SNAPSHOT DIARY: 27/5

Goedemorgen! Lekker theetje, lekkere açai bowl, kom maar op met deze dag!

Yes! En Lions In The Wild van Martin Garrix is gereleased! Heerlijk nummer, ook om op te lopen. Dat wist ik al, omdat het ook het eerste nummer is van zijn set op Ultra Miami en die set heb ik tijdens de halve marathon in Salzburg geluisterd, twee keer achter elkaar. Leverde wel mooi een PR op ;-).

De kleding die ik gisteren in de wasmachine gegooid heb, moet ik helaas ook weer opruimen in mijn kast. Het vervelendste van dit alles vind ik dat dit dus nooit klaar is. Ik heb namelijk gisteravond ook weer hardgelopen, dus er ligt alweer nieuwe sportkleding te wachten om gewassen te worden.

Als ik lui ben, trek ik gewoon mijn colbert over mijn zwarte slaapjurkje aan, lijkt net alsof ik heel chic ben aangekleed. Althans, in mijn hoofd lijkt het chic.

Ik zit mezelf ondertussen helemaal gek te maken door video’s van de Hochkönigman te bekijken. AHHHHH dit ga ik toch echt nooit kunnen volgende week? Ik word sowieso laatste. Als ik hem al uit mag lopen…

Lunch! Avocado toast, even geen tierelantijntjes met gekookte eitjes, zalm en kiemgroenten, even snel wat gemaakt.

Pakketje van Côte D’Or, nieuwe chocola met fruit. De koperen fruitmand die ik er bij kreeg past perfect in mijn interieur. Ondertussen kijk ik Casey’s nieuwste vlog vanuit.. AMSTERDAM! Oh yeahhh! Zo jammer dat ik er niet bij kan zijn, maar hé je kunt niet alles hebben.

Ondertussen ben ik aan een van de repen van Côte D’Or begonnen, de reep met sinaasappel. Eerst denk ik, teveel sinaasappel in verhouding met chocola. Mijn volgende gedachte is.. hé waar is mijn reep gebleven. OP! En een mooie vlek op mijn shirt. Ach ja, het gebeurt…

Yeaahhh en je kunt Casey’s presentatie bij The Next Web dus gewoon live online volgen. Hoe leuk is dat?

OK. De zon schijnt, ik ben de hele dag al binnen, tijd om daar verandering in te brengen. Spijkerbroek aan, T-shirt aan, op naar de stad om een salade te halen. Goed excuus om even naar buiten te gaan, toch?

Ik besluit hem dit keer niet mee naar huis te nemen, maar hem lekker buiten op te eten. Het is nog wel een beetje vroeg, het is pas half zes en ik heb net die hele reep chocola op. Maar ja, maakt het uit. Ik heb nu gekozen voor de Proteïne Bowl met linzen en kip van de vegetarische slager.

Ondertussen best wel verdrietig door de val van Steven Kruijswijk in de Giro. Ik dacht nog.. lieve mensen, laten we hem alsjeblieft niet NU al als winnaar bestempelen, hij moet nog een paar dagen (en we weten allemaal wat er met Dumoulin in de Vuelta – ronde van Spanje – gebeurde afgelopen jaar… nee, niet? Nou ja die reed ook de hele tijd in de leiderstrui en zakte op de een-na-laatste dag door het ijs, pijnlijk!). En ook dit keer sloeg het noodlot toe. Kruijswijk heeft maar een minuut achterstand op de nummer een en twintig seconden op de nummer twee, maar volgens mij is die valpartij hem niet in de koude kleren gaan zitten, dus mijn hoop is eigenlijk wel een beetje weg.

Ach ja, ik vind het ondanks alles toch tijd voor een selfie…

En ik had ook niet genoeg aan die grote salade van SLA, want om half tien wil ik alweer eten. Ik maak een super snelle caprese salade.

Voor een blog die komende woensdag online komt duik ik in mijn archieven, mijn blog uit 2006 om precies te zijn. Zo schattig. Roos met een beugel, ik toen al met het peace teken en duck-face. Oh en zien jullie dat shirtje? Dat is het shirt dat ik tijdens mijn eerste rondje hardlopen droeg.

En dat was weer een super spannende vrijdagavond uit het leven van Annemerel ;-). Volgens mij komen mijn broertje en mijn schoonzusje me vanavond het huis uit trekken zodat ik mijn zaterdagavond iets spannender kan besteden. Het zal mijn benieuwen of het ze lukt.

Fijne zaterdag iedereen!

Liefs,
Annemerel