RUN BABY RUN: Planning is key

Toen ik in 2018 begon met mijn Trainen als een Topatleet project wilde ik graag mijn schema visueel maken. Ik dacht dat ‘eventjes’ te gaan doen met een whiteboard, zoals ik zo vaak bij Susan Krumins op Instagram voorbij had zien komen. Na een middagje prutsen kwam ik erachter dat mijn talent absoluut niet lag bij het versieren van een whiteboard. Het idee alleen al dat ik dit iedere week opnieuw zou moeten doen bezorgde me kippenvel en dan niet op een positieve manier.

Wat ik ook jammer vond: als de week voorbij was zou je het whiteboard weer uit moeten vegen, waardoor al je werk kwijt bent en niet later nog eens terug kunt kijken naar je kunstwerk. Ik bedacht dat het veel leuker was om mijn schema in een mooi notebook uit te schrijven. Veel makkelijker, leuk om terug te bladeren en iets meer in mijn straatje (schrijven ben ik beter in dan tekenen).

Inmiddels is die eerste planner vol. Ik heb er mijn vorderingen in bijgehouden tot Berlijn en Málaga en begin dit jaar, toen ik nog van plan was om een marathon op mijn dertigste verjaardag te lopen. Oh, heb ik dat nooit verteld? Ja, ik had dus het idee om op mijn 30ste verjaardag (12 mei) de marathon van Utrecht te lopen als een soort surprise. Na twee maanden trainen bleek het echter dweilen met de kraan open te zijn, ik boekte geen progressie en had alleen maar pijntjes. Afgelopen weekend bladerde ik nog eens door die trainingen in mijn notebook en iedere week was er wel weer een ander probleem. Was het niet mijn hamstring, dan was het mijn bil of mijn heup, of dan was ik ineens weer flink verkouden. Goed, die marathon liep ik dus uiteindelijk niet, maar de trainingen deed ik acht weken lang wel en die hield ik netjes bij. Hoewel die trainingen geen ‘happy end’ hadden, was het toch interessant om terug te zien. En vooral ook een waarschuwing: zo moet het dus niet.

Omdat ik over ruim 22 weken aan de start van de Boston Marathon hoop te staan vond ik het een mooi moment om een nieuwe planner te kopen en daarin mijn trainingen uit te schrijven. Ik ben op 21 oktober (precies een half jaar voor de marathon) begonnen met opbouwen en omdat ik graag een volledig beeld van die marathontraining wil hebben, heb ik ook die eerste weken helemaal uitgeschreven.

Een kleine uitleg van wat ik precies allemaal in mijn planner bijhoud.

• • Iedere week schrijf ik aan het begin van de week alle trainingen in mijn notebook. Ik schrijf nu nog niet mijn trainingen voor de komende weken uit, omdat het zomaar kan gebeuren dat ik om wat voor reden dan ook even een stap terug moet doen. Ik wil daar mijn schema op aan kunnen passen. En dat kan ook gewoon, want ik heb nog redelijk wat tijd voor de marathon.
  • Na iedere training geef ik mezelf een sticker. Roze = training gedaan, Goud = training ging erg goed, Zwart = training gedaan, maar tempo niet gehaald, Rood = training overgeslagen (nu nog niet voorgekomen).
  • Ik houd het totaal aantal kilometers iedere week netjes bij, het idee is om de komende tijd weken tussen de 65 en 80 kilometer te maken. Niet meer en ook niet (veel) minder. Als ik ergens last van heb, dan natuurlijk wel.
  • Bij mijn tempotrainingen draag ik een hartslagband en per tempoblok bekijk ik de gemiddelde hartslag en de maximale hartslag.
  • Mijn duurlopen loop ik niet op afstand maar op tijd. Omdat Boston niet vlak is, vind ik het belangrijk dat ik genoeg hoogtemeters maak. Oh en het idee is ook dat mijn hartslag gemiddeld niet boven de 150 uitkomt.
  • Je moet het natuurlijk met een korreltje zout nemen, maar ik schrijf aan het eind van de week ook op wat mijn Garmin zegt over mijn V02max en mijn voorspelde wedstrijdtijden. Niet omdat ik dit allemaal precies zo geloof, maar omdat het een mooie manier is om je progressie bij te houden.

Wat ik nu vooral interessant vind om te zien is dat al mijn donderdagtrainingen tot nu toe niet echt geslaagd waren. Bij geen enkele training heb ik de tempo’s gehaald. Maak ik dan de trainingen te zwaar voor mezelf, heb ik te weinig snelheid, of ben ik gewoon nog aan het herstellen van mijn dinsdagtraining? Of moet ik gewoon geduld hebben en komt het tempo dan vanzelf? Ik ga nu een beetje uit van het laatste, maar of ik daar gelijk in heb zullen we vanzelf wel zien.

Houd jij je trainingen bij en zo ja, hoe doe je dat? Volledig digitaal? Heb je ook een notebook? Of heb je net als Susan een whiteboard? Of heb je nog een heel andere manier om je trainingsschema te visualiseren?

Liefs,
Annemerel

P.S. mijn planner + stickerboekjes zijn van Studio Stationary (zelf betaald).