SUMMER READING: Beautiful Ruins

De cover van Beautiful Ruins ziet eruit als de cover van een doktersromannetje. Doordat ik het boek op mijn iPad las, wist ik niet dat het in werkelijkheid een boek was met veel meer inhoud. Fijne inhoud. Ik kende de auteur Jess Walter nog niet, maar na het lezen van dit boek weet ik het zeker, hij is een genie.

Het boek begint als een film. ‘April 1962 – Porto Vergogna, Italy: The dying actress arrived in his village the only way one could come directly – in a boat that motored in to give, lurched past the rock jetty, and bumped against the end of the pier.’ Ik heb de eerste zin nog niet gelezen, of ik ben op vakantie. Ik ben aan de Italiaanse kust en dobber op een bootje. Mijn volgende gedachte? Nee hè, er gaat weer iemand dood. Dat wordt huilen.

Of de actrice daadwerkelijk dood gaat? My lips are sealed, maar ik kan je wel vertellen, dit boek gaat niet over een stervende actrice in de jaren 60. Dit boek gaat over liefde. Epic LOVE. Met hoofdletters inderdaad.

Pasquale is een 22-jarige jongen uit Porto Vergogna, een piepklein vissersdorpje aan de Italiaanse kust, vlak onder Cinque Terre. Sinds zijn vader acht maanden geleden overleden is, is Pasquale de eigenaar van een klein pension. Maar veel toeristen komen er niet. Er is geen mooi strand, je kunt Porto Vergogna alleen via water bereiken en ze zijn niet eens aangesloten op het telefoonnetwerk. De komst van de Amerikaanse actrice is dan ook een hele gebeurtenis.

In het volgende hoofdstuk reizen we 50 jaar in de tijd en worden we geïntroduceerd met Claire, de assistente van Hollywood Producer Michael Deane. Claire is haar werk voor Michael meer dan zat. Ooit was hij een befaamd producer en werd hij ‘The Deane of Hollywood’ genoemd, nu maakt hij alleen nog afschuwelijke reality series en wijst hij ieder goed script af. Totdat er ineens twee mannen binnenkomen. De één komt met een script, de ander is een 72-jarige Italiaan op zoek naar een zekere actrice.

[Yeahhhhh, dit belooft leuk te worden.]

We maken meer tijdsprongen dan tussen 1962 en 2012, we leren meer karakters kennen dan Pasquale, Dee, Claire en Michael. Het boek bevat 21 hoofdstukken en we maken continu sprongen in de tijd. Dat zou heel vervelend kunnen zijn, maar Jess Walter is kundig genoeg om het op de juiste, meeslepende manier te doen. Het resulteert in een super goed doordacht verhaal, dat geen moment saai wordt. Het gaat niet alleen over een epische liefde, maar laat de lezer dieper nadenken over wat liefde nu daadwerkelijk is, zonder dat je het gevoel hebt dat je in een college zit. Het boek laat je zien dat alle mooie dingen uiteindelijk breken en dat al dat is gebroken ooit mooi was. Diep… Maar als je het boek gelezen hebt weet ik zeker dat je het met me eens bent.

Huilen: Af en toe een emotioneel moment, maar geen tranen met tuiten.
Lachen: Voor Richard Burton is hilarisch. Het verhaal is fictie, maar ik kan het me helemaal voorstellen hoe het gegaan zou zijn als dit een waar gebeurd verhaal zou zijn geweest.
Irritaties: Na het eerste hoofdstuk wilde ik heel graag weten hoe het verder ging met Pasquale en Dee, maar we gaan ineens 50 jaar verder in de tijd en komen uit bij een aantal compleet andere karakters (waar ik op dat moment nog helemaal niet geinteresseerd in was, ik wilde verder lezen over Pasquale en Dee). Maar uiteindelijk kwam het het plot natuurlijk alleen maar ten goede.
Opvallend: Het is fictie, maar er zijn wel twee personages (Richard Burton en Elizabeth Taylor) in het boek die daadwerkelijk bestaan hebben en er gebeuren dingen in het boek die ook daadwerkelijk plaats gevonden hebben.
Aanrader: Jaaaaa, dit is een heerlijke roman voor de zomer! Het is heerlijk luchtig, maar heeft tegelijkertijd wel inhoud en zet je aan het denken. Het boek zit super goed in elkaar en is fijn geschreven.
Hartjes: ??????????

Je koopt Beautiful Ruins voor 12,99 bij Bol.com. Er is helaas nog geen Nederlandse vertaling van het boek.

Liefs,
Annemerel
Follow my blog on bloglovin