Ik heb zo’n vermoeden dat ik niet de enige ben met opstartprobleempjes. Herken jij deze?
– Denk je dat je de dag ervoor netjes de wekker hebt gezet op je iPhone, ben je vergeten op te geven op welke dag die wekker dan moet gaan. Ja eh dan kun je dus lang op die wekker wachten..
– Gaat die wekker, kun je er echt niet uit. Het is gewoon onmogelijk. Ok, 1x snoozen.. Maar met je slaapdronken hoofd druk je in plaats van op snooze, op WEKKER UIT. Ja dan kan het zomaar gebeuren dat je drie uur later verwilderd wakker wordt.
– Dat ene truitje dat je dus echt perse aan moet (omdat je op dit tijdstip van de dag nu eenmaal niet zo snel iets anders kunt bedenken) is onvindbaar..
– Mascara in je oog, mascara naast je oog. Hoe moeilijk is het om een mascara aan te brengen als je je ogen nog maar amper open krijgt, de handen in je spieren als (overgekookte) spaghetti voelen en je hand oog coördinatie nog niet optimaal werkt. Dag kost dus tijd.
– Heb je koffie voor jezelf in je hippe warmhoudmok gemaakt, heb je hem niet op de meeneemstand maar op de drinkstand gezet. Ja shit, hele tas onder de caramel cappuccino.
– Ik weet niet hoe jullie het doen, maar ik ontbijt iedere ochtend. Of ik nu om 5.00u, 7.00u of helemaal niet de deur uit hoef.. Voor het ontbijten zelf maak ik tijd, maar dit wil niet zeggen dat dit nooit uitloopt. Mijn morning journal (oftewel Bloglovin’) ritueel is nogal eens zo captivating dat ik iets te laat besef dat ik al lang de deur uit had moeten zijn..
– Ben je eindelijk klaar voor vertrek kun je je schoenen niet vinden. Hele huis overhoop liggen ze op een plek waar ze natuurlijk echt niet horen (in de badkamer onder je pyjamabroek bij voorkeur). Weer 10 minuten vertraging opgelopen.
– Doe je dan uiteindelijk de deur achter je dicht, kun je je niet meer herinneren dat je het gasfornuis hebt uitgedraaid. Ja dan moet je dus weer terug.
– Loop je buiten, begin je bijna te fluiten omdat je zo lekker loopt. Ineens besef je je dat dit best wel verdacht is.. Er is iets, er moet iets zijn.. Ahhhh je bent je tas vergeten. Verklaard een hoop. Je kunt alweer terug..
– Ren je naar de tram, rijdt dat ding net voor je neus weg. Shit! Om het plaatje compleet te maken, komen de volgende twee trams niet opdagen.
Liefs,
Annemerel
Follow my blog on bloglovin
Haha, als ik dit zo hoor ben ik blij dat ik een ochtendmens ben! Daarnaast ben ik redelijk geordend (meeste belangrijke dingen hebben hun vaste plek), dus ben nooit wat kwijt en als ik een keer wat kwijt ben is het ook echt kwijt en is het vaak niet mijn schuld (lees: kat van schoonzus vist telefoonoplader uit mijn tas en gaat er mee aan de haal, familie neemt oplader mee naar de andere kant van het land omdat ze denken dat die van hun is..).
Ondanks dat het niet heel herkenbaar is, heb ik wel gelachen om je stukje. ;)
De helft hiervan maak ik gewoon dagelijks mee, erg leuk stukje!
Herkenbaar, herkenbaar… Vooral het stukje over mascara. Ik heb ook zo iets: als ik mascara aan het opbrengen ben of net klaar ben, moet ik bijna altijd niezen. Dan zit alles onder m’n oog :’)
Zo herkenbaar dat het bijna pijnlijk is, haha!
erg herkenbaar.. ik moet altijd 2 x checken of ik de deur wel op slot heb gedaan haha
Tsja.. Opstartproblemen… Erg vervelend en ook ik heb er last van!
Yep… Kamer moeten dweilen, daardoor de wekker moeten uittrekken… Mooi dat ding terug ingestoken en ingesteld, MAAR het geluidje vergeten op te zetten (Ik heb een wakeuplight) en dan doet dat ding dus niks. Zo Balen! En dan word ik natuurlijk net 5 minuten voor ik ergens moet zijn wakker…
Als dit ’s morgens gebeurd, dan ben ik de rest van de week sacherijnig haha.
Dat van het gas uitdraaien heb ik altijd als ik in bed lig. Dan ga ik twijfelen, zit de deur op slot? Is het gas uit? Had ik de verwarming nou uitgezet? Heeeeel irritant!
Ja, allemaal bijna wekelijks wel een keer
Snoozen!! Heerlijk, maar loopt inderdaad af en toe verkeer af…
Haha, herkenbaar! Vooral het laatste, maar dan met de bus.
Dit is zo herkenbaar… :D Daarom dat ik liefst zo vroeg mogelijk opsta, dat ik tijd met hopen heb om alles te doen.
Haaaaha dit ben ik
haha heel herkenbaar en daarom heel leuk!
Hopelijk gebeurde dit alles niet op 1 dag:P Maar veel dingen zijn herkenbaar ja. Opstartproblemen zijn hier ook aan de orde, vooral wanneer ik er, zoals elke doordeweekse dag, weer eens om 6 uur uit moet om naar stage te gaan. Dat went nooit:(
Wat leuk geschreven ik moet altijd eerst de kat zoeken voordat ik weg ga en natuurlijk is het altijd een gezoek
Haha, sommige dingen zijn erg herkenbaar! Ik vergeet altijd of ik de deur op slot heb gedraaid, dus ook ik kan altijd terug..
Ohh héél herkenbaar! en ik vergeet ook altijd of ik de deur of slot heb gedaan!
En dan is er ook nog zoiets als de wet van Murphy: “alles wat fout kán gaan, gaat ook fout”. Gezellig zo, vroeg op de ochtend ;).
héél herkenbaar!
Ik kom de laatste tijd standaard tussen half en kwart voor acht mijn bed uit en ik moet acht uur weg. Hehe. Ik zou zo graag een ochtendmens zijn!
Aaah. Wat een baaldag! Maar heel herkenbaar!
Ow zo herkenbaar, ik kan er nog wel een paar aan toevoegen.
– Heb je eindelijk die mooie witte blouse gestreken, mors je vervolgens thee en jam er op.
– Heb je je ontbijt gesmeerd voor onderweg omdat je echt geen tijd hebt om te ontbijten, laat je het thuis liggen.
– Ovchipkaart vergeten, heb je die gehaald; stap je bij het overstappen op de verkeerde tram waardoor je inmiddels 20 minuten vertraging hebt.
Jep ik ben ook echt zo iemand met van die opstart problemen
Ah dat zijn echt van die momenten dat je het liefst om zou draaien om de rest van de dag terug in je bed te kruipen he
haha grappig zeg… de snoozeknop is me idd ook weleens overkomen!
heel herkenbaar, vooral moeite hebben met je wekker!
Dat met die wekker, zo herkenbaar! En rondom de tentamentijd krijg ik het talent erbij om in m’n slaap de wekker uit te zetten, nog onhandiger!
Rampzalig dit.. Gelukkig heb ik deze ongein nooit allemaal tegelijk. Dat zou wel heel erg Wet van Murphy style zijn.
de handen in je spieren als (overgekookte) spaghetti voelen en je hand oog coördinatie nog niet optimaal werkt.
Haha, bedoelde je: “De spieren in je handen als (overgekookte) spaghettie voelen en je hand oog coördinatie nog niet optimaal werkt.”
Jaja, en vervolgens schrijf ik “spaghettie”
De tweede, van het snoozen, het ik vorige week nog. Lekker is dat (:
Is het erg dat alle zaken heel herkenbaar zijn voor mij? :D.