G’morning, zit ik weer achter mijn keukentafel, klaar om mijn Snapshot Diary te maken. Hoe dat in zijn werk gaat? De dag ervoor heb ik natuurlijk de hele dag foto’s gemaakt. Op het moment dat ik de foto maak, bedenk ik in mijn hoofd al een klein beetje wat ik bij de foto kan schrijven. De volgende ochtend word ik wakker en terwijl ik nog in bed lig, selecteer ik de foto’s die ik wil gebruiken en mail ik deze naar mezelf. Ik download ze uit mijn mail, maak collages in Picasa, verklein de collages zodat ze niet teveel ruimte in beslag nemen, ik upload ze op Photobucket, plak de linkjes in de HTML van mijn blog en ga dan de tekst maken. Best nog wel wat stappen om een blog te produceren, maar als ik er nu ineens mee zou stoppen, denk ik dat ik een beetje in de war raak. Het is een beetje een tweede natuur geworden.
Na mijn Snapshot Diary ga ik aan de gang met mijn vlog van afgelopen week. Dit keer moet ik beelden van vier verschillende plekken vandaan toveren. Mijn Canon G7X, mijn GoPro, beelden die Roos me via WhatsApp gestuurd heeft en beelden die ik op mijn eigen iPhone heb staan. Een bij elkaar geraapt zooitje dus. Hebben jullie de video al bekeken?
Mijn favoriete lolly’s, ze zijn organic en bevatten vitamine c, hahaha, dus dan is het goed (dat het mega slecht is voor je tanden nemen we maar even voor lief).
Na een ochtendje ‘knallen’ besluit ik een rondje te wandelen. Ik heb geen lunch in huis en ik kan wel wat frisse lucht gebruiken. Ik haal boodschappen en een salade + cappuccino bij Boosty.
Het zonnetje schijnt en het ruikt naar lente, fijn thuis komen van wintersport vind ik dat altijd, als daarna de lente begonnen is. ‘Helaas’ moet ik donderdag alweer weg. Voor de laatste keer dit seizoen hoor!
Terwijl ik op mijn salade bij Boosty wacht, drink ik mijn cappuccino. Hij is erg lekker! Aanrader.
Evenals de salade trouwens. Er zit spinazie in en taugé, kikkererwten, cashen, avocado en garnalen. Ik denk dat ik er vandaag weer een ga halen. Voelde me spontaan gezond worden (hij was gewoon heel erg lekker). Ik eet mijn lunch op zitten in het raamkozijn, want het zonnetje schijnt en achter je bureau lunchen schijnt slecht te zijn. Nu heb ik geen bureau, alleen een keukentafel, en normaal gesproken zou je aan een keukentafel prima kunnen eten. Maar ja ik heb gewoon een goed excuus nodig om nog even tien minuten van het zonnetje te genieten.
Je zou het niet zeggen, maar dit is mijn happy face.
OK, back to work, nieuwe loop blog schrijven voor woensdagmiddag. Waar denk je dat ‘ie over gaat?
Helemaal fan van dit album van Alessia Cara. Op dit moment zijn de nummers Seventeen, I’m Yours en My Song favoriet! Kennen jullie haar al? Haar debuutalbum is afgelopen vrijdag op Spotify uitgekomen.
OK. Nu probeersel, de wortelsoep van Kromkommer (gekocht bij Marqt). Hij ziet er lekker uit, maar is ‘ie dat ook? Mijn oordeel… hij is wel lekker, maar ook een klein beetje zuur. Je proeft wel dat ‘ie gezond moet zijn. Hoe meer ik van de soep at, hoe lekkerder ik hem begon te vinden. Dat is wel een goed teken toch? Wil binnenkort de courgettesoep van het merk proberen. Hebben jullie wel eens soep van Kromkommer geprobeerd? Welke smaken moet ik nog meer proberen?
Another date, another outfit. Ik ga Jiami interviewen voor Metro. Jiami woont in de buurt van mijn ouders, dus dat is fijn, geen wereldreis dus.
Terwijl ik op Jiami wacht bij het restaurant waar we hebben afgesproken voor koffie en het interview, doet de lucht mooie dingen.
Na drie uur kletsen – en tussendoor een beetje serieuze dingen bespreken voor het interview – is het ineens tien uur en tijd om naar huis te gaan. Bizar dat Jiami pas zestien is en ik dus zesentwintig en dat zij vier was toen ik mijn blog begon en dat haar blog + YouTube zo groot is geworden. Ik plaatste een foto op Instagram en had in twaalf minuten 134 likes. Jiami’s foto had na 54 seconden al meer likes dan die van mij. Niets tegen jullie – mijn volgers hoor – maar dat is toch bizar?
Home sweet home, nog even wat dingetjes voor mijn blog doen en dan slaaaaaaaaapen. Eindelijk!
Liefs,
Annemerel
Those kids on the internet :-) Ik vind Jiami een stuk volwassener als een random 16 jarige overkomen. Ik denk ook dat met een jongere doelgroep je meer likes, volgers en succes op YouTube hebt maar ook meer met nasty haters te maken hebt. Dit alles is trouwens een aanname van mij.
Ik sluit me hierbij aan! Al vind ik, wat ik van haar gezien heb, het een onwijs leuk meisje dat er ook keihard voor werkt. Ik denk dat je inderdaad sneller likes en volgers heb in die leeftijdscategorie.
Ik had nog nooit van deze blogger gehoord, maar ben even gaan kijken. O my. Wat doe ik toch met al mijn tijd? Toen ik 16 was, deed ik school en dat was het. En nu ik 25 ben, werk en studeer ik, en dat is het. Dat meisje heeft meer stijl dan ik, tien jaar later, ze kan zichzelf beter opmaken dan ik ooit zal kunnen (oké, hier heb je geen kind aan), en ze heeft al meer bereikt dan ik in mijn hele leven. Ontmoedigend, dit :-)
Ik deeeenk dat je hardloop-blog over hardlopen op wintersport gaat! Ik was afgelopen week op wintersport .. maar durfde het toch niet aan met die sneeuw en onbekende route.
Jiami doet het inderdaad vreselijk goed. Maar jij ook! ;-)
Wat een mooie lucht! Leuk dat je Jiami geïnterviewd hebt!
Ah gezellig dat je Jiami geïnterviewd hebt, ze is inderdaad super inspirerend!
Prachtige lucht en heerlijke lunch! En leuk dat interview met Jiami!
Jaaa Alessia Cara is fijn en leuk! 21 maart staat ze in de Melkweg geloof ik trouwens, mocht je in het land zijn en je enorm vervelen (en de gemiddelde leeftijd omlaag willen halen waarschijnlijk, al weet ik niet precies wie naar haar luister). Bizar inderdaad, die likes.
Heel leuk dat je Jiami hebt geinterviewd voor Metro! Ik ben nu al benieuwd naar het stuk. Wat grappig om het verschil in likes te zien tussen jullie foto’s!