Met nog slechts 13 weken tot de marathon van Parijs, kan ik eigenlijk niet meer onder de lange duurlopen uit. En als mijn weerapplicatie dan 11 graden aangeeft en de lucht buiten strak blauw is, dan heb ik helemaal geen excuses meer. En dus moest ik afgelopen zondag van mezelf 30 kilometer lopen.
De laatste keer dat ik 30 kilometer liep was op 13 december, zo’n 3,5 week eerder. Ik kreeg tijdens die 30 kilometer ineens te maken met de maandelijkse perikelen, het vroor en het waaide stevig. Toch liep ik (bijna) iedere kilometer met plezier en toen ik thuis kwam voelde ik me nog vrij goed. Zondag, echter, waren de weersomstandigheden fantastisch, had ik geen enkele lichamelijke klacht, maar had ik al na 8,5 kilometer geen zin meer.
Maar belofte (aan mezelf) maakt schuld, en dus ging ik verder. Toen ik op 19 kilometer langs het huis van mijn ouders liep voor een glaasje sisi (vocht+suiker=yeah!) wilde ik bijna niet meer verder gaan. Maar ook toen ging ik verder. Ik probeerde mezelf op andere dingen te focussen, ik probeerde te genieten van het mooie weer en het uitzicht over het strand. Ik probeerde niet te denken aan de pijn in mijn benen (waar kwam die ineens vandaan?) en ik probeerde me voor te stellen wat ik allemaal zou doen als ik thuis was (warme douche, lekker eten, even in bed liggen met mijn MacBook), maar het hielp niet. Vanaf 22 kilometer heb ik zo ongeveer na iedere kilometer twee minuten gepauzeerd. Ik KON niet meer.
Ik smste mijn vriend, die wilde me op komen halen, maar dat mocht ik niet van mezelf. Ik moest doorgaan. Toen op een gegeven moment mijn iPhone ook nog aangaf dat ‘ie z’n laatste adem aan het uitblazen was, had ik het helemaal gehad. Lopen zonder muziek was al helemaal geen optie en dus probeerde ik mijn versnelling weer te vinden. Was ik eindelijk thuis, gaf mijn horloge aan dat ik pas 29,5 kilometer gelopen had, terwijl de route dus echt 30 kilometer is. Maar goed, daar heeft mijn geweten geen boodschap aan, die is pas tevreden als mijn horloge 30 kilometer aangeeft en dus liep ik nog rondjes door de straat, net zo lang totdat er 30 kilometer in beeld stond.
Finally! Ik nam een lekkere warme douche en toen ik onder de douche vandaan stapte stond er een halve liter peren-appel-mandarijn-en-algensap voor me klaar. Dat sapje gaf even wat energie, maar al snel was mijn energie weer ver te zoeken.
Even baalde ik, hoe kan dat nou? Waarom vielen deze 30 kilometer me zo ontzettend zwaar? Zou het wel goed komen met die marathon in Parijs? Totdat ik een tweet las van Nike Running “Every tough run is a step toward a great one”. En dat is dus ZO waar. Ik liep dan zondag misschien niet de sterren van de hemel, het komt wel goed. Iedere kilometer die ik ren is er eentje die me dichter bij mijn doel brengt. Wordt mijn conditie er niet door verbeterd, dan maakt het me mentaal wel sterker. Op 7 april ROCK ik die marathon van Parijs gewoon.
Heb jij jezelf ook wel eens door een run moeten slepen? Dat je meerdere malen op het punt stond om de handdoek in de ring te gooien? Ik heb meestal juist problemen om van de bank af te komen en mijn schoenen aan te trekken, problemen met het eindigen van een rond(je) heb ik normaal veel minder last van.
Liefs,
Annemerel
Follow my blog on bloglovin
Wauw! Wat goed zeg, 30 kilometer en de marathon komt eraan. Ik wil ook graag eens in mijn leven de marathon nog doen. Maar laat ik eerst maar eens wat meer gaan trainen. Vind het super knap!
Ik heb mij gisteren ook door mijn run moeten slepen. Terwijl het zaterdag nog zo goed ging! Dat is inderdaad een beetje frustrerend. Maar ik ben er van overtuigd dat het morgen weer helemaal goed gaat. (Het moet gewoon! Haha!) En die stekende pijn… Ik heb de laatste tijd steeds vaker last van stekende pijn in mijn onderbenen tijdens het lopen. Zou het aan mijn schoenen liggen? Zouden ze misschien bijna versleten zijn… Of heb jij daar ook zo vaak last van? Vroeger had ik er minder last van.
Als ik iets doe wat mij niet lukt, dan ga ik net zolang door tot het wel gaat! Ik ben sinds kort ook gaan sporten en het bevalt me goed
Wow 30 km, ik doe het je niet na! Goed dat je niet hebt opgegeven en bent doorgegaan :)
Goed van je dat je toch bent doorgelopen! Ik heb eigenlijk ook nooit problemen met het eindigen van iets, maar ook het beginnen aan iets. Soms kost het van de bank komen meer moeite dan het sporten zelf :’)
Ik bewonder je doorzettingsvermogen! Ik heb ook dagen dat het slecht gaat en op andere dagen, wanneer ik het niet verwacht, gaat het dan juist super goed. Maar dat van de bank afkomen is ook mijn grootste probleem. Soms moet ik mezelf echt dwingen om te gaan lopen maar eens ik bezig ben, ben ik wel superfier op mezelf.
Ik vind het inspirerend om je hardloopverhalen te lezen! Ook leuk om je worstelingen te lezen. Aan de ene kant denk ik: wat super goed dat je toch hebt doorgezet. Aan de andere kant denk ik ook: als je lichaam en/of geest zo duidelijk aangeeft er de brui aan te willen geven kan je daar ook wat meer naar luisteren. Altijd maar door blijven zetten en doorbijten is ook niet goed voor je lichaam en je geest. Ook al kan je dat nog zo goed en wil je dingen graag goed en perfect doen. Plezier er in hebben en je er goed bij voelen is echt het allerbelangrijkste (tenzij je een professionele topsporter bent..). Veel loopplezier!
Jeetje, wat knap zeg. Lekker 30K erbij, ondanks dat het niet lekker ging. Normaal gesproken heb ik altijd moeite om een rondje af te maken (na 5K geen zin meer.. ), maar niet om van de bank af te komen. Ik heb altijd vet veel zin om te lopen! Alleen deze week even niet. Maar morgen ga ik weer, echt waar.
wow echt goed van je!
Juist omdat ie zo zwaar was was het inderdaad echt een overwinning! Super goed gedaan Annemerel, je hebt ’t gewoon volgehouden terwijl je ook had kunnen opgeven!
ik wil echt meer gaan hardlopen en eindelijk eens meedoen met een loop van 5 of 10km, en in de toekomst ook ooit een grote marathon lopen! alleen begeeft m’n voet het op dit moment… kan nu dus echt niet trainen:(
Have to say, je bent echt inspirerend op sportgebied!
Knap dat je het hebt afgemaakt!!!
Ik had dit gisteren, ik liep dan wel geen 30 km maar 3,75 km. Normaal kan ik tot 2 km hardlopen, en loop dan meestal 3 minuten en dan de rest. Maar gisteren lukte het helemaal niet, ik had echt last van mijn adem. Maar Nike heeft echt gelijk met die tweet! :D
Voor mij is dit zo’n beetje vast koek de eerste 4K van elke run… ik ga naar buiten om een 10K te lopen, maar de eerste 4 kilometer ben ik bijna alleen maar bezig met het verzinnen van stomme excuses waarom 7 ook best een mooi aantal is. Gelukkig gaat het na 4 kilometer eigenlijk altijd beter, en negen van de tien keer loop ik uiteindelijk meer dan dan de 10 kilometer die ik in mijn hoofd had, omdat ik het na 7K zo lekker gaat dat ik nog ergens een afslag neem de andere kant op, haha! Mijn moeder noemt me altijd een Diesel en ik denk zomaar dat ze gelijk heeft :p
Ik zie wel altijd heel erg op tegen duurlopen, omdat ik bang ben dat ik me ga vervelen ofzo. Maar gelukkig is dat nog nooit gebeurd.. nu heb ik in mijn eentje ook nog nooit meer dan 17K gelopen (tijdens een officiële halve marathon verveel je je toch minder snel lijkt me), dus wat niet is kan nog komen ;)
Ik moet ook echt eens gaan hardlopen maar het komt er nooit van.
Wauw wat een doorzettingsvermogen! Jammer als het even niet zo goed gaat, maar wel erg knap dat je ’t toch doet!
Super!
Leuk om te lezen! Veel succes!
Hele knap dat je toch bent doorgelopen, respect! xx
http://www.creativityandchocolate.blogspot.com
Ik heb echt zo veel respect voor jou! Je posts over hardlopen zijn zo’n inspiratie voor mij.
Jeetje, wat zie je er goed uit als je loopt!
Je bent zo sterk!! Ook al wil je niet, je geeft niet op. Dikke respect voor jou Annemerel!
30 km is hartstikke goed! Ookal was het zwaar, vergeet niet wat je al bereikt hebt :) ik vind het knap!
Ohh heel herkenbaar. Dat ik al na één kilometer bedenk dat 5 kilometer lopen ook wel goed is, dat ik na iedere kilometer wil lopen, dat ik mijzelf aanpraat dat ik moet plassen en dus even een plaspauze mag inlassen, dat ik een zware dag had en dat ik er maar beter een kort rondje van kan maken.. tell me ‘bout it!
Doorzetter! Goed gedaan hoor. Mijn schema ligt klaar, ik moet alleen nog een GO krijgen van de fysiotherapeut. Hopelijk mag ik snel weer beginnen.
Nou het is sowieso al fantastisch dat je de kilometers hebt gemaakt, ook al ging het niet heel lekker, je hebt ze onder de zolen!
Wow 30k wat een eind.
Goed van je dat je toch door bent gegaan :) Jij praat over 30K en ik heb net m’n eerste 5K erop zitten, haha! Ik had het echt zwaar, maar ik liep met mijn vriend en die motiveerde me toch om door te gaan. En achteraf natuurlijk super blij dat ik het gehaald had :)!
Ben helaas gestopt, mijn slechte smoes is dat mijn hardlopenschoenen op mijn studentenkamer staan en dat ik daar bijna nooit meer ben. Ga mezelf maar even dwingen om ze op te halen en weer te beginnen :)
http://www.ikhebjoulief.wordpress.nl
prachtig verhaal van een fotograaf die zijn dood zieke vrouw en net geboren (gelukkig gezonde) zoontje fotografeert.
Ik vind het maar knap hoor, my God. Heldin. Zo’n inspiratie!
Geweldig, dat je zo doorzet!
Miles Make Champions.
Dat vond ik altijd een ontzettend inspirerende quote wanneer ik er weer eens doorheen zat. Dit stond in een trainingsruimte waar ik vaak kwam. Geeft je toch de moed om door te gaan.
Wat goed dat je toch door bent gegaan en de 30 km hebt gehaald. Die tweet heeft zeker gelijk. Je bent erg goed bezig en ik weet zeker dat je die marathon gaat rocken! X
Aaahh dit is zo herkenbaar… Al heb ik meestal de tegenzin nog voordat ik begonnen ben, dan moet ik mezelf echt dwíngen om naar buiten te gaan. Eenmaal bezig met lopen gaat het dan meestal wel lekker, mits het niet té slecht weer is.
Erg knap dat je jezelf toch weer herpakt hebt!
Ik vraag me of je wel eens last heb van blessures? Omdat je best wel vaak en lange afstanden loopt. Ik loop zelf 3 keer in de week 5/6 km maar heb steeds vaker last van mijn scheenbeen na het lopen. Erg vervelend want het advies om daar vanaf te komen is een week rusten…