SNAPSHOT DIARY: 13/4

Gisteravond heb ik boxer braids bij mezelf gemaakt, omdat ik eigenlijk mijn BTW-aangifte moest doen. Werk-uitstellend-gedrag dus. Want vannacht heb ik zo wild geslapen dat het er echt niet zo goed uit ziet dat ik er nog een hele dag mee kan lopen. Ik haal de vlechtjes eruit en ik heb krullen. En nu probeer ik een selfie te maken met een soort van coole pose en ik faal hopeloos.

Zo bezig met schrijven, vloggen en eten dat ik vergeet mijn ontbijt te fotograferen. Het zijn twee spiegeleitjes op twee boterhammen, met kiemgroenten, want dat is mijn nieuwe favoriet.

Nou, ik heb het gedaan hoor, die BTW-aangifte. Ik voel me weer eventjes blut en opgelucht tegelijk.

Elf o’clock coffee o’time.

Ik krijg vandaag een lunch van Doormeal, althans dat is me verteld. Maar het is nu twaalf uur en ik heb nu al zo’n honger en ja lunch is natuurlijk strekkend begrip.. misschien moet ik nog wel uren wachten. Ik heb zo’n honger (echt honger, geen trek, mijn maag maakt rare geluiden enzo, dat is honger toch?)

Snack dus maar, aardbeien met granaatappel. Super lekker. Maar ja ik blijf wel honger houden…

Een uur later is mijn maaltijd er nog niet en ik begin een beetje hangry te worden, dus ik maak voor mezelf maar een uitgebreide salade met mozzarella, tomaat, pesto, rucola (en brood wat je niet ziet… was overigens weer vergeten te fotograferen, ik zit er niet meer in!)

Leuk! Het nieuwe Runner’s World fotoboek vol met prachtige loopfoto’s gemaakt door Bastiaan Heus. En een persoonlijk briefje van hoofdredacteur Olivier. Kan ik altijd erg waarderen.

OK, het is inmiddels vier uur, Doormeal is nog steeds niet langs geweest, maar ik moet nu toch echt de deur uit, richting Amsterdam voor een evenement van Estée Lauder. What I’m wearing? Jeans Levi’s, schoenen Isabel Marant, trui en jas ZARA, zonnebril en tas Céline.

Ik ga dit keer met de trein in plaats van de auto, in de spits met de auto ben ik na de files van vorige week een beetje heel erg zat. En ik heb een leuk boek dus die kan ik in de trein heerlijk lezen. Oh en ik kan koffie halen bij Starbucks. Deze beker wil ik heel graag hebben, maar dit is wel het laatste dat ik (en mijn overvolle keukenkastje) nodig heb(ben). Was overigens nog best een gedoetje om op het station te komen, ik was namelijk vergeten uit te stappen bij Den Haag Centraal. Gelukkig kom ik met mijn tram een paar haltes later langs Holland Spoor en ging daar ook nog op tijd een trein richting Amsterdam. Ik geef mijn boek de schuld voor mijn onoplettendheid.

Amsterdam Baby! Het laatste stukje van mijn reis leg ik te voet af.

Het evenement vindt plaats in een oude kerk, we krijgen straks een recharge yoga sessie. Ik ben benieuwd. Ik ben daar niet echt voor gemaakt, veel te onrustig ben ik daarvoor en ik heb de afgelopen twee weken erg veel in bed gelegen dus heb ook niet het gevoel dat ik die recharge nodig heb.

Dit alles is ter eren van de vernieuwde Advanced Night Repair van Estée Lauder. Mijn favoriete serum dat ik al jaren af en toe gebruik als ik bij mijn moeder ben, of als ik een proefje heb, maar ik waar zelf nog nooit een flesje van gekocht heb. Waarom weet ik eigenlijk ook niet. Het serum zorgt er onder andere voor een betere vochthuishouding van je huid. Mijn huid is door alle medische crèmes die ik gebruik best vochtarm geworden, dus zou best goed voor me zijn. En heb hier dus ook nog nooit een acné uitbraak van gehad (klop dit NU even af!).

Ready for yoga. Ik draag een shirt (en broek die je niet ziet) van Saucony. Ik wist niet dat dit sportmerk zulke leuke kleding had. Misschien moet ik me toch iets beter verdiepen in andere merken dan Nike, Adidas en Puma. Zomaar een idee. De broek zullen jullie nog wel een keer zien. Het is trouwens ook weer niet zo gek dat ik niet veel van het merk afweet, aangezien ik de legging online probeerde te vinden en me dit niet binnen vijf minuten gelukt is. Schoenen zie ik overal, maar kleding niet.

Advanced Night Repair van Estée Lauder is al 34 jaar oud, wist ik niet!

Na de yoga (niet mijn ding) en de presentatie vertrek ik weer richting Amsterdam Centraal. Ik heb ontzettende honger (logisch lijkt mij… mijn lunch is inmiddels alweer zeven uur geleden en ik heb alleen een paar snackjes op tussendoor) ik ga voor een pesto pollo pasta van Julia’s, nadat ik eerst het hele vernieuwde Centraal Station heb afgewandeld op zoek naar een betere optie. Serieus, zitten er zoveel mooie nieuwe winkels op Centraal (Victoria’s Secret, Kiko!) maar is er niet een saladebar zoals SLA op het station. Beetje jammer. Of heb ik niet goed gekeken?

Om precies 22.00u ben ik thuis, home sweet home. Tijd om mijn make-up eraf te halen en mijn bed in te duiken met de nieuwe vlog van Casey. Ik mis geen dag, echt niet!

Liefs,
Annemerel