Gezellig een drankje drinken bij mijn ouders op de bank, dat zit er voorlopig niet in, maar gisteren hadden we een soort van oplossing. Mijn ouders aan de ene kant van de tuin, Tuur en ik aan de andere kant. Tussen 12.00u en 15.00u staat de zon hoog genoeg zodat het op beide plekken aangenaam is. Roeien met de riemen die je hebt, zullen we maar zeggen.
Verder brachten Tuur en ik mijn oma een iPhone (een oude van mij) die mijn vader voor mijn oma geïnstalleerd, zodat we haar de komende periode toch nog af en toe kunnen zien (FaceTime). Je oma van 88 – van een afstandje – uitleggen hoe een iPhone werkt is trouwens best een onderneming. Maar volgens mij weet ze nu hoe ze de telefoon op moet nemen en dat is het belangrijkste.
’s Avonds hadden we afgesproken met Robin en Laura. We reden niet naar Bennebroek zoals we een paar weken geleden gepland hadden, in plaats daarvan deden we onze afspraak via FaceTime. Tweeenhalf uur geborreld alsof ze aan de andere kant van de tafel zaten, in plaats van 50 kilometer verderop. Het is niet ideaal, maar ik ben zeer dankbaar voor de techniek.
Liefs,
Annemerel
