RUN BABY RUN: How to CPC

Ik krijg al de hele week vlinders in mijn buik als ik denk aan de halve marathon die ik morgen tijdens de CPC ga lopen. De CPC is een van mijn favoriete dagen van het jaar en het feit dat ik hem vorig jaar over moest slaan doet nog steeds een klein beetje pijn. Al sinds ik afgelopen maandag de vlaggen zag wapperen tijdens mijn 30 kilometer duurloop in voorbereiding op Boston ben ik als een klein kind in afwachting van Sinterklaas.

Waarom nu juist de CPC voor zoveel positieve emoties zorgt, terwijl ik ook marathons loop in wereldsteden als New York, Chicago, Berlijn (en straks ook Boston?)? Ik kan je heel veel verschillende redenen geven..

• Den Haag is ‘mijn’ stad en het parcours loopt over straten waar ik zelf zeer regelmatig ook loop of rij met de auto. Waar ik eigenlijk al mijn hele leven kom.

• De CPC was in 2011 mijn allereerste halve marathon en tegelijkertijd ook de eerste hardloopwedstrijd die ik liep. Ook dit zorgt voor de nodige nostalgie.

• Er doen altijd super veel bekenden mee aan de wedstrijd en ik kom op het parcours regelmatig mensen tegen die ik al jaren niet gezien heb.

• Niet alleen op het parcours, maar ook naast het parcours kan ik 21 kilometer lang een spelletje ‘zoek bekenden’ doen. Fantastisch voor afleiding en als je dan iemand gevonden hebt dan geeft dat nog honderden meters energie. Zo kom je die halve marathon wel door.

• Ook voor mensen die niet die nostalgische gevoelens bij Den Haag en de CPC hebben, voor mensen die niet mensen kennen op of langs het parcours, is de CPC een wedstrijd die je ooit gelopen moet hebben. Het parcours brengt je in de eerste kilometers langs het vredespaleis en door mijn prachtige straat, dan komt er een ietwat saai stukje, maar het publiek maakt dat goed. Net als je de saaie omgeving zat bent loop je de boulevard op en loop je langs zee. Fantastisch toch?

• Er zijn vijf verschillende wedstrijden van 1 en 2,5 kilometer voor kleine kinderen, tot de 5, 10 en 21,1. Mooiste is, als je doorloopt kun je aan ze alle vijf deelnemen. De CPC is daarmee echt een evenement voor iedereen en ik heb ook altijd het idee dat de hele stad meedoet. Het is een beetje dat verbroedering-gevoel dat je voelt tijdens de Olympische Spelen of een belangrijke wedstrijd van het Nederlands elftal.

Goed, genoeg redenen waarom de CPC fantastisch is, je kunt je niet meer inschrijven, dus dit is een beetje mosterd na de maaltijd. Maar goed, als in oktober de inschrijvingen weer geopend zijn zal ik nog even linken naar deze blog.

Voor iedereen die wel een startbewijs voor de halve marathon heeft weten te bemachtigen heb ik wat tips voor morgen. Zelf sta ik voor de zesde keer aan de start (2011, 2012, 2013, 2014, 2015) en ik ken het parcours op mijn duimpje. Tijd voor een uitgebreide analyse…

• De start van de (halve) marathon is op de Koningskade, vlak bij het Malieveld. Omdat er heel veel lopers mee doen aan het evenement zijn er twee verschillende startgolven die onderverdeeld zijn in verschillende startvakken. De startvakken sluiten een kwartier voor de start, dus zorg dat je op tijd in je startvak bent. Startvakken zijn ook vaak overvol, dus ik maak van dat kwartiertje gerust een half uurtje.

• De eerste meters zijn vaak moeizaam omdat het parcours redelijk smal is, alsjeblieft verspil je energie niet aan schelden op andere lopers of lastige inhaalmanoeuvres, dit kost veel te veel energie en die energie kun je beter sparen tot een later moment in de race.

• Als je bijna een kilometer gelopen hebt ga je je eerste bocht maken, die is naar links en brengt je naar de Laan Copes van Cattenburch die overgaat in de Burgermeester Patijnlaan, in de verte zie je dan al het Vredespaleis opdoemen, als je het Vredespaleis ziet dan zit je op twee kilometer. Veel mannen duiken hier de bosjes in om een zenuwenplasje te doen. Let maar op!

• Je loopt om het Vredespaleis heen en loopt vervolgens de Groot Hertoginnelaan op. Deze laan is ruim anderhalve kilometer en HIER WOON IK DUS! (kan ik wel zeggen, want ja ik woon dus ergens op die anderhalve kilometer.

• Net voorbij het vier kilometerpunt steek je de weg over en begint het minder mooie gedeelte van de wedstrijd, je loopt eerst over de Valkenboslaan (waar je het vijf kilometerpunt passeert) en draait vervolgens de Loosduinsekade op. Zoals ik al zei niet het mooiste stukje Den Haag, maar ja, hier moet je ook doorheen en het is wel lekker vlak en asfalt, love it.

• Tussen zes en zeven kilometer heb je de eerste verzorgingspost. Rem niet als een malle af voor het eerste drinkbekertje dat je ziet (zoals iedereen), maar loop een klein stukje door, daar is het waarschijnlijk veel rustiger en kun je veel makkelijker een bekertje aanpakken.

• Vlak na het zeven kilometerpunt maak je een scherpe bocht naar rechts en loop je over de Groen van Prinstererlaan richting de bloemenbuurt. De aanmoedigingen zijn waarschijnlijk al goed, maar daar wordt ‘ie alleen nog maar beter. Dit is een woonwijk waar veel jonge gezinnen wonen; verwacht moeders en kinderen die met pollepels op pannen slaan.

• Je loopt hier ruim twee kilometer en onderweg, iets voor het half-way-point is het tweede waterpunt. Ook hiervoor geldt weer; stop niet abrupt bij het eerste bekertje dat je tegenkomt.

• Van de woonwijk lopen we de Segbroeklaan op na iets meer dan elf kilometer, dit is een brede geasfalteerde weg en hier kun je je benen weleens beginnen te voelen. Je hebt net het euforische moment gehad waarop je besefte dat je halverwege bent, maar dat euforische gevoel verandert nu in een gevoel van, man, ik moet dus nog een keer deze afstand afleggen. Hoe dan?

• Als je bijna op dertien kilometer zit moet je de Houtrustbrug over, dit is een heel klein heuveltje, maar dat kan op dat moment best zwaar voelen. Ik loop al tweeënhalf jaar twee, drie keer per week over dit heuveltje en vind dit juist een heel fijn heuveltje en zet hier juist altijd een beetje aan.

• In andere jaren was op veertien kilometer het laatste waterpunt, dit jaar hebben ze een vierde waterpunt toegevoegd, dus mocht je op veertien kilometer denken, ik heb eigenlijk helemaal geen dorst, dan kun je deze ook best overlaan. Je loopt inmiddels over de Van Boetzelaerlaan richting de haven van Scheveningen.

• Op vijftien kilometer kun je de zee ruiken en komt je eerste kleine beproeving richting de boulevard, een klein heuveltje. Het echte heuveltje komt pas als je op de boulevard loopt. Maak je niet druk, je leven hangt niet van deze halve marathon af, de zee is aan je linkerhand, je loopt over de boulevard van Scheveningen en je passeert het zestien kilometerpunt.

  

• Bij het Kurhaus verlaat je de boulevard weer en op zeventien kilometer ga je bijna in een rechte lijn naar de finish.

• Tussen zeventien en achttien vind je het laatste waterpunt. Neem nog water als je het nodig hebt, maak nog twee scherpe bochten en ga dan in een rechte weg naar de finish.

• Kijk op negentien kilometer even naar rechts, daar ligt Madurodam.

• OK daar gaan we, nog twee kilometer, het is zwaar, maar voor je doemt de bescheiden skyline van Den Haag op, hij komt steeds dichterbij… je kunt dit.

• Hmm… misschien was dit flauw, je dacht dat je er was, maar je mag nog even het hoekje om naar links, om vervolgens onder de finish-boog door te lopen. You did it. You made it.

• Volgend jaar weer?

Hoop dat jullie iets aan mijn parcoursbespreking hebben, ben ontzettend benieuwd of ik je morgen zie en mocht je de halve marathon lopen, of je iets aan mijn tips gehad hebt.

Mocht je me willen volgen dan kan dit met de NN CPC Den Haag loop App (Google Play Store en de App Store van Apple), mijn startnummer is 740.

Liefs,
Annemerel

Oh ja… soms kan de CPC ook best wel een beetje tegenvallen, zoals in 2013 bijvoorbeeld…

Ik liep trouwens ook weleens drie afstanden op een dag, de 5, de 10 en de halve. Benieuwd hoe dat me verging?

Maar je kunt jezelf tijdens de CPC ook echt super positief verrassen.