SNAPSHOT DIARY: 1/9

Gooooood morning! Het mag dan misschien september zijn, ik hou het nog even op mijn zomerse ontbijtje. De weersomstandigheden zijn er vaak zeker weer naar.

Volgende week is het ‘migraine week’ en voor Metro interview ik Johanna Doberitz, ze heeft al 28 jaar migraine en loopt vier keer in de week hard, ook wanneer ze een migraineaanval heeft. Volgende week dinsdag in Metro dus. Maar voordat we aan het interview begonnen, liepen we eerst een rondje van zeven kilometer door mijn favoriete park, het Westduinpark. Er zijn net een paar Schotse Hooglanders geboren en die zijn zo schattig (ook al ben ik eigenlijk helemaal geen dierenvriend).

Johanna plaatst na iedere run die ze gelopen heeft een springfoto op Instagram, dit keer mocht ik ook op die foto. Voel me vereerd.

Het interview deden we op het strand, bij strandtent De Staat. De verse croissant die net uit de oven kwam was… to. die. for.

Ik ben om elf uur thuis van het interview en moet om half twaalf bij mijn fysio zijn. Het is zo’n vijftien minuten rijden als het verkeer meezit en omdat ik niet graag risico’s neem geef ik mezelf tien minuten thuis om te douchen en me aan te kleden. Ik heb het gehaald, een record denk ik. In de wachtkamer van de fysio tref ik dit keer niet de Cosmopolitan aan waar ik in sta, maar de Women’s Health.

Home sweet home, caprese salade als lunch.

Pakketje van Starbucks, de nieuwe S’well thermosbeker, zo mooi!!!

Ok, tijd om te concentreren. Ik zet mijn raam wijd open (frisse lucht), zet mijn Noise Cancelling Headphones op mijn hoofd en luister naar de soundtrack van de film W.E., altijd rustgevend.

Lekker bezig. Ondertussen ook nog een neuroloog voor Metro geïnterviewd. Over wat migraine nu eigenlijk precies is en of het nu juist wel of niet aan te raden is om te sporten tijdens een migraineaanval.

Zo zit ik dus de hele middag.

Ok even jullie expertise, wat is dit? Ik heb wel vaker ondehuidse puisten onder mijn kaak. Heb daar meestal niet zo veel problemen mee, liever daar dan midden in mijn gezicht zeg maar. Maar deze is echt extreem groot en hij wordt alleen maar groter. Ik dacht heel even dat het een kaakontsteking was, maar het is niet mijn ‘probleem kant’ en het zit ook echt in de huid van mijn wang, ver van het bot van mijn kaak verwijderd. Gewoon een hele grote puist of toch iets anders? Als het na het weekend nog niet verbetert wellicht even langs de huisarts.

Gelukkig zie je er niets aan als je me van voren ziet. Ik zit weer in de auto want er is een pakketje afgeleverd bij een Kiala-punt. Ik had dus per ongeluk het adres van mijn ex opgegeven toen ik een bestelling deed, dat stond er nog als voorkeursadres in, OEPS. Gelukkig is het bij een Kiala-punt in de buurt geleverd.

Want…. dit zat er in die doos. OMG! Twee oranje schoenendozen, we weten allemaal wat dat betekent. Niet allebei voor mij trouwens ;-).

Onderweg heb ik meteen een groot stokbrood en roomboter gehaald. Zo veel trek in het brood van mijn favoriete bakker, die sinds een paar dagen weer geopend is (ze waren op vakantie in augustus). Het enige probleem is… dat ik niet meer kan stoppen met eten en het stokbrood is na anderhalf uur helemaal op. OK. Nou ja, interessant avondeten voor een keertje. Gelukkig heb ik goed ontbeten en had ik een gezonde lunch.

Look of the day. Zo lang het warm genoeg is om korte broekjes, rokjes en jurkjes te dragen, doe ik dat ook.

Mag ik nog een stukje stokbrood? Ooh nee het is al op…

Zo leuk, L’Oréal heeft nieuwe kleimaskers die vanaf oktober in de winkel liggen. Er bij zit een soort van testsheet om te kijken wat voor soort huid je hebt op verschillende plekken op je gezicht. Je legt het stukje papier drie seconden op je T-Zone, wang en kin en vergelijkt het aantal zwarte puntjes. Volgens de test heb ik overal een normale huid. Klopt denk ik ook wel, mijn huid is niet echt vet en ook niet droog, ik heb gewoon af en toe onzuiverheden.

OK. Het wordt echt weer eens tijd om al mijn beautyspullen medicijnen uit te zoeken, dit is doos een van drie.

En dit zijn doos twee en drie.

En zo ziet het er uit als ik alles uit de dozen gehaald heb en de dingen die veroudert of niet goed meer zijn heb weggegooid. Op dit moment ben ik ruim een uur bezig en heb ik het gevoel dat er nooit een einde aan deze bezigheid gaat komen.

Natuurlijk komt het altijd goed, ziet er best netjes uit, al zeg ik het zelf.. toch? Benieuwd hoe lang het zo netjes blijft. Volgende keer doe ik de vier dozen/manden met beautyspullen die ik gekregen heb en nog nooit gebruikt heb. Alles in stapjes.

En omdat ik zo trots ben op mezelf dat ik dit eindelijk gedaan heb… (of nou ja eigenlijk omdat ik hier gewoon ontzettend trek in had) eet ik het chocolade truffeltaartje dat ik vanmiddag bij de bakker gehaald heb. Cheers!

Hoe hebben jullie de eerste dag van september overleefd?

Liefs,
Annemerel