SUMMER READING: Stephanie Danler – Sweetbitter (#3)

In mijn zoektochten naar nieuwe boeken voor de Summer Reading stuitte ik al snel op Sweetbitter, van debuterend auteur Stephanie Danler. Anderhalf jaar geleden haalde dit boek de headlines van de New York Times al, Stephanie had toen net haar boekendeal binnengesleept en die deal telde een bedrag van zes cijfers. Bijzonder voor een schrijver zonder eerdere boeken op de plank. Ik kwam het boek begin mei tegen op Vogue.com, die Stephanie gestrikt hadden voor een interview. Toen ik het boek vijf dagen voor de officiële release bij American Book Center in Den Haag al tegenkwam, kon ik heel even mijn geluk niet op.

Voordat Stephanie zich op het schrijven van haar eerste boek stortte, werkte ze in de horeca. Op haar 22e vertrok ze op de bonnefooi naar New York en belandde ze per toeval in de horeca, al vrij snel bleek ze daar volledig op haar plek te zijn. Maar na jaren in de horeca, bij verschillende bedrijven en in verschillende posities, besloot ze een masteropleiding creatief schrijven te volgen aan de New School. Daar begon ze met het schrijven van Sweetbitter.

Sweetbitter wordt verteld door de 22-jarige Tess die zonder plan naar New York rijdt om vervolgens per ongeluk in de horeca te belanden. Komt dit verhaal je bekend voor? Klopt, tot zover de vergelijking met het eigen leven van Stephanie. Sweetbitter is niet haar verhaal, maar is wel geïnspireerd op het leven dat ze jarenlang geleid heeft en is gebaseerd op dingen die mensen om haar heen hebben meegemaakt. Het is een coming of age novel die zich afspeelt in New York City. Dat laatste is erg belangrijk voor het verhaal, zoals Stephanie in een interview met Timeout magazine zelf zegt “Ik denk dat het leven of dood karakter van New York City een roman een gevoel van rauwheid kan geven, een gevoel van urgentie. Dat gevoel krijg je op geen enkele andere plek.”

Dit is zonder twijfel een van de best geschreven boeken die ik ooit gelezen heb. De manier waarop Stephanie haar karakters laat spreken, de manier waarop hoofdpersonage Tess het leven observeert, ze weet bepaalde gevoelens prachtig onder woorden te brengen. En dan de levenslessen, die vrijwel iedere twintiger moet leren en die dan ook bekend voorkomen.

Dat het boek zich afspeelt in de wereld van de horeca zal je ook absoluut niet ontgaan. Horeca-mensen leven op een compleet andere manier dan de ‘9 tot 5 mensen’ ‘de mensen waarop onze wereld is ingedeeld’ ‘de mensen die TV programma’s live kunnen zien en die de zondag besteden met familie en vrienden’. Het horeca leven is rauw, het is net een jungle, maar weinigen overleven het, dit geldt overal, maar al helemaal in New York. Bizarre tijden, complete chaos en lange nachten met collega’s in kroegen. Het zorgt voor de perfecte omstandigheden voor een indrukwekkende roman. Eentje waar je trouwens ook nog eens ontzettende trek en dorst van krijgt; de oesters, gepocheerde eieren en Billecart (champagne) vliegen je in dit boek om de oren.

Loved it. Iedere pagina. Zo’n boek dat je graag uit wil lezen omdat je wil weten hoe het afloopt, maar dat je tegelijkertijd het liefst nooit uit zou hebben, omdat het dan voorbij is. Zo’n boek is Sweetbitter.

Lachen: Nee
Huilen: Nee
Irritaties: Geen enkele. Behalve dan misschien, het is uit?!
Opvallend: Wat is er niet opvallend aan dit boek? De wijsheid waarmee het boek geschreven is, ik heb zelden zo’n mooi geschreven boek gelezen. De boekendeal van zes cijfers is ook redelijk opvallend. En het feit dat er al zoveel over het boek gepubliceerd is voordat het überhaupt in de winkels lag.
Aanrader: ZEKER! Eigenlijk voor iedereen die van lezen houdt.
Hartjes: ❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤ 10/10 (ik heb een keer eerder tien hartjes gegeven, dat was voor het boek van Garance Doré. Minder dan tien hartjes voelde niet goed, want voor mij was dit boek gewoon perfect).

Je koopt Sweetbitter van Stephanie Danler onder andere bij Bol.com voor 19.99. De Nederlandse vertaling is nog niet officieel aangekondigd, maar ik heb uit betrouwbare bron begrepen dat het wel al door een Nederlandse uitgeverij is opgepakt, dus mocht je liever in het Nederlands lezen, nog even geduld. 

Liefs,
Annemerel