De datum waarop ik mijn blog online knalde kan ik me nog precies herinneren (25 juni 2003), maar de dag dat ik mijn tagline ‘live, love, embrace life’ bedacht is een stuk vager. Ik was denk ik een jaar of achttien? Ik weet nog wel dat ik achter mijn computer zat in mijn kamer in het oude huis van mijn ouders. Dus misschien was ik zeventien want op mijn achttiende kreeg ik een MacBook.. ik weet nog dat ik bezig was met een nieuwe layout voor mijn blog en dat ik een inspirerende tekst wilde hebben. Ik verzon ‘love, live, embrace life’, maar wist eigenlijk helemaal niet of dat ‘embrace life’ überhaupt wel een goede Engelse uitdrukking was.
Waar het voor mij voor stond? Dat je van het leven moet houden, dat je het moet leven en dat je het moet omarmen. Jup inderdaad, zo letterlijk vertaalt. Het is iets waar ik naar streef, een manier waarop ik probeer te leven. Natuurlijk gaat me dat de ene dag makkelijker af dan de andere. Maar ook dat is het leven en je kunt niet meer dan je best doen, toch?
Ik probeer van zoveel mogelijk te houden. Als in: alles om me heen te waarderen. De grote en de kleine dingen. Die bos bloemen en die geurkaars die op het moment van schrijven naast me staan. Mijn familie en vrienden die me negen van de tien keer een heel goed gevoel geven. Die kibbeling die ik straks ga eten. Het Coldplay concert waar ik vanavond naartoe ga. Het gevoel dat hardlopen mij geeft, of met 130 over de snelweg zoeven. Van die tranen tijdens de laatste pagina’s van het boek dat ik gisteren uitlas.
Ik leef met ontzettend veel emoties, vrolijke, verdrietige, boze en blije en ik probeer van ze allemaal even veel te houden, want ze horen bij het leven. En dat leven moet je nemen zoals het komt, je kunt niet anders. Dat accepteren is de eerste stap tot geluk. Het leven biedt geen enkele garantie, de controle die je denkt te hebben is een illusie. Accepteren en omarmen wat het leven je toewerpt is naar mijn idee het enige dat je kunt doen.
Klinkt lekker zweverig, is het misschien ook wel. Ik denk over dit soort onderwerpen vooral na op het moment dat ik aan het hardlopen ben (gevoel van zweven), of uren achter elkaar in mijn eentje in de auto zit (gevoel van zweven).
Ik hou ervan om te filosoferen over het leven. Ook al weet ik eigenlijk helemaal niets. Dat is wellicht de belangrijkste les die ik de afgelopen jaren geleerd heb, dat ik helemaal niets weet. En dat is helemaal niet erg. Je hoeft niet alles te weten, zolang je maar gelukkig bent. En gelukkig wordt je niet als je er naar streeft om overal controle en grip op te hebben. Want dat is een nodeloze missie. Dat is niet het leven.
Live, Love, Embrace… Life!
Liefs,
Annemerel
PS 1: Weetje wat trouwens echt verwarrend is… dat mijn boek Live, Love, Run heet en mijn blog tagline dus Love, Live, Embrace Life is. Ik haal ‘Live’ en ‘Love’ dus heel de tijd door de war. Noem mijn boek ‘Love, Live, Run’ of denk dat mijn tagline ‘Live, Love, Embrace Life’ is. Misschien moet ik om verwarring in de toekomst te voorkomen, mijn tagline aanpassen. Titel van mijn boek gaat nu namelijk nogal lastig…
PS 2: Over ‘helemaal niets weten’ gesproken, waarschijnlijk lach ik over drie jaar ook om deze blog en denk ik, waar de hell heeft ze het over? Wat is dit voor gezwets. Dacht ze dat ze het uitgevonden had of zo? We’ll see… 24 juli 2019 zal ik deze blog nog eens lezen…
Wat ben je toch een leuk mens!
Ik ben het best wel met alles eens ;)
Positief in ’t leven staan is soms wel moeilijk, voor iedereen wss. Maar ‘k begrijp heel goed wat je bedoelt. Men moet kunnen leren genieten van de kleine simpele dingen in ’t leven. Niet altijd even makkelijk, maar dat lukt wel. Momenteel zit ‘k wat in een moeilijke periode door m’n werksituatie, maar ik hoop dat ‘k ooit terug opnieuw kan genieten van ’t gaan werken. Dus Live Love Embrace Life ;)
Mooie woorden!
Zijn dingen waar ik ook vaak over nadenk en ik zie ze ook zoals jij het beschrijft. Probeer er ook zo naar te leven, en dat gaat de ene keer gemakkelijker dan de andere keer.
Het leven loopt, zoals het loopt. Je kunt er beter van genieten en het omarmen. Positief denken is veel prettiger dan alleen maar negatief, al is dat soms een beetje moeilijk. Het leven is zo mooi
Haha, ik moest lachen om je PS’en! Wat de rest van de tekst betreft denk ik dat je helemaal gelijk hebt! Heel fijn als je zo bewust van alles kan genieten en zo naar het leven kan kijken. Maar niet zo eenvoudig vind ik!
Heel mooi omschreven! Ik hou van filosofie en een beetje zweverig zijn :)
Mooi geschreven en ik ben benieuwd wat de Annemerel van 2019 hiervan vind!