Voor de laatste keer wakker worden in Saalbach, vandaag verlaten we de Alpen voor het laatst deze ‘winter’. DAMN. Je zou misschien denken dat ik nu wel genoeg sneeuw gezien heb, maar makkelijker wordt het nooit. Hoewel het ook wel weer fijn is om naar Nederland te gaan hoor. Ik kan wel een beetje ‘normaal’ gebruiken. Als in: mijn eigen bed, een keukentafel en een klein beetje relatieve rust.
Wij dachten wel even bij een supermarkt ontbijt te halen en eten in te slaan voor onderweg. Op zondag zijn namelijk de supermarkten in de meeste wintersportgebieden wel geopend. Hier ook. Alleen niet op paaszondag. Oeps, even vergeten dat het Pasen was vandaag. Gelukkig had ik nog een Clif Bar in mijn tas zitten, anders was ik waarschijnlijk erg chagrijnig geworden, met honger ben ik geen leuk persoon.
Het is het moeilijkst om de bergen te verlaten op het moment dat het zulk lekker weer is. Blauwe luchten, witte bergen. Waarom gaan we ook alweer naar huis? Waarom noemen we Nederland ook alweer ons thuis? Oh ja! Daar wonen onze familie en vrienden EN HEBBEN ZE SUSHI! (ik heb sushi gemist!)
Bye bye Austria…
Wij zijn vandaag het promoteam van I Love Skiing in de auto.
OK, dit is de laatste dag dat ik ongezond eet, maar wat moet je anders langs de autobahn in Duitsland? Het was echt de bedoeling om gezond eten bij de supermarkt te kopen, maar die is nog steeds dicht. We lunchen nu dus met snickerstaart, glutenvrije snickerstaart zelfs!
We’re not in Austria anymore.
Männer sind Schweine, niet mee eens hoor (als in, de meeste mannen die ik ken zijn geen varkens, er zitten natuurlijk altijd rotte appels tussen maar die heb je net zo goed onder de vrouwen die ik ken), maar ik moest wel heel erg lachen toen ik de titel van dit nummer op de radio zag verschijnen.
OK, om het af te leren. Gebakken aardappeltjes met curryworst ergens langs de snelweg in de buurt van Keulen. We zijn hier overigens herkend door een lezeres, hier kwam de lezeres in kwestie alleen pas achter toen ze weer in de auto zat, wat ik best jammer om te horen vond want ik vind het altijd leuk om mensen die mijn blog lezen te ontmoeten!
Bijna in Nederland… Nog steeds heel erg blij met mijn Céline bril die ik in december in Parijs kocht om te vieren dat mijn boek zo goed als af was.
Nu echt bijna in Nederland…
En nu daadwerkelijk in Nederland, dat zie je wel aan de regen, toch? Dat is altijd als ik Nederland in rij, zo van ‘welkom in Nederland, laten we je auto even wassen’ (die laatste toevoeging heb ik van Marloes trouwens!).
Als ik in Breda afscheid neem van Marloes is daar voor de gelegenheid een prachtige regenboog.
Een uurtje later arriveer ik in Oh Oh Den Haag, waar ik natuurlijk weer een kwartier op zoek ben naar een parkeerplek. Hier blijf ik de rest van mijn leven – totdat ik niet meer in de stad woon – over klagen denk ik.
Het is inmiddels negen uur als ik thuis kom. Het eerste dat ik doe is een wasje draaien, aangezien ik dus de verkeerde tas uit mijn auto heb meegenomen (de auto die in Timboektoe staat inderdaad) en dus de tas met vuile kleding mee heb genomen in plaats van schone kleding. Als ik morgenochtend vroeg niet meteen naar Timboektoe wil lopen in mijn pyjama, kan ik beter nu meteen beginnen met wassen.
Tijdens het wassen kijk ik een paar vlogs van Casey (ik heb er 11(!) tegoed, ik kan wel een hele filmavond gaan houden met Casey’s vlogs nu!) en de twee nieuwe afleveringen van Nashville op Netflix (zo fijn dat die nieuwe afleveringen er meteen na de aflevering opstaan!). Rond half twaalf denk ik dat het een mooi moment is om te gaan slapen. Helaas denkt mijn hoest daar anders over en ik lig dan ook nog een paar uur wakker/te blaffen, voordat ik uiteindelijk ook daar zo moe van wordt, dat ik niets anders kan dan slapen.
Het waren elf hele mooie dagen en ik baal ontzettend dat het skiën er voor dit seizoen opzit, maar aan de andere kant ben ik ook wel weer blij om thuis te zijn, met normaal internet, alles bij de hand, sushi, mijn familie en een wasmachine. Voor afgelopen dagen wil ik Marloes bedanken voor het gezelschap houden en mijn eeuwige selfies. Twan, Lex, Mike en Frank voor de gezelligheid tijdens de après ski. En Summit Travel + gemeente Saalbach voor de uitnodiging. Oh en de organisatie van Dutchweek natuurlijk, voor het fantastische feestje! Tot volgend jaar?!
Hoop dat jullie de vele wintersportposts overleefd hebben, we gaan het nu weer over gekookte eitjes, hardlopen (over dertien dagen marathon!) en… ja waar gaan we het nog meer over hebben? Wie was ik ook alweer voordat ik mijn boek lanceerde en een maand op wintersport ging? Good question. Let’s find out!
Liefs,
Annemerel
Wat bijzonder dat je geen gezond eten kon vinden langs de Autobahn. De Rasthöfe in Duitsland hebben namelijk vaak een goede saladebar, verse sapjes en goed brood. Erg bijzonder dat je die niet gezien hebt en nu weer begint over dat het onmogelijk was om gezond te eten. Dat is in dit geval namelijk echt flauwekul.
Zit je serieus iedere dag om 12:00 uur klaar om zo zuur te kunnen doen? Dan ben je wel echt groot fan :)
Leuke weken heb je achter de rug Annemerel! Maar snap wel dat je ook wel weer toe bent aan regelmaat en je eigen huisje. Is toch ook wel weer fijn. Succes met de laatste voorbereidingen. You’re gonna rock die marathon!
Hahahahahahahahaha…
Volgens mij ben je een grot fan! Wat leuk voor je!
Ik wilde even zeggen dat ik het hartstikke leuk vond om je snapshot diaries te volgen de afgelopen tijd!
Enneh, ik weet zeker dat ik niet de enige ‘fitgirl’ ben die de laatste dagen toch heel wat paaseitjes naar binnen heeft gewerkt, dus trek je niks aan van dat zure commentaar van mensen die anderen graag opleggen hoe ze moeten leven.
Leuke snapshot weer!
Ik ben ook nog steeds erg blij met je boek! Ik heb ‘m gelezen toen ik op Curaçao was, ik wilde gelijk weer gaan hardlopen.
Erg jammer hoor dat de sneeuw snapshotsdiary nu voorbij, ik had af en toe het gevoel dat ik er echt bij was. Dit werd mede mogelijk gemaakt door jouw blog, instagram en snapchat.
Annemerel, je hebt de afgelopen week een goede weergave gegeven van de wintersport! Saalbach heeft met Marloes en jou goede ambassadeurs gevonden! Nu op naar de marathon!
Fijn dat je zulke heerlijke wintersportdagen hebt gehad maar snap ook wel dat het fijn is om weer thuis te zijn. En nu ben ik alweer benieuwd naar je marathon-verhalen.
Hey Annemerel, ik wilde even zeggen dat ik die dagelijkse snapshotdiaries echt super leuk vind! en ik hoop dat je daar ook mee door blijft gaan, ondanks sommige reacties van de afgelopen tijd!
Super leuk dat je ons zo actief mee hebt genomen de afgelopen maand. Ik ga je dagelijkse snaps zeker missen, werd echt een vast ritueel. Ben benieuwd naar komende maand!
Ik kijk elke dag uit naar 12:00 om te lezen wat je allemaal hebt gedaan:).
Ik reageer niet zo vaak, maar ik geniet er echt van:).
Nu lekker op naar de Marathon! Succes nog met de laatste loodjes. You can do it!!!
Yay, you’re back! Ik ben zelf geen wintersport-liefhebber dus wat dat betreft ben ik blij dat we weer overgaan op snapshot diaries met eitjes en hardloop-updates. Maar het is goed te lezen dat jij wel enorm hebt genoten, dat is het belangrijkste!
Heel leuk allemaal maar het enige waar ik nu nog aan kan denken is die glutenvrije Snickertaart!!!! ;-)
Hahahaha…tof, ik zit in je snapshot diary!
Als ik niet zo moe was geweest en iets helderder, had ik jullie zeker aangesproken!
Vind t zelf ook altijd moeilijk om de Alpen te verlaten…maar ja, t gewone leven is soms ook fijn…..toch?!
En denk altijd maar weer zo…nog … Nachtjes tor ik erweer ben!
Afscheid nemen van de bergen went inderdaad nooit… Als je nou volgende keer een boek uitbrengt over skiën dan kunnen we signeersessies in de Alpen doen!
Fijn dat je het zo leuk hebt gehad in Saalbach! Hopelijk is je hoest snel over, maar dat komt vast goed. Ik kijk uit naar de diaries met eitjes en hardlopen ;)
Aaah, zo jammer dat de sneeuw snapshot diaries weer voorbij zijn! Ik heb er erg van genoten, want op deze manier kan ik toch een beetje een beeld krijgen van wintersport zonder er zelf heen te gaan ;) Maar door jou lijkt het me wel echt fantastisch om ook eens in de winter naar de bergen te gaan.
haha Männer sind Schweine van die Ärzte inderdaad, grappig liedje (ben 15 jaar geleden ofzo nog eens naar een concert geweest, goede oude tijd *lol) en welcome back! Routine is zo slecht nog niet inderdaad :)