Vandaag sta ik aan de start van mijn derde New York Marathon. Vijfenhalf jaar nadat ik voor het eerst van die marathon gehoord had, vijf jaar nadat ik er over begon te dromen, vier jaar na mijn eerste marathon, drie jaar na mijn eerste New York marathon die aanvoelde als een droom en twee jaar na de grootste deceptie in mijn leven. Een korte samenvatting.
Maart 2011, ik loop mijn eerste halve marathon in Den Haag. Ik ben pas twee maanden eerder weer begonnen met trainen en moest van ver komen. Voordat ik de marathon loop raak ik in gesprek met een jongen die een paar maanden eerder de marathon in New York gelopen heeft. Hij spreekt heel gepassioneerd over zijn ervaring, maar vertelt me wel dat die laatste tien kilometer een hel waren. Als ik mijn halve marathon finish (in 2.08) verklaar ik hem in mijn hoofd voor gek, je gaat dit toch geen twee keer doen. Mijn hemel, ik kan me gewoon niet voorstellen dat je deze afstand twee keer loopt. Dat ga ik dus nooit van mijn leven doen.
November 2011, na mijn halve marathon in maart heb ik niet zo veel meer gelopen, druk met van alles behalve goed voor mezelf zorgen. Begin november zie ik in de krant foto’s van de New York Marathon en het ziet er zo fantastisch uit, strak blauwe lucht, de skyline van New York, lachende gezichten. Ik begin weer langzaam met vijf kilometer en tijdens mijn trainingsrondjes droom ik over New York. En de marathon. Ik zie mezelf al met mijn armen in de lucht over de finish komen. Deze droom begint op steeds meer momenten door mijn hoofd te spoken en na een paar weken lopen weet ik het zeker, in 2012 loop ik de marathon in New York.
Oktober 2012, dat je voor de New York Marathon moet worden ingeloot wist ik toen nog niet. Aan een pakket bij een reisorganisatie afnemen heb ik niet gedacht. Ik ben uitgeloot en loop in 2012 dus niet de marathon in New York, maar wel in Amsterdam. Ik wist absoluut niet wat ik kon verwachten, maar nadat ik een half jaar eerder tijdens de halve marathon onder de twee uur had gelopen, durfde ik het wel aan. Ik heb een zomer lang getraind, heb alle lange duurlopen gedaan en hoop dat dit voldoende is. Ik ga voor een tijd van 4.30u, uiteindelijk loop ik de marathon in 3.58.51. Ik ben meteen verpest, want voor mijn gevoel is het lopen van een marathon nu super simpel, terwijl het dat natuurlijk helemaal niet is.
Juni 2013, New York heeft mijn gedachten nog niet verlaten en ik besluit aan het begin van de zomer van 2013 de marathon te lopen voor het goede doel, Dance4Life om precies te zijn. Met hulp van jullie zamel ik genoeg geld in. Ik geef bootcamps, maak armbandjes en jullie doneren. Nadat ik gesproken heb op een evenement voor vrienden van Dance4Life kan ik mijn bedrag verdubbelen, bijna 9000 euro heb ik opgehaald.
November 2013, Ik vlieg naar New York voor de marathon. Ik ben helemaal alleen, ben nog nooit buiten Europa geweest en ga nu dus een marathon lopen in New York. Best wel bijzonder allemaal. In de dagen voor de marathon probeer ik zo min mogelijk te wandelen, wat best lastig gaat omdat ik dus nog nooit in New York geweest ben en ik de dag na de marathon alweer naar Nederland vlieg. Ik heb een fantastische tijd in New York en loop de marathon uiteindelijk in 4 uur, 5 minuten en een beetje. Jammer dat ik niet net als vorig jaar onder de vier uur gelopen heb, maar hé, wat was dit bijzonder. De marathon was ontzettend zwaar, maar het lukt me toch om de ruim 42 kilometer volledig hardlopend af te leggen, ook al smeken mijn benen om een stukje wandelen. Ik ben trots op mijn prestatie en kom ooit nog wel een keer terug om onder de vier uur te lopen.
Maart 2014, ik heb me in januari ingeschreven voor de New York City Marathon, met het idee dat wanneer je je vijf keer hebt ingeschreven, je de zesde keer automatisch mag deelnemen. Niet met het idee dat ik daadwerkelijk word ingeloot. Maar je raadt het waarschijnlijk al… ik werd dus wel ingeloot en nu ga ik ineens in november weer naar New York om voor de tweede keer de marathon te lopen. Dit keer wil ik echt onder de vier uur en ik ben er heilig van overtuigd dat dit me gaat lukken.
November 2014, dit keer ben ik samen met Carlissa in New York, heel gezellig om samen met iemand te kunnen zijn. We zijn ook een fantastische combinatie omdat we allebei gewoon ons eigen ding doen, maar we kunnen wel gezellig samen lunchen en ontbijten en foto’s maken. Perfect. De marathon gaat iets minder soepel, ik was van te voren best wel van mijn eigen kunnen overtuigd maar tijdens de marathon gaat het helemaal niet. Het weer werkt niet mee, mijn voet doet pijn, ik heb honger, word licht in mijn hoofd, mijn benen willen niet meer en mentaal geeft dit zo’n klap dat ik al rond 23 kilometer begin met wandelen. Dit is het begin van het einde. Ik finish uiteindelijk in 4.16 en ben totaal gedesillusioneerd. Ik kan dit niet echt positief uitleggen, ik kan alleen hopen dat ik hier iets van geleerd heb. De meest wijze les die ik hier uit getrokken heb is dat ik in New York nooit meer snel van start moet gaan en dat ik me moet voorbereiden op het aller ergste dat ik niet moet denken ‘kat in het bakkie’ maar dat ik weet dat ik pijn ga lijden en dat ik mezelf ga vervloeken. Ik moet sterker zijn dan het negatieve stemmetje in mijn hoofd. Maar voorlopig hoef ik die stomme marathon niet meer te lopen in New York.
Februari 2016, Ik heb net mijn boek uitgebracht en zit in de auto richting Oostenrijk, ik begin weer te dromen over New York en bedenk me hoe gaaf het zou zijn als ik hier eindelijk onder de vier uur kan lopen. In september heb ik Berlijn in 3.26 gelopen, dan moet 3.59 in New York nu toch ook wel mogelijk zijn? Ooooh daar ga ik al bijna weer, ik neem maar gewoon aan dat ik dat kan, terwijl ik nu twee keer in New York het tegendeel bewezen heb.
Augustus 2016, New York zit nog steeds in mijn hoofd, maar ik heb nog geen stappen ondernomen om hier daadwerkelijk iets mee te gaan doen. Dan zie ik de Chicago Marathon bij Holland Runner voorbij komen en ik besluit van koers te veranderen en een mailtje te sturen of een samenwerking wellicht mogelijk is. Na een mooi voorstel van mijn kant (al zeg ik het zelf) krijg ik een mooi voorstel van Holland Runner en de reis naar Chicago wordt geboekt. Een week later vraag ik gekscherend of er niet ook nog startbewijzen voor New York beschikbaar zijn. Het begon als een grapje, maar uiteindelijk begint dit grapje serieuze vormen aan te nemen.
Oktober 2016, Een paar dagen na de Chicago Marathon krijg ik van Holland Runner groen licht, ik mag naar New York. OMG! Ik ga dit gewoon doen…
November 2016, En daar zijn we nu New York. Vandaag loop ik mijn derde New York Marathon (drie maal is scheepsrecht), mijn zevende marathon (Lucky number seven?). Ga ik eindelijk onder de vier uur? Het wordt mijn doel vandaag, net als in 2013 en 2014. Mijn game plan hebben jullie afgelopen zondag al kunnen lezen. Dat schreef ik niet alleen voor alle anderen die vandaag de New York Marathon gaan lopen, maar ook een beetje voor mezelf. Als ik me hier aan houd heb ik een goede kans dat ik eindelijk die felbegeerde marathontijd die begint met een 3 in New York kan lopen. Maar niets is zeker en al helemaal niet tijdens de marathon en al helemaal helemaal niet in New York.
Liefs,
Annemerel
Jaaaaaa nu moet ik toch echt even reageren! Is er IEMAND zo inspirerend als jij? Ik heb zelf niet de ambitie om ooit een marathon te lopen (al doe je me soms toch twijfelen), maar toch lees ik graag over je verhalen, avonturen, dromen,… Geeft me keer op keer weer een schop onder mijn kont en de drang om zelf harder te durven dromen. Ik ken niemand die haar leven zo intens met beide handen vastneemt als jij. Vandaag ben ik in m’n hoofd bij jou, ga ik voor je supporteren en duimen dat je er vooral ongelofelijk hard van kan genieten. You go girl!!!
Heel veel succes! You can do it! Ik kijk nu al weer uit naar je vlogs, raceverslag en Instagram posts! =D
Zo gaaf dat je nu weer de New York marathon loopt, dat is echt een droom voor mij!
Ik wens je heel veel succes vandaag! You can do it
Succes meid! Als je jouw eigen stappenplan opvolgt, is die tijd onder de 4u sowieso mogelijk. Daar ben ik echt van overtuigd. Jouw fysieke conditie is op dit moment top, dus ik denk dat het vooral van groot belang zal zijn om niet toe te geven aan het negatieve stemmetje in jouw hoofd. You can do it! X
Door al jouw verhalen gaat het bij mij nu ook echt kriebelen. Dit is echt een droom van mij en ik hoop hem ooit ook een keer te kunnen lopen!
Heel veel plezier en succes! Ik ga je volgen!
Heeel veel succes! Ik volg op de app!
Heel veel succes!
Je bent goed opweg naar de tijd voor onder de 4 uur. En leuk om de samenvattingen nog eens te lezen want ik volg je sinds je in 2013 (!) bezig was voor New York!