Het themawoord van afgelopen week was ‘moe’. Toen ik vanmorgen mijn video aan het editten was kwam ik er pas achter dat ik iedere dag verteld heb dat ik moe was. Een intense moeheid, tranen in mijn ogen vermoeidheid. Het was dan ook een weekje met redelijk wat afspraken in mijn agenda. Maar ik denk dat de grootste ‘boosdoener’ die trailrun van vorige week geweest moet zijn. Die heeft me volgens mij volledig leeg getrokken.
Hopelijk kom ik deze week een beetje van die vermoeidheid af, want so little time so much to do. Maar helemaal weg is de vermoeidheid op dit moment nog niet. Vanmorgen heb ik tijdens mijn tien kilometer vijf keer moeten stoppen omdat ik het conditioneel niet aankon om verder te lopen. En ik liep in een voor mijn doen hele rustige pace. Patience is key denk ik op dit moment. En koffie ;-).
Liefs,
Annemerel
Ik denk dat het niet gek is dat de trailrun zoveel van je (lichaam) heeft gevraagd. Zoals je al zei, het is niet te vergelijken met de normale, platte (halve) marathons die je rent.
Gun jezelf dan ook die tijd om te herstellen inderdaad, slaap genoeg, eet gezond en dan komt die energie vanzelf weer :)
Leuke vlog weer! Balen dat je zo moe was, maar is inderdaad niet gek na zo’n inspanning. Hopelijk lukt het je om jezelf rust te gunnen in alle hectiek voordat je naar Italië gaat, zodat je daar lekker kunt relaxen in plaats van die hard bijkomen!
Lastig die moeheid maar helemaal logisch na de trailrun. Gewoon rustig aan doen en jezelf het herstel gunnen dan komt het wel goed.
En wat een leuke vlog met al die evenementen!
Ik zou zeggen neem je rust waar het kan.