dacht je, hé het is droog, om vervolgens tien minuten later een hagelbui op je kop te krijgen. Maar ik zag al het hele weekend dat het maandag mooi(er) weer zou worden en dus besloot ik mijn lange duurloop dan ook op maandagmorgen te doen. Waarom ik me hierom blessed voelde?! Even serieus… wie kan er zomaar op maandagochtend een duurloop doen. De meeste mensen zitten dan op kantoor. Ik voelde me blessed omdat ik mijn eigen tijd kan indelen.
– Hoe fijn is het dat ik twintig kilometer kan hardlopen zonder daar fysiek moeite mee te hebben. Twee maanden geleden liep ik de marathon van Berlijn, daarna ben ik eigenlijk gestopt met het lopen van duurlopen. Ook trainde ik niet zo consistent als in de zestien weken voor Berlijn. Toch kostte het me amper moeite om die twintig kilometer te lopen. Die dertig kilometer van vorige week gingen overigens ook verrassend makkelijk. Ik ben nog steeds fit. Ondanks meerdere verkoudheidjes en een flinke antibioticakuur om een kaakontsteking te bestrijden. Blessed.
– Ik hou van Spotify. Hoe fijn is het dat er zoiets als Spotify bestaat. Dat je overal waar je een internetverbinding hebt kunt beslissen waar je naar wil luisteren zonder dat je het op je telefoon hoeft te hebben. Ik luisterde tijdens mijn duurloop naar nummers van Martin Garrix en daar kreeg ik zoveel energie van. Op een gegeven moment had ik het idee dat de muziek en ik één waren en dat was heel fijn. Nogmaals: blessed.
– Waar ik ook ontzettend blij mee was, was mijn ervaring die ik inmiddels met duurlopen heb. Vorige week was ik na mijn dertig kilometer een beetje uitgeblust, je vraagt toch wel wat van je lichaam en je glycogeen voorraad raakt op een gegeven moment gewoon op. Dit keer besloot ik gelsnoepjes mee te nemen, de snoepjes van Powerbar die ik ook tijdens marathons eet. Iedere vier kilometer nam ik een snoepje. Wat een succes, want na twintig kilometer had ik nog steeds energie en ik heb absoluut geen last van een dip gehad. Ik ga dit vaker tijdens trainingen doen, want ik moet toegeven dat ik normaal altijd wel wat vermoeider ben als ik ’s ochtends een lange duurloop gedaan heb. Blessed met mijn kennis/ervaring.
– Oh en dan mijn hardloopgarderobe, daar ben ik ook heel blij mee. Dat ik voor iedere weersituatie gewoon een outfit heb liggen en meerdere ook, want er ligt altijd wel wat in de was. Dit keer droeg ik een Lululemonbroek (waar ik de snoepjes heel makkelijk in mee kon nemen), een longsleeve van Nike en mijn nieuwe Nike Flash schoenen, waar ik ook heel blij mee was, aangezien ik door aardig wat plassen gestampt heb. En die schoentjes houden mijn voeten dus lekker droog. B L E S S E D ! ! !
Volgende week maandag weer?
Liefs,
Annemerel
Ik ben oprecht heel jaloers dat je je eigen tijden kan indelen. De reden waarom ik momenteel niet meer hardloop, is omdat ik 1) zowel vertrek als thuiskom van mijn werk wanneer het donker is, 2) niet durf te lopen in het donker in mijn buurt, 3) ik helaas geen loopmaatje heb om samen het donker te trotseren.
Ik ben ook zelfstandige (zoals we het in België noemen), maar voorlopig helaas nog niet in de mogelijkheid om mijn werkuren zelf te kiezen. Ik ga me ook zo BLESSED voelen, de dag dat ik dat wel kan :-)
Ik snap jouw gevoel met het woordje blessed maar ik gebruik het woord best vaak en hier ben ik blij mee. Ik heb een gezond lichaam en we hebben hier in Nederland de vrijheid om lekker buiten te lopen. Als ik niet geblesseerd ben, andere vorm van blessed ;-)
Lijkt me heerlijk dat je je eigen tijd lekker zelf mag indelen. Momenteel loop ok stage t/m eind januari en dat betekent dat ik iedere werkdag van 08:30-17:00u op kantoor zit. Dus met donker weg en met het donker weer thuis. Niet heel ideaal helaas. Maar des te meer geniet ik van mijn loopjes in het weekend! Blessed ;-)
Ik kan helaas niet mijn eigen tijden indelen, maar gelukkig hoef ik pas laat op de uni te zijn, zodat ik alsnog lekker ’s morgens kan rennen! Veel fijner dan renner nadat je thuis komt.
Wat fijn dat je je tijd zo kunt indelen en dat je duurloop zo ontzettend fijn ging. Heel fijn artikel dit en goede motivatie!