SNAPSHOT DIARY: 1/4

Mislukt. Ik verkoos wederom mijn snapshot diary afmaken boven mijn gekookte eitjes uit het water halen. Hard, droog, bah. Laat dit een wijze les zijn voor mijn eitjes van vandaag.

Na mijn eitjes en Snapshot Diary maak ik mijn Friday Favourites. Er staat weer sushi in, want sushi is op dit moment het enige lichtpuntje in mijn leven (grapje natuurlijk, dat begrijpen jullie, maar het is sowieso een sterk lichtpunt).

Als je moet niezen een paar seconden nadat je klaar bent met je make-up. Oeps.

Fixed it. Na drie dagen weer make-up op, ik voel me een ander mens. Moet ook wel, aangezien ik straks een foto moet laten maken voor het AD, voor een artikel over vloggen dat dit weekend in het Haagse en Westlandse gedeelte van de krant staat. Moet ik er natuurlijk wel een klein beetje florisant uitzien.

Met de bus richting het centrum, langs de hofvijver. Het zonnetje doet al zijn best om door te breken.

Vandaag ben ik in het zwart, met een klein beetje wit. What’s new? Laarsjes Isabel Marant, jeans Replay, tas van Céline, shirt van ZARA en jas van Drykorn.

Nadat de foto gemaakt is (die ik wel gevlogd heb maar niet gefotografeerd) loop ik nog even langs Mango. Deze top ziet er zo mooi uit, ik ben alleen bang dat ‘ie echt extreem bloot is. Nou ja we gaan het zien, kan hem altijd nog terugbrengen.

Er zit een nieuwe Smoothie Company in de stad, er zat er al eentje in de Venestraat, nu zit er ook een in de Nieuwe Passage. Dat is fijn, want daar loop ik meestal langs. Hij zit naast mijn favoriete plek voor kroketten en gehaktballen. Ben ik dus extra blij mee, want de volgende keer als ik zo’n honger heb dat ik een broodje kroket wil nemen, kan ik ook een verstandige keuze maken en een smoothie nemen. Deze is met sinaasappel, wortel, gember en spinazie.

Ik wandel naar huis, want het is mooi weer en ik heb net de tram gemist en ik heb zin om een half uurtje te wandelen.

Ondertussen heb ik bij de Albert Heijn mijn sushi gehaald. Krijg vaak de vraag waar je dit koopt, maar volgens mij moet deze sushi bar in de meeste Albert Heijn XL’s zitten. Kon op internet niet zo snel vinden waar je ze kunt vinden. Maar ik vind het een aanrader.

Bij gebrek aan een buiten eet ik mijn sushi in het raamkozijn in het zonnetje.

Mijn auto staat voor het eerst in een miljoen jaar voor mijn deur. Ik zou hem bijna niet meer durven gebruiken, want dit plekje ga ik natuurlijk nooit meer krijgen.

OK, tijd om die top van Mango te passen. Bovenkant is leuk…

Maar die onderkant. Halleluja dat is aan allebei de kanten van mijn navel wel een heel erg groot stuk buik. Misschien voor 30 graden in Italië als ik een ijsje ga eten, kan me geen andere gelegenheid bedenken waar ik dit met goed fatsoen naar aan kan trekken.

Ik ben meteen maar even omgekleed, want die zwarte broek werd toch wel heel erg warm en die zwarte coltrui ook. Ik werk nog eventjes vanuit mijn raamkozijn. is best spannend, om mijn MacBook op mijn schoot te laten balanceren (dat doe ik hier op de foto dan ook niet want een foto maken daarvan, dat kan niet goed gaan).

Voor iedereen die zich afvraagt hoe het met mijn griepje/hoest gaat… Dat griepje lijk ik wel de baas te zijn, ik voel me nog wel een beetje slap, maar ik heb weer ‘zin in het leven’ (klinkt dat heel dramatisch?). De hoest is nog steeds onverminderd aanwezig en ik vraag me af of ik daar ooit vanaf ga komen. Heb medelijden met alle mensen om me heen, vooral de mensen hier in dit gebouw want ik hoest dus de hele nacht door.

Home sweet parents home.

Waar Roos ook is en die wil niet dat haar knuffels die op tafel liggen (ze komt net uit Leiden) op de foto gaan.

Zo zielig, dan ga ik maar met Bas op de foto.

Lente op tafel!

Zo’n honger en ik heb al een bakje chips op, mag er geen twee van mezelf, we zijn niet meer op wintersport, ik heb niet de hele dag geskied. Dus ga ik voor iets anders, komkommer met aioli. Geen aanrader, is toch iets heel anders dan een yoghurtdop.

Ik ben vanavond in charge voor de salade bij het eten, dus ik maak hem lekker, met tomaat, mozzarella en pesto.

Mijn moeder zorgt voor de hoofdmaaltijd, zalmpasta. Ik had er aanvankelijk absoluut geen trek in, maar uiteindelijk ging het toch heel goed naar binnen.

Om tien uur rij ik mijn straat weer in, thuis. Slapen. Uitrusten. Hoesten.

Liefs,
Annemerel