De Boston Marathon wordt mijn dertiende marathon (als de wereld tegen die tijd vanwege het coronavirus nog niet compleet plat ligt, ja mensen, ik weet het, doemdenken… maar ik heb veel te veel tijd met het NOS-liveblog besteed de afgelopen dagen). Je zou denken dat je na twaalf marathons de waarheid inmiddels wel in pacht hebt. Maar eh… ook met twaalf marathons achter je naam kun je best nog wel eens (stomme) fouten maken. Ook al weet je misschien wel beter… Ik schrijf ze nog eventjes op, zodat ik weer even herinnerd wordt aan mijn eigen stommiteiten en (hopelijk) dit keer wel kan leren van mijn fouten. En misschien om jou te helpen deze ellende te besparen (ook al moet ik mezelf ook meerdere keren aan dezelfde steen stoten voordat ik er toch eindelijk een keertje niet meer intrap).
??♀️ Als je er na veertien jaar hardlopen eindelijk achter bent welke sokken er wél voor zorgen dat je blaarvrij blijft, moet je het misschien niet zo ver laten komen dat je op Laundry Day geen ‘fijne sokken’ meer over hebt. En als je het – onverhoopt – toch zo ver hebt laten komen… ga dan geen dertig kilometer lopen op sokken waarvan je eigenlijk al weet dat je er blaren van krijgt.
??♀️ Je kunt natuurlijk tegen iedereen verkondigen dat je een blaar nooit door moet prikken, hartstikke verstandig van je. Maar wellicht kun je zelf ook naar je eigen advies luisteren. Met je vieze vingers gaan ‘frunniken’ aan de blaar, net zo lang tot hij open barst is géén goed idee. Vervolgens de wond open laten en op je blote voeten over het dakterras wandelen en allerlei yoga oefeningen doen waarbij je gewicht plaatst op de (open) blaar, is wellicht nog stommer.
??♀️ Als je in vochtige omstandigheden gaat hardlopen (of het nu vochtig weer is door de warmte of door de regen) is het wellicht een goed idee om voorzorgsmaatregelen te nemen wat betreft schaafwonden. Een extra lik vaseline op plekken waar je normaliter vaak schaafwonden krijgt is absoluut geen overbodige luxe.
??♀️ Ook al voelt een tempo belachelijk hard in een training en heb je er tijdens trainingen misschien niet meer zoveel vertrouwen in. Als je door blijft gaan en consistent door blijft trainen, kun je in wedstrijden zoveel meer dan je verwacht. Trust the process.
??♀️ Je bidon met limonade niet een paar keer per week goed schoonmaken is geen goed idee. Voor je het weet zit ‘ie onder de schimmel die je er met geen mogelijkheid meer uitkrijgt. Zo zonde, weer een bidon die je niet meer kunt gebruiken.
??♀️ Frietjes met mayonaise, gebakken kibbeling, een broodje zalm, curry, pasta, brood met ei, Nutella… al deze voedingsmiddelen kunnen linea recta op de lijst: niet geschikt om in de vijf uur voor een training te nuttigen. Het is mega saai, maar een bord havermout of een paar pannenkoeken (zonder Nutella!!!) twee uur voor een training zorgt tijdens de training toch voor heel veel meer plezier.
??♀️ Een sportbeha waarvan je weet dat je er schaafwonden van krijgt moet je nooit langer dan een uur dragen en al helemaal niet op het moment dat het ‘zweetweer’ of ‘regenachtig’ is.
??♀️ Vergeet die yoga nou gewoon niet meer. Je weet dat je je er altijd stukken beter door voelt, waarom zit er dan regelmatig een maand of vier tussen twee yogasessies. Die twintig minuten die je er aan kwijt bent kunnen het absoluut niet zijn.
??♀️ Ik weet al ongeveer driekwartjaar dat baantrainingen de pijn in mijn heup/bil verergeren. Toch probeer ik het eens in de zoveel maanden weer. Ik hou gewoon van racen over de baan. De snelheden die ik op de baan loop, kan ik op de weg niet lopen. Nu weet ik natuurlijk ook wel dat ik 3’30 tempo absoluut niet ga gebruiken in de marathon, maar het voelt gewoon zo lekker, om 400 meter te (voor mijn gevoel) scheuren over de baan. Afgelopen woensdag probeerde ik het weer… na nog geen drie rondjes droop ik af en de rest van de dag had ik pijn.
??♀️ Het uitstellen van een training zonder goede reden (ziekte, een belangrijke afspraak, een monsoon) is nooit een goed idee. Je weet dat je uiteindelijk toch wel gaat, maar in de tussentijd heb je wel ontzettend veel van je kostbare tijd verdaan. Zonde. Gewoon gaan. Of tijdens het uitstellen allerlei andere klusjes doen die nog ‘vervelender’ zijn (belastingaangifte, de was opvouwen, bonnetjes uitzoeken, stofzuigen, facturen betalen).
Nu lijkt het trouwens net alsof ik echt alleen maar domme dingen doe, maar er zijn ook genoeg dingen die ik wél goed doe. Maar een beetje kritisch kijken naar jezelf en zelfspot op zijn tijd, daar is nog nooit iemand minder van geworden. Toch?
Bij welke ‘lessen’ dacht jij… jup, dit pak ik ook steeds weer verkeerd aan…
Liefs,
Annemerel
Het uitstellen van de training zonder goede rede. De rest van de dag/avond loop ik dan te mopperen op mezelf omdat ik zoveel tijd heb verdaan.
Juist te gaan trainen, terwijl alles in je lichaam schreeuwt: rust! Je bent supermoe, je hebt pijntjes waarvan je weet dat die erger gaan worden als je wel gaat, en rust alles is wat je nodig hebt. Luisteren naar je lichaam is soms nog een dingetje :)
Hee Annemerel,
Leuke blog en ik denk dat we allemaal wel eens teveel in deze valkuilen trappen, ik in ieder geval wel!
Heb er geen verstand van, maar ik vroeg me af omdat je pijn krijgt van je bil tijdens het hardlopen op de baan of je dan niet gewoon je training ‘rechtsom’ kunt doen? Is het niet omdat je links overhelt als je tegen de klok in rent dat dit de pijn verergert?
Wat jij met yoga hebt heb ik met core stabiliteits-oefeningen. Ik weet dat ik er beter door loop en toch doe ik het maar 1x per 6 weken oeps..
Haha, precies hetzelfde hier! Ik heb die core stability echt nodig, maar mezelf ertoe zetten om dit ook op regelmatige basis te doen? Dat is me tot nu toe nog niet gelukt. :’)