Het lijkt nog helemaal niet zo lang geleden dat ik in tien dagen drie Harry Potter boeken uitlas. Het was de zomer van 2007, ik was net geslaagd voor mijn VWO en ik was in Italië. De boeken las ik uit terwijl ik op een campingstoeltje in het Gardameer zat, voeten in het water, muziek in mijn oren, boek in mijn handen, heerlijk.
De reden dat ik in korte tijd drie Harry Potter boeken uitlas? Het nieuwste en laatste deel uit de serie was net uit en ik wilde zo graag weten hoe het afliep. Mijn broertje had het zevende deel al op de eerste dag van de vakantie uitgelezen maar wilde me niet vertellen hoe het afliep. Ikzelf was op bladzijde vijftig van het vijfde boek gestrand en moest dus heel veel lezen voordat ik eindelijk wist hoe het afliep.
De reden dat ik in het vijfde boek strandde? Ik zat in 2 VWO en mijn Engels was alles behalve goed, ik haalde regelmatig onvoldoendes voor Engels omdat ik er gewoon heel erg slecht in was. Waarom ik het dan toch een goed idee vond om Harry Potter in het Engels te lezen weet ik ook niet. Kwam het feit dat ik net het hele ‘blog-idee’ ontdekt had er ook nog bij, vier dagen later was mijn blog online en Harry Potter was vergeten.
Tot die zomer vier jaar later dus, toen ik de eerste helft van mijn vakantie spendeerde met Harry Potter en een soort van geabsorbeerd werd door die wereld, alles om me heen maakte niet meer uit, ik wilde alleen nog maar lezen. Toen het laatste boek uit was heb ik delen van het boek nog meerdere keren herlezen, ik was compleet geobsedeerd. JUP. Een beetje hetzelfde effect als je zes seizoenen Gossip Girl in twee weken tijd kijkt.
Mijn favoriete hoofdstuk uit de Harry Potter serie is trouwens Snape’s Story. En mijn favoriete personage is sinds het lezen van dat hoofdstuk ook Snape. Wat mij betreft de grootste held uit de hele serie.
Goed, dit is een heel lange introductie voor een boek, maar Harry Potter verdient gewoon zo’n uitgebreide introductie. Ik denk dat alle lezers van de boeken wel hun ‘eigen verhaal’ zullen hebben. De fans in ieder geval en ik denk dat ik mezelf wel redelijk fan kan noemen. Niet meer zo heftig als negen jaar geleden, maar de boeken hebben grote indruk achtergelaten.
Toch stond ik vorige week zondag niet meteen voor de boekenwinkel om het nieuwste Harry Potter boek te kopen. Reden? Het was een script van toneelstuk, geen boek. Ik kon me niet voorstellen dat het leuk zou zijn om te lezen. Maar een dag later was ik al van mening veranderd toen ik twee zinnen gelezen had op een random Instagramfoto.
Het was een dialoog tussen Harry Potter en Draco Malfoy en het was voor mij genoeg om meteen te kijken waar ik het boek zo snel mogelijk vandaan kon halen. Mijn favoriete boekenwinkel Paagman had op de website staan dat het boek in de winkel voorradig was, dus wandelde ik naar Paagman om het boek te kopen, alleen in het half uur dat het me gekost had om naar de winkel te wandelen (ik had net een duurloop van 25 kilometer gedaan en alles deed pijn), was het boek dus uitverkocht en moest ik wachten.
Het waren de langste 48 uur ooit. Als ik eenmaal mijn zinnen heb gezet op iets, dan moet het ook meteen gelijk gebeuren en dat ik nu ineens 48 uur moest wachten op mijn boek stond niet in het draaiboek. Maar toen ik woensdagavond eindelijk met het boek in bed kon duiken, had ik wel het gevoel dat ik het boek echt verdiend had (verdiend, haha… ik heb alleen maar 48 gewacht). Het boek legde ik pas weer neer toen het een paar uur later uit was.
Maar wat vond ik nu eigenlijk van het boek? Of script, kan ik beter zeggen. Want dat is iets waar je wel echt rekening mee moet hebben, dit is geen Harry Potter boek zoals je het gewend bent. Dit is een script en dat is compleet anders. Ik vond het fijn dat doordat het een script was er eigenlijk continu actie was, vervelen hoefde je niet in het boek. Daar tegenover staat wel dat het boek echt diepgang wel een beetje mist, er was weinig tijd om er volledig door te worden opgeslokt. En dat vond ik ergens wel jammer, maar aan de andere kant accepteer ik het ook volledig. Toen J.K. Rowling het zevende deel uitbracht zei ze dat ze nooit meer een Harry Potter boek zou schrijven, dat wisten we, dat we nu dit hebben voelt eigenlijk al een beetje als een cadeautje.
Het verhaal? Ja. Lastig. Soms vond ik het een beetje ongeloofwaardig allemaal. Maar ja, Harry Potter is sowieso natuurlijk nep, naar mijn weten bestaat die wereld nog steeds niet écht. Alleen doordat het nu in scriptvorm was had ik wel meer moeite om het te geloven. Het boek begint negentien jaar nadat het zevende boek eindigde, of eigenlijk in de epiloog van het boek. Harry, Ginny, Hermione en Ron zijn op perron 9 3/4 om hun kinderen op de trein richting Hogwarts te zetten. Het is de eerste keer voor Harry en Ginny’s zoon Albus en hij maakt zich nogal zorgen dat hij door de sorteerhoed bij Slytherin zal worden ingedeeld. Albus en Harry hebben niet de beste vader-zoon relatie en wanneer Albus bevriend raakt met Scorpian (zoon van Draco) wordt de relatie niet beter.
De vader-zoon relatie staat centraal in dit boek. Niet alleen Harry en Albus relatie is stroef, die van Draco en zijn zoon Scorpion is dat ook. En de relaties worden aardig op de proef gesteld als Albus en Scorpion de held proberen uit te hangen.
Het liefst zou ik nog veel verder in detail op het verhaal ingaan, maar ik wil het verhaal niet verpesten voor je. Ik kan je in ieder geval vertellen dat er veel flashbacks zullen zijn, dat Ron en Hermione nog steeds even leuk zijn samen en dat de dochter van Ron en Hermione een kopie is van Hermione. We leren meer over het verleden en hoe de toekomst er uit gezien zou hebben als sommige dingen niet hadden plaatsgevonden. En een ding is heel duidelijk, erg mooi had het er dan niet uitgezien.
En sorry. Meer ga ik écht niet zeggen!
Lachen: Ja
Huilen: Ja, om… ok ik wil niet te verklappen over het verhaal, maar er waren gewoon stukken waarbij ik tranen in mijn ogen had
Irritaties: Waarom is dit geen roman? Waarom is Albus soms zo’n klootzak?
Opvallend: Het boek is niet geschreven door J.K. Rowling maar door Jack Thorne. Of ik moet natuurlijk eigenlijk niet zeggen boek, maar script. Het script is geschreven door Jack Thorne. J.K. Rowling (en John Tiffany) hebben wel samen met Jack de verhaallijn geschreven, maar het uiteindelijk script (en dus ook het boek), is niet van de hand van J.K. Rowling.
Aanrader: Als je fan bent van Harry Potter sowieso. Als je bang bent om teleurgesteld te worden, stel je er dan vooral niet te veel van voor. En stel je er op in dat je de schrijfstijl van J.K. Rowling en de diepgang zult missen.
Hartjes: Vind ik heel lastig. Ik had heel veel plezier tijdens het lezen, dus ben geneigd om het boek negen van de tien hartjes te geven. Maar of het echt goed is als boek, dat nu ook weer niet… dan zou ik eerder zeven of acht hartjes geven. Ach… mijn gevoel zegt negen en gevoel is het belangrijkste toch.
Harry Potter and the Cursed Child koop je onder andere bij Bol.com voor 19,99, de Nederlandse vertaling komt op 20 november en kun je nu ook alvast reserveren op Bol.com.
Ben jij Harry Potter fan? Wat is ‘jouw verhaal’? Heb je het boek al gelezen? Wat vond je er van? En waarom wel/niet? Zo veel vragen!
Liefs,
Annemerel
Ben m as we speak aan t lezen! Inderdaad wat anders doordat het een script betreft, maar dat vind ik ergens ook wel fijn! Ik lees weinig Engelstalige boeken, vind het soms te overweldigend op 1 pagina (snap je wat ik bedoel?) en doordat het in scriptvorm is, is het prima te lezen!
Tot nu toe vind ik het in elk geval weer spannend en weer helemaal happy een Harry Potter te lezen :-)
Harry Potter kwam in het Nederlands uit toen ik in groep 3 zat volgens mij, m’n moeder nam het toen mee op vakantie voor zichzelf en nadat ik al m’n eigen boekjes uit had worstelde ik me er doorheen. Daarna hebben m’n ouders alle delen voorgelezen, tot de laatste paar die ik zelf las in de eerste klas van de middelbare school. Een paar jaar later nog een keer alles gelezen en de films natuurlijk eindelijk vaak bekeken. Mijn favoriete hoofdstuk is absoluut hetzelfde als het jouwe, toen ik dat had gelezen moest ik echt even het boek wegleggen en voor me uit staren haha. Dit boek ook in één dag uitgelezen, ik vond het fantastisch om weer even in ‘die wereld’ te zitten en al knaagt ergens wel het gevoel dat het nog zo veel leuker zou zijn als het een echt boek geweest was, ik ben hier ook al zo blij mee! Favoriete stuk was sowieso dat met Ron, Hermione en Snape want ja, hij is ook mijn favoriete personage! Leuke review en ben het op veel punten met je eens!
Ik had precies hetzelfde oordeel als jij! Miste JKRowlings schrijfstijl en diepgang, maar dat er continue actie was, was het heel erg spannend en moest ik wel verder lezen. Sowieso is een nieuwe Harry Potter verhaallijn echt een cadeautje! En ik zou het qua gevoel ook een 9 geven
Ik heb ook tranen gehad tijdens het lezen van het boek! Vind het zo jammer dat het geen verhaal is haha.
Ughhh, ik heb het nog steeds niet besteld. Ik heb de afgelopen tien (!) jaar alle boeken zó vaak gelezen en alle films zó vaak gezien, dat ik de verhalen wel kan dromen. De angst voor teleurstelling is echt heel erg groot…
Jajaja, ik wil hem zo graag lezen. Ik heb de andere boeken in het Nederlands gelezen alleen ik twijfel heel erg of ik deze in het Engels zal lezen omdat november nog zo lang duurt. Ik twijfel nog wel even door, haha
Ik heb de laatste 3 boeken niet eens gelezen (wel de films gezien, en iedereen wist natuurlijk eerder wie er allemaal doodging dan ik haha), dus deze hoeft ook niet echt voor mij. Hoor er heel veel verschillende verhalen over!