Goedemorgen, of is het al middag? Nee… het is ‘pas’ half elf. Vier uur eerder heb ik mijn ogen pas gesloten, ik had de show van Martin Garrix en lag pas om kwart over zes in bed. Ik heb gereden, dus heb alleen maar een wijntje op, geen kater dus. Fijn.
Nadat ik een heel klein beetje gewerkt heb in bed loop ik naar de bakker om ontbijt te halen. Athena was ook bij Martin Garrix en slaapt bij mij. Goede gastvrouw als ik ben zorg ik natuurlijk voor een goed ontbijtje.
Onderweg eet ik natuurlijk alvast mijn chocoladebroodje, ik heb honger! Ik had helemaal niets in huis en toen ik gisteren thuis kwam was dat best wel een domper. Ik had wel tien chocoladebroodjes kunnen eten.
In plaats daarvan deel ik een stokbrood met Athena met wat roomboter en scrambled eggs. Oh en we delen een citroentaartje. Athena vertrekt weer richting huis, maar niet voordat ze me geholpen heeft met de afwas die zich al drie dagen opstapelt. Ik heb besloten dat Athena vaker mag komen.
En ik werk vervolgens de hele middag in mijn onesie van Lingadoré op bed. Ik voel me net een knuffelbeer.
Maar om kwart over drie is het tijd om in de auto te stappen richting de huisarts. Ik mag mijn griepprik halen. Dit klinkt heel kinderachtig, maar ik heb hier dus geen zin in. Ik vind zo’n injectie absoluut geen pijn doen, daar ben ik niet bang voor. Maar ik voel me vaak wat slap worden en dat gevoel vind ik zo naar.
Een beetje suiker van te voren, wellicht dat het dan goed gaat.
Helaas… Zoals altijd ging ik er even bij liggen, ik deed mijn muziek in, zorgde ervoor dat ik normaal bleef ademhalen en het was al voorbij voordat ik die naald überhaupt gevoeld had. No biggie. Ik stond op, nam een glas water, wilde weglopen en toen viel ik dus weg. Alles werd zwaar en ik moest liggen en alles draaide.
En toen lag ik dus heel stoer met een natte doek op mijn hoofd in de huisartsenpraktijk.
Na vijf minuten besluit ik eens te kijken hoe het met mijn hartslag is.. die is vrij laag, als ik kijk is het 44 (zo laag heb ik hem nog nooit gezien) en als ik besluit een foto te maken is ‘ie 47.. weer vijf minuten later is ‘ie gewoon weer 58 en besluit ik dat het tijd is om op te staan en naar mijn volgende afspraak te gaan.
Winterbanden! Mijn zomerbanden zette ik er pas eind mei onder, nadat ik al naar Italië gereden was met mijn winterbanden. Oeps. Maar er was steeds geen ruimte om een afspraak te maken bij mij in de buurt. Dus toen ik die zomerbanden eronder had laten zetten, besloot ik maar meteen een afspraak voor winterbanden te maken. Het ging mij niet gebeuren dat ik niet op wintersport zou kunnen omdat er geen ruimte was voor mij om winterbanden eronder te laten zetten. Zo gezegd, zo gedaan… op 11 april krijg ik mijn zomerbanden weer terug ;-).
Omdat ik in de buurt ben van het oude huis van mijn ouders besluit ik ook even mijn post op te halen bij de buren (ik krijg nog steeds veel post op mijn oude adres), maar helaas, ze zijn niet thuis. In het huis waar wij woonden is ook niemand te bekennen. Mijn ouders zijn er nu bijna een jaar uit en er woont nog steeds niemand, althans… het ziet er uit alsof niemand er woont. Zien jullie dat raam? Dat is het raam van mijn oude slaapkamer.. er zit een vuilniszak voor het raam, dat is alles dat ik kan zien. Gek genoeg heb ik hier totaal geen emoties bij, iets waar ik vorig jaar wel bang voor was (mijn ouders hebben hier mijn hele leven gewoond).
Back to work, op de achtergrond luister ik naar de set van Martin Garrix van vorig jaar tijdens ADE.
Ik heb zoveel trek in patat.. ik weet waarom, ik krijg een migraine aanval, ik voel het aan alles. En het is ook niet vreemd, want ik heb gisteren een NTC klas gehad en heb heel veel met mijn armen moeten doen, dingen die ik eigenlijk niet had moeten doen. Ik heb de dag na een NTC klas altijd migraine. Maar ik dacht dat het dit keer wel mee zou vallen omdat ik mijn armen door het planken ook wel iets getraind heb, zou dat er niet voor zorgen dat het nu wel goed zou gaan.
Ik heb een dubbele raspatat (dat zijn dus gewoon twee porties) met mayonaise en een kroket, maar nog voordat ik alles op heb breekt de migraine echt door. Ik ben ontzettend misselijk, ik zie zwarte vlekken en ik kan niet anders dan proberen te slapen.
Ik schrijf dit een dag later, om zeven uur ’s ochtends. Het fijne van migraine is dat je de volgende dag vaak vroeg wakker wordt en super fit bent. Vandaag was niet anders. Hoewel ik het idee heb dat die verkoudheid een comeback aan het maken is. Wellicht dit weekend iets meer vitaminen eten dan de vitaminen die je vindt in een patatje met mayonaise en een kroket. I’ll be fine.
Liefs,
Annemerel
Ik heb al vijf weken zin in patat, maar mag het pas als ik die halve marathon binnen 2 uur heb gelopen. Nog heeeel even geduld dus. Of niet.
Fijn dat je na zo een nacht en dag toch fit wakker wordt. Jij maakt zo een onesie wel heel aantrekkelijk
Dit zijn echt mijn favoriete artikelen! Hopelijk gaat het snel weer beter en heb je niet te lang last van de migraine!
Oh wat naar dat je alsnog bent weggevallen na de prik! Wel erg leuk dat je naar ADE bent geweest. Kort nachtje zeg! Succes vandaag!
“Ik voel me net een knuffelbeer.” Jaaaaaa, jij snapt dat gevoel ook dus :D
Dat ziet er uit als een heeeerlijk ontbijtje!
Balen dat je zo’n flinke migraine aanval kreeg. Ik ben de volgende dag dan juist helemaal niet fit, moet daar vaak nog twee dagen bijkomen..Gelukkig gebeurd het vaak maar een keer of 2 tot 4 per jaar. De heftigste keer ooit was vorig jaar met kerst, toen werd ik er namelijk mee wakker.. Dat ik steeds gefrustreerder werd omdat ik kerst wilde vieren hielp ook niet echt ;-)!. Gelukkig ben je er weer vanaf :-)!
Heerlijk ontbijtje zeg en je ziet er ook uit als een knuffelbeer. Vervelend zeg die migraine-aanvallen na een ntc workout.
Dat chocoladebroodje ziet er heel lekker uit!!
Ah wat vervelend! Eerst die prik en daarna die migraine! Beterschap!
Had niet eens door dat je een snapshot diary maakte;) dankjewel voor het heerlijke ontbijtje, ik kom zeker nog eens terug (lemon merengue…)
hoe vond je martin? maak je nog een verslagje?