Ok… ik zal jullie alvast waarschuwen, dit wordt de kortste snapshot diary uit de geschiedenis van de snapshot diary’s. Mijn welgemeende excuses, maar omdat ik nog een paar dagen door wil gaan met snapshot diary’s plaats ik hem toch.
De reden dat ik nog een paar dagen door ga met de snapshot diary’s? Ik ga van het weekend weer naar het buitenland voor een persreisje en het leek mij wel eens leuk om twee weken achter elkaar diary’s te maken. Op deze manier krijgen jullie écht een kijkje in mijn leven. Jullie zeggen vaak ‘Wow, ik weet niet waar jij je energie vandaan haalt…’ en dan denk ik alleen maar ‘omdat ik soms ook gewoon bijna een hele dag in bed lig, omdat ik net iets te veel van mijn lichaam gevraagd heb”. Zo’n dag had ik dus gisteren. Ik werd wakker met vette koppijn en last van mijn nek en schouders.
Om 9.00u verliet ik toch even mijn bed om een paar bananenpannenkoeken te maken, naast mijn eigen kussen mis ik die pannenkoeken het meeste als ik aan het reizen ben.
Ooooh good old memories, dit nummer hoor je overal in Oostenrijk en in Duitsland, het origineel staat helaas niet op Spotify, maar op YouTube kan ik hem wel luisteren.
Tijdens het schrijven van mijn laatste Oostenrijk-diary luister ik naar een oud album van Michelle Branch, heerlijk jeugdsentiment. Ik draaide dit album grijs toen ik een jaar of veertien was.
In de hoop de pijn in mijn nek iets te verbeteren duik ik in een warm bad. Helaas helpt het niets en krijg ik alleen maar jeuk van het warme water.
Eigenlijk moet ik aan het werk maar mijn hoofd doet te veel pijn om me te concentreren, in plaats van schrijven kijk ik de nieuwste Keeping up with the Kardashians aflevering. Ik vind dit leuker dan Khloé & Kourtney Take The Hamptons, maar het is nog steeds wel echt NEP.
Dan zie ik het nieuws over de vliegtuigramp. Gadverdamme. Kippenvel over mijn hele lichaam en tranen in mijn ogen. Wat afschuwelijk. Mijn gedachten zijn bij de nabestaanden, maar ook bij de doodsangsten die de passagiers tijdens hun laatste momenten heb uitgeslagen. Toen ik dit bericht las was er nog maar heel weinig bekend, maar inmiddels weten we dat het vliegtuig een duikvlucht van acht minuten gemaakt heeft. Wat een hel. Ik kan me niet teveel proberen in te leven, want dan stap ik nooit meer in een vliegtuig.
Mijn hoofdpijn wordt er niet beter op. Normaliter stop ik er een migrainepil in, maar die zijn allemaal op. Ik heb er de afgelopen week al twee geslikt, dus misschien is dat maar beter, om dit keer geen pil te nemen en het er maar gewoon uit te slapen…
Omdat ik toch iets moet lunchen ga ik voor een halve zak noten (ik heb geen energie om de keuken in te gaan).
Het is 17.00u, ik heb net drie uur geslapen, maar mijn hoofd is nog steeds een hel. Toch moet ik wel íets doen.
Ik krijg de foto’s van de fotoshoot met Run2Day toegestuurd, ik mag ze nog niet publiceren, maar kan jullie wel deze sneak peek geven.
Omdat ik hoofdpijn heb en het redelijk druk heb, ga ik allerlei nuttige dingen doen op mijn MacBook.. Ik vroeg me ineens af wat de echte naam was van Garance Doré. Ik weet dat Garance een pseudoniem gebruikt, maar wat haar echte naam is wist ik niet. Inmiddels weet ik het wel, via mijn grote vriend wikipedia, Garance heet eigenlijk Mariline Fiori. Ik vraag me dan af hè… Wie noemt haar Garance en wie noemt haar Mariline? Hoe stel je jezelf dan voor? Hoe werkt dat met pseudoniemen… Zou ik een pseudoniem moeten overwegen? Beetje laat he. Had ik zeker eerder moeten doen?
Ok, ik moet iets eten, bij Thuisbezorgd bestel ik een wolmaaltijd, heb ik nog nooit gedaan, maar is best OK. Ik probeer het uit de verpakking te eten, maar besef dan dat als ik mijn lakens lief heb, ik het beter in een bakje kan doen…
This is how I feel….
Ok, ik wil eigenlijk weer gaan slapen maar ik móet nog minstens één blogje schrijven, die moet morgen (voor jullie gisteren) online en ik ben morgen de hele dag bij DutchCowboys, dus dan kan ik het niet schrijven. Ik heb geen flauw benul wat ik moet schrijven over hardlopen, want ik heb de hele week niet gelopen (nog steeds een klein beetje last van mijn knie en zonder wedstrijd op het programma kan ik beter maar gewoon rust houden, misschien gaat het dan een keertje echt over). Uiteindelijk kom ik toch met een nieuw idee en schrijf ik binnen een half uur mijn blogje.
En dan… kan ik om half negen mijn ogen weer sluiten en écht gaan slapen.
Liefs,
Annemerel
Kort en krachtig ;). Zulke dagen horen er ook gewoon bij!
Ik heb een hele lichte vorm van migraine, dus oh, ik wil niet eens weten hoe jij je moet voelen. Doe rustig aan. De vliegramp … geen woorden voor. Klinkt misschien echt heel stom, maar ik heb ook moeite met erover nadenken. Ik raak er best wel van overstuur, maar ik wil ook niet doen alsof het niet bestaat. Ik brand daarom een kaarsje. Nogmaals, klinkt misschien heel stom, maar dat is mijn manier om ermee om te gaan en mezelf niet helemaal gek en verdrietig te maken.
Beter iets dan niets eh ;-) Noten zijn mijn energy snack van keuze! Vult zo goed en houdt je uren zoet.
Zulke dagen heb je soms ook gewoon nodig! Waar ga je dit keer heen op persreis? Jaloers, ik wil ook zoveel leuke reisjes maken!
Jammer dat je zo’n last van hoofdpijn had, anders had je misschien ook nog lekker kunnen genieten van een dagje rustig aan doen!
de hoofdpijn die je omschrijft herken ik als spanningshoofdpijn.
Idd, ik heb zelf een hele zware vorm van migraine en dit lijkt me toch ook eerder spanningshoofdpijn… Is de migraine door een neuroloog vastgesteld? Anders zou ik me toch verdiepen in methodes om van die spanningshoofdpijn vanaf te komen, grote kans dat je nek hier mee te maken heeft. Maar ik wil niet alwetend overkomen, je kent je eigen lichaam natuurlijk het best :)
Hopelijk ben je snel weer opgeknapt. Beterschap!
Het echte leven. Dat zie ik graag. Vakanties zijn leuk en horen bij je leven, maar dit net zo goed. Hoop dat je weer opgeknapt bent en veel plezier bij je volgende tripje. Wow, haha!
Heerlijk zo’n dagje! Die heb je ook nodig om er daarna weer tegenaan te kunnen gaan! :) Leuk dat je zo lang achtereen die diaries maakt!
Wat balen zeg van je hoofdpijn. Zo vervelend! De vliegramp is inderdaad verschrikkelijk. Helemaal als je net op NU leest dat het ook nog eens opzettelijk is gebeurd. Geen woorden voor. Hopelijk voel je je weer wat beter nu!
Life as we all know it sometimes. Leuk om inderdaad ook eens een herkenbare dag te zien. Vreselijk van die migraine trouwens.. wat dat betreft ben ik absoluut niet jaloers.
Hee eh, natuurlijk moet je dat niet te vaak doen, maar als je echt even niet kan kunnen mensen echt wel een keer zonder een blog van jou he? Wel goed hoe dedicated je bent ;)
Hopelijk voel je je weer wat beter!
Heel erg herkenbaar, ik lig nu ook op bed met dikke hoofdpijn.
Dat is het leven en jij bent -gelukkig- ook maar een mens.
Ben benieuwd waar je persreis dit keer heen gaat!
Getver alweer migraine! Je weet wel dat hoe vaker je die pillen neemt hoe vaker de migraine terug komt? Dat is ook waarom ik het 9 van de 10 keer maar gewoon uitzing in bed..
Wat een rotdag! :( Elke keer als ik foto’s van je bananenpannenkoekjes zie vraag ik me sterk af hoe jij ze in vredesnaam zo groot en mooi krijgt. Ik kan ze maar heel klein maken, en zelfs dan gaat het bijna altijd mis met omdraaien en worden het meer een soort scrambled pancakes… ;)
Leuk dat je voor een langere periode photo diaries maakt! Ik ben benieuwd :-)
Aaaah bah irritant zo’n vervelende en belabberde dag. Hopelijk voel je je al weer beter! En je snapshot diaries zijn leuk!
Super dat je dit juist ook met ons deelt! Maakt je leven een stuk realistischer, haha!
Wat naar, weer migraine! Maar weet je zeker dat het geen spanningshoofdpijn is? Klinkt me heel herkenbaar in elk geval. Ik hoop dat het snel beter gaat!
Die vliegtuigramp is echt heel erg inderdaad. En het idee dat diegene het waarschijnlijk expres heeft gedaan maakt het er niet minder op. Zo erg.
haha Die Toten Hosen! daar was ik vroeger fan van :P
ik vind dit nummer juist niet zo veel aan maar hou meer van het oudere werk ;) wel grappig dat je het leuk vind!
en ja die vliegtuigramp… jeetje ..en alle details worden steeds verschrikkelijker :(
veel plezier op persreis!