RUNNING TO BERLIN: Aimee’s road to #Breaking5 #4

Op 16 september sta ik aan de start van de Berlijn Marathon, omdat ik mijn verhaal zoveel mogelijk probeer te bewaren voor mijn boek deel ik tot die tijd verhalen van bloglezeressen en bekenden die net als ik de Berlijn Marathon zullen lopen. Vandaag het woord aan Aimee, in 2017 liep ze zowel de Rotterdam als New York City Marathon, in Berlijn gaat ze voor een tijd onder de vijf uur.

Ken je die documentaire op National Geographic waar een drie hele sneller renners, waaronder Eliud Kipchoge, een marathon binnen de twee uur proberen te rennen? Nou, zoiets ga ik dus ook doen. Alleen dan iets langzamer. Om precies te zijn, drie uur langzamer.

Vorig jaar rende ik mijn eerste marathon (Rotterdam) en ook meteen mijn tweede (New York). Voor Rotterdam had ik niet goed getraind. Ik had meerdere trainingen uit mijn schema overgeslagen en mijn langste run was ‘maar’ 25km. Op de dag van de marathon was het ook nog eens super warm (niet mijn soort weer en al helemaal niet als ik een marathon moet rennen), maar ik besloot om hem wel te gaan rennen. Mijn enige doel die dag was de finishlijn halen. Hoe? Dat maakte me niet zo heel veel uit. Uiteindelijk kwam ik over de finishlijn met een tijd van 5:49:01. Ik was niet de laatste, maar de burgermeester stond wel al klaar om handjes te schudden ;-)

Voor New York moest dit anders. Beter. Ik volgde hetzelfde schema, maar sloeg veel minder trainingen over. Nu rende ik wel veel van mijn lange duurlopen (20, 22, 26, 30, 32km). Dit gaf me vertrouwen. De laatste twee maanden voor de marathon ging ik ook beter op mijn voeding letten en besloot ik (voornamelijk) plantaardig te gaan eten. Toen ik in New York aan de start stond wist ik dat ik er veel meer klaar voor was dan toen in Rotterdam. En ik kreeg gelijk. Ik kwam over de finish met een tijd van 5:18:07. Wat betekende dat ik een PR van 31 minuten had gelopen. Ik had genoten en was super blij met mijn tijd.

Meteen wist ik wat mijn doel voor Berlijn zou zijn. Breaking 5. Ik heb in New York echt mijn best gedaan, maar toch weet ik dat er nog meer in zit. Ik besloot om geen marathon in het voorjaar te rennen om mijn lichaam rust te geven en op 23 april ben ik begonnen met mijn training voor Berlijn. Ik heb weer hetzelfde schema gebruikt, want waarom ook niet. Terwijl ik dit schrijf zit ik in week 13 van mijn schema en ik heb op dit moment nog maar 2 trainingen overgeslagen. Dat kon ik tijdens mijn trainingen voor Rotterdam en New York niet zeggen. Het gaat dus eigenlijk best wel goed. Het gaat niet zo goed dat ik mijn doel heb bijgesteld en toch voor sub 2 ga, maar ik ben tot nu toe best tevreden :-)

Mijn benen voelen goed, ondanks de 4 trainingen per week en dat is maar goed ook want ik ben op het punt in het schema beland waar de lange duurlopen er weer aan gaan komen. Die zijn niet alleen fysiek zwaar, maar ook mentaal. Het zijn dan ook niet mijn favoriete trainingen, maar ik vind ze wel heel belangrijk. Juist ook om me mentaal voor te bereiden op die hele lange afstand. Verder probeer ik in deze laatste weken ook weer goed op mijn voeding te letten. Uiteraard schrijf ik dit stukje dan ook onder het genot van een bakje chips ;-)

Ik heb niet zoveel kriebels voor Berlijn als dat ik voor New York had, maar dat komt denk ik ook omdat New York een speciaal plekje in mijn hart heeft. Ik hoop dat ik na het rennen van de Berlijn marathon ook een speciaal plekje in mijn hart heb voor Berlijn.

Lieve Aimee, wat ben je ontzettend lekker bezig. Zo leuk om jouw trainingen te volgen via Instagram en onze New York Marathon App-groep. Heel benieuwd hoe je Berlijn gaat vinden en of het je lukt jouw magische grens te doorbreken. Ik weet dat je het kan, of de omstandigheden er op 16 september ook naar zijn… laten we het hopen.

Liefs,
Annemerel