(NOTE: deze foto’s maakte ik vanmorgen toen het lopen weer iets beter ging… Hebben verder dus geen betrekking op het treurige verhaal dat volgt.)
Zaterdag moest ik van mezelf na mezelf drie dagen onder de dekens verstopt te hebben (DAG SCHEMA) weer aan de bak. Ik slikte nog steeds ibuprofen, maar minder. Veel minder. Dit was de vijfde dag van mijn antibiotica-kuur en mijn hamsterwang was gelukkig aan het afnemen.
Iets anders dat de laatste dagen klaarblijkelijk had afgenomen… MIJN CONDITIE. Mijn eerste run na een paar dagen van afwezigheid was een duurloop. Gelukkig stond er maar vijftien kilometer op het programma afgelopen week, maar ik zal alvast verklappen. Die vijftien kilometer voelde minstens zo zwaar als die 25 kilometer van de week ervoor.
Mijn benen voelden al in de eerste kilometer als lood. Het kon geen spierpijn zijn, maar mijn spieren deden wel degelijk pijn. Het voelde alsof ik een week ziek was geweest en voor het eerst weer een wandelingetje naar de supermarkt maakte.
Nu heeft die kaakontsteking me ook wel behoorlijk ziek gemaakt. Ik had koorts, mijn oren deden pijn. En ja die antibiotica-kuur zorgde er natuurlijk voor dat de bacterie die de ontsteking veroorzaakte met de grond gelijk werd gemaakt. Maar in die strijd zullen er ook wel wat goede cellen gesneuveld zijn en de overwinnende groep cellen zal dus ook wel iets verzwakt zijn geraakt. En dat heb ik gevoeld.
Ik had nog geen 2,5 kilometer op de teller of mijn hart leek mijn lichaam te willen verlaten. Toen ik moest stoppen voor een stoplicht werd ik overspoeld door een golf van misselijkheid. Een koud gevoel, ik zag sterretjes. Kon ik nog wel verder?! Op dat moment had ik daar geen antwoord op. Maar ik MOEST wel verder (van mezelf) en dus rende ik toen het stoplicht op groen sprong verder, in iets langzamer tempo.
De vijftien kilometer heb ik volledig rennend afgemaakt. Ik was trots op mezelf, had weer dat voldane gevoel, maar echt goed voelde ik me niet. Waar was mijn conditie?
Mijn tijd 1:23:48 met een gemiddelde van 5’35 staat in schril contrast met mijn vijftien kilometer van vier weken geleden toen ik vijf minuten minder lang deed over dezelfde afstand. Het is maar te hopen dat de afgelopen maand niet volkomen voor niks is geweest en dat ik niet weer helemaal opnieuw hoef te beginnen met het opbouwen van mijn conditie. Dat zou zeg maar wel een beetje zuur zijn. En niet zo handig ook. Want… nog maar 101 dagen tot de marathon.
Liefs,
Annemerel
Follow my blog on bloglovin
Het gaat je lukken Annemerel! Ik snap dat het moeilijk is, maar kom op :).
Liefs, Mariette
You can do it!
Inderdaad frustrerend dat je door zo’n irritante keelontsteking gelijk ook je conditie kwijt bent. Hoop voor je dat het snel weer beter gaat!
*kaakontsteking* natuurlijk. Maargoed, even vervelend.
Wat ik me altijd afvraag.. Ik vind dat je super mooie run outfits hebt, maar vind je het niet vervelend dat je door ‘iedereen’ wordt nagestaard en nageroepen oid? ik neem tenminste aan dat zon mooie outfit wel draaiende hoofden veroorzaakt ;)
Auteur
Haha nee hoor. Zo lang het bij kijken blijft ;-). Wat ik wel knap irritant vind.. Als ik ineens een keihard getoeter naast me hoor, daar kan ik echt van schrikken. Dan wil er nog wel eens een vingertje omhoog gaan, haha.
Zet hem op! Het gaat je wel lukken. :D
Wow, super knap dat je hem toch hebt afgemaakt!
Ik weet wel een beetje hoe je je voelde, ik ben gisteren namelijk ook weer gaan hardlopen. Bakte er niks van en liep een minirondje, maar het was ZO fijn! :-)
Maar bij mij ligt het natuurlijk aan mijn algehele conditie… ben benieuwd of ik die ooit op kan bouwen!
Auteur
Succes! Vind het sowieso al knap dat je gaat..
Uhh, het lijkt me dat als je zo’n zware kaakontsteking hebt gehad je nog steeds een mooie tijd hebt neergezet, die vijf minuten is dan niks, die heb je zo weer ‘goed’ gelopen. Je bent nu wel erg hard voor jezelf..
Precies, je lichaam heeft een hele week moeten afzien. Dan is die tijd zo slecht nog niet hoor! Ben er van overtuigd dat dat helemaal goed gaat komen.
Kanap dat je hem hebt afgemaakt!!
Wat super goed dat je hem hebt afgemaakt! Petje af!
En wat zien jouw schoenen er toch super vet uit! Ik wil ook! :)
Succes en keep us posted! :)
Ik hoop dat het je gaat lukken! Antibiotica doet veel slechts .. merk het zelf ook.
Wauw ik vind het zo knap dat je hiervoor traint! Het enige wat je kan doen is doorzetten en je goede schema volhouden en dan kom je er wel;)
Wauw een hele marathon, you can do it Annemerel!
Zo gaaf dat je traint voor de marathon!
Ik loop ook hard, maar zó veel kilometer aan één stuk zie ik mezelf voorlopig nog niet doen, hoor.
Neem lekker even je rust, als je merkt dat het gewoon even minder gaat. Kan gebeuren! Die marathon ga je lopen, dat gaat lukken!
Trouwens ik mocht willen dat ik 15 km deed in 1:23:48 :-) Ik ben daar zeker wel 1:30 zoet mee!
Je doet het fantastisch!
Gewoon doorzetten! Ik hoop dat het over een tijdje beter gaat. Wat jij gister had, had ik ook. Ik had 3 weken niet meer gelopen door druke ivm school, en ik heb maar 10 km gelopen, wat me al zwaar viel.. (: maar nog steeds een supergoede tijd!
Even een rustige training inlassen en jouw conditie is binnen 2 weken echt wel weer op peil! Stomme antibiotica.
Joh gekke ziel, je conditie is echt niet gehalveerd in die 5 dagen en die groep cellen die zou zijn aangevallen staat heus zijn mannetje wel: je lijf is gewoon nog herstellende! Dan ren je altijd minder makkelijk. Dus nee. Je hoeft je conditie niet weer he-le-maal op nieuw op te bouwen en deze maand is niet voor niks geweest. Over een paar weken ga je weer als een speer. Wedden?
Gun je lichaam nog even de tijd om te herstellen, die conditie heb je zo terug!