SNAPSHOT DIARY: 16/3

Goedemorgen… word een kwartier voor de wekker wakker omdat de kerkklokken om kwart voor zeven vrolijk beginnen te slaan. Dit houdt zo’n vijf minuten aan, je begrijpt dat ik dan meteen wakker ben.

Mijn balkon deur stond open en de kerk staat naast ons hotel, reken maar dat ik de kerkklokken goed kon horen ;-). Ach, maakt ook niet uit, heb ik nog een kwartiertje om rustig wakker te worden met Instagram..

Ik ben een klein beetje misselijk en ik heb echt maar een paar glazen (goede) wijn op de avond ervoor. Ik besluit vijf kilometer hard te gaan lopen, op een gegeven moment heb ik een flink stuk omhoog gelopen, als ik boven ben (mijn halfway point) vind ik dat ik heel even mag zitten op het asfalt. DAMN. Mijn hart lijkt mijn lichaam te willen verlaten…

De laatste 200 meter gaan ook steil omhoog! Als ik bij het hotel aankom en er precies vijf kilometer op heb zitten ben ik kapot. Maar ik ben niet meer misselijk.

Ik neem een snelle douche en smeer wat make-up op mijn gezicht (BB cream, mascara en wat oogschaduw in mijn wenkbrauwen, het standaard riedeltje de afgelopen weken). En het licht is zo goed dat ik het tijd vind voor de meest foute selfie der selfies.. Maar KIJK zo zie je wel mijn jukbeenderen en ik draag niet eens bronzen ;-).

Tijd voor ontbijt! Ik begin met wat fruit.. en ga vervolgens voor scrambled eggs met paddenstoel en bieslook.

En omdat het hoort en ik scrambled-egg-verslaafd ben, ga ik ook nog voor scrambled eggs met bacon!

Tijd om naar de liften te gaan… dat moet helaas op skischoenen en met de ski’s op de schouders. Niet mijn favoriete work-out, maar hé ik klaag niet…

Ze hebben namelijk ook een rolband zodat ik niet het hele stuk hoef te lopen!

Groepsselfie! We zijn met vier mensen uit Nederland. De vrouw op links is Gerdrie van PR Bureau CommuniGate, rechts hebben we Nico van Wintersportoostenrijkgids.nl en achter me staat Mirre, zij is stagiaire bij de ANWB en dit is haar aller eerste persreis. Naast ons groepje zijn er ook nog acht Engelsen waar we eigenlijk alles samen mee doen. Maar zij pasten niet op mijn selfie ;-).

Up we go!

We skiën van 10.00u tot 14.00u achter elkaar door! Het is koud en er staat een flink windje, maar als de zon schijnt is het heerlijk.

Het skigebied van Ischgl is erg groot, meer dan 200 kilometer piste! Het gebied is namelijk verbonden met de Zwitserse wintersportplaats Samnaun. In Samnaun kun je belastingvrij winkelen en veel mensen doen dat dan ook want het kan een heleboel schelen (zelfs met de dure Zwitserse Frank, want er is een speciale europrijs in Samnaun!). Maar goed, wij komen om te skiën en niet om te winkelen, dus we maken hier geen gebruik van.

Na vier uur achter elkaar skiën heb ik redelijk honger. De Almdudler en brood met boter smaakte nooit zo goed!

Natuurlijk krijgen we ook ‘echt’ eten. Eerst een soepje, dan een heerlijke salade..

En vervolgens, Wiener Schnitzel! Alweer.. NOT BAD.

We zitten trouwens in een exclusieve VIP club waar je alleen kunt komen als je lid bent (en dat kost een paar duiten), maar ja wij zijn van de pers dus wij mogen hier ook zitten. Wat je hier aan mijn voeten zit? CROCS! Dit is mijn aller eerste keer dat ik Crocs draag (en waarschijnlijk ook de laatste keer!), maar je mag dit restaurant niet binnen met je skischoenen, je krijgt een paar Crocs aan… Sexy.

Oh dit dessert. Ik wil het weer…

En die cappuccino ook!

Als je eenmaal onderuit op zo’n bank ligt is het erg lastig om weer actief te gaan zijn….

Maar we moesten nog wel even naar beneden skiën!

Beneden staat er ook niets vervelends op ons te wachten, een paar lekkere drankjes (Aperol Spritz voor mij natuurlijk) in het zonnetje bij de bar het Schloss Hotel.

Terug in het hotel zet ik mijn nieuwe favoriete afspeellijst op Spotify aan (de lijst die ik voor april aan het maken ben) en ik werk aan een advertorial voor PUMA (die gisteren online gekomen is!).

Ik was vanmorgen erg slim, ik zag namelijk pakjes Nutella bij het ontbijt liggen en ik dacht.. daar heb ik vanmiddag vast trek in! Natuurlijk kreeg ik gelijk, om een uurtje of zes had ik ineens heel veel zin in chocola, dus pakte ik mijn pakje Nutella en at het heerlijk met mijn vingers op. Zoals het hoort.

Ooooh en beneden in het hotel hebben ze de snoep schaal aangevuld.. dat gaat niet goed met mij in de buurt.

We gaan vanavond fonduen en rodelen, eerst gaan we met de lift naar boven en vanuit die lift hebben we een prachtig uitzicht op Ischgl by night.

Als we boven zijn halen we eerst een sleetje op… ze hebben er genoeg op voorraad ;-)

Dan is het tijd voor de fondue.. ik drink wat Aperol Spritz. Niet alleen omdat ik dat heel lekker vind, maar vooral ook om een beetje moed te verzamelen.

Maar ja ik moet natuurlijk ook nog heelhuids naar beneden en ik heb eigenlijk een soort van regel dat ik niet drink als ik nog de piste op moet. Maar soms moet je je principes gewoon even laten voor wat ze zijn…

En gewoon nog een schnapps drinken!

Ok… we’re doing this. Ik heb een paar maanden geleden ook gerodeld, maar toen zat ik niet alleen op een sleetje en daardoor voelde ik me een stuk zekerder (want als ik zou vallen, zou ik niet alleen vallen).

Maar uiteindelijk was ik na de eerste twintig meter al niet bang meer, rodelen is echt zo leuk. Ik schrijf dit nu om half één ’s nachts, het is al ruim een uur geleden dat ik mijn sleetje inleverde, maar ik ga nog heen en weer alsof ik op die slee zit. Het was namelijk niet een klein stukje dat we gingen rodelen, nee we deden een route van zeven kilometer!

Maar we hebben het ERG naar ons zin gehad! En het uitzicht op Ischgl was wederom prachtig.

Terug in de hotelkamer eet ik een paar paaseieren die ik bij de receptie heb meegenomen. Er zit een soort van Nutella in de eieren, TE lekker. De balans van gezond en ongezond eten slaat op dit moment een klein beetje de verkeerde kant op, maar dat komt wel weer goed uit. Ben vandaag natuurlijk ook super actief geweest, dus geen zorgen.

Om kwart voor twaalf duik ik mijn bed in, beantwoord ik nog wat mail, maak ik mijn advertorial voor PUMA af (met een beetje hulp van Carlissa) en maak ik deze Snapshot Diary. Inmiddels is het bijna één uur. Waarschijnlijk gaan de kerkklokken weer over een kleine zes uur, dus ik vind het nu wel mooi geweest met mijn MacBook en ga mijn ogen sluiten.

Liefs,
Annemerel