Zo deed #teamannemerelrunsnyc2017 het in New York (Part I)

Hardlopen en schrijven maakt mij ontzettend gelukkig. Het feit dat ik soms anderen hiermee kan motiveren ook naar buiten te gaan, is helemaal bijzonder. Maar ik kan wel over die New York Marathon blijven schrijven, het is natuurlijk veel leuker om het zelf te ervaren. Daarom organiseerde ik dit jaar voor het eerst in samenwerking met TUI Sports de ‘Annemerel & Friends run NYC’ reis. Naast het schrijven van mijn twee boeken is dit misschien wel het meest bijzondere dat ik ooit heb mogen doen. En dat besefte ik tijdens het lopen van de marathon maar al te goed, als ik weer een van ‘onze’ lopers in ‘ons’ shirtje van Adidas voorbij zag komen. Omdat ik het liefst het hele jaar alleen maar blogs over de New York City Marathon zou schrijven, maar mijn eigen woorden ook wel eens opraken, geef ik de komende twee dagen het woord aan #teamannemerelrunsnyc2017. Stuk voor stuk winnaars. Samen schreven ze ruim 4200 woorden over deze bijzondere reis. Vandaag de eerste zes lopers aan het woord, morgen de andere zes.

Aimee (5.18.07)
“Hoi! Ik ben Aimee, ik ben 29 jaar en ik werk als social media agent. Ik ben begonnen met hardlopen tussen kerst en oud & nieuw in 2013. Ik volg Annemerel haar blog al heel lang en ik moet bekennen dat ik de stukjes over hardlopen altijd oversloeg (ja echt waar!). Ik voetbalde en het idee om te gaan rennen zonder bal en doel leek me helemaal niks.

Ik ben wel gek op New York en toen Annemerel de New York marathon ging rennen was mijn aandacht getrokken. Stiekem begon ik de stukjes over het hardlopen te lezen en vooral het race verslag maakte mij heel enthousiast. Toen mensen in mijn omgeving ook begonnen met hardlopen, heb ik ook een outfit gescoord, de podcast van Hardlopen met Evy gedownload en ben ik op mijn oude gympen naar buiten gegaan.

Toen mijn liefde voor hardlopen officieel was, was de New York marathon natuurlijk het ultieme doel. Hardlopen door mijn favoriete stad. Toen Annemerel begon te hinten over een marathonreis naar New York, heb ik me meteen ingeschreven. Ik had op dit moment nog niet eens mijn eerste marathon gelopen waar ik me wel al voor ingeschreven had, namelijk de Rotterdam marathon op 9 april 2017. Dit was wel een beetje gevaarlijk want toen New York eenmaal in mijn hoofd zat kon ik nog aan weinig anders denken. Mijn training voor Rotterdam ging niet heel lekker, ik deed veel van mijn lange duurlopen niet en twijfelde zelfs of ik de marathon wel moest gaan lopen. Ik ben blij dat ik dit uiteindelijk wel heb gedaan, omdat die lange afstanden mentaal echt wel een dingetje zijn en nu wist ik in ieder geval waar ik aan begon.

Het leukst aan deze reis vond ik de groep. Uiteindelijk heb ik nog steeds het grootste gedeelte van mijn trainingen alleen gedaan, maar wel met de support van onze groep. We hadden bijna dagelijks contact over alles wat je je maar kan bedenken tijdens een marathon training. Ook in New York hebben we een super leuke tijd gehad en hebben we elkaar echt beter leren kennen. Ik ben dan ook heel erg dankbaar dat ik dit heb mogen mee maken met deze groep meiden. Uiteraard was New York zelf ook geweldig! Het publiek langs de kant is ongekend enthousiast en sleept je er letterlijk doorheen. De New York marathon zal altijd een speciaal plekje hebben in mijn hart.”

Fon (5.56.23)
“Ik ben Fon, dertig jaar oud (jong) en werk in een horlogewinkel in Roermond. Een jaar geleden begon ik met hardlopen. Samen met een vriendinnetje volgde ik Annemerel tijdens haar New York Marathon van 2016. We riepen voor de grap: “Whahaha na 10 km denken wij dat we al de hele marathon hebben gelopen.” Toen ik de dag erna tijdens de danstraining riep: “Judith en ik gaan de marathon lopen!” Kregen we als reacties: “Dat gaat jullie nooit lukken!” Een kleine week later kocht ik mijn eerste paar hardloopschoenen en had ik de hardlopen met Evy app op mijn telefoon staan. Ik wilde New York lopen mdat dat de marathon was die ons de inspiratie gaf. Als we ’t doen, dan doen we ’t ook goed. En Amerika is ook nog eens mijn favoriete vakantieland.

In eerste instantie wilde ik voornamelijk iedereen die zei dat het niet kon hun ongelijk bewijzen. Maar gedurende het jaar werd ik (hoe ijdel dat misschien ook klinkt) mijn eigen motivatie. Ik was trots op wat mijn eigen lichaam kon bereiken. Toen ik in de tweede week van mijn marathonschema 11 km in de Franse Pyreneeën liep was ik zo trots op mezelf. Ook mijn man, familie en mijn running partner in crime, Judith, motiveerden mij super erg. Zelfs toen Judith geblesseerd raakte, en New York moest annuleren, bleef ze me steunen en ging ze zelfs tijdens een van mijn langste duurlopen helemaal mee op de fiets.

Het leukst aan de reis vond ik de groep. Nadat Annemerel zo rond 13 maart (jep heb even terug gescrollt) ons had uitgenodigd in de Facebook groep begon het elkaar motiveren al. Al vrij snel kwam de #teamannemerelrunsnyc2017 en zo vonden we elkaar ook al op Instagram. Na de eerste meeting in juni was het al duidelijk dat dit een gezellige groep meiden was. Na de gezamenlijke 10 miles in Tilburg had ik echt zin om met deze dames het vliegtuig in te stappen. Toen duidelijk werd dat Judith niet meer mee kon gaan waren de berichtjes die zij kreeg ook zo ontzettend lief! Nu na deze week is er een groep vrouwen (en een paar mannen, sorry Wim en Jeroen voor het vele geklets en geshop) die precies weten wat je hebt meegemaakt en heb je aan een paar woorden al genoeg. Al doet de groepsapp anders vermoeden ;-).”

Jorien (4.37.18)
“Hi, ik ben Jorien, ik ben 33 jaar en ik werk als directiesecretaresse. Ik loop al sinds mijn zestiende periodes hard, maar dan wat kortere afstanden. Vorig jaar ben ik het wat fanatieker aan gaan pakken.
33 jaar.

Vorig jaar oktober wilde ik eens kijken hoe het zou zijn om in een training 21 km te lopen. Dit ging redelijk en toen ben ik de langere afstanden wat meer gaan oppakken. In februari heb ik een training van 25 km gelopen en voor mezelf had ik besloten dat als mijn lichaam hier niet gek (geen heftige blessures) op zou reageren ik me zou gaan inschrijven voor dè New York marathon. Deze training ging goed dus die dag erna meteen de reis naar New York geboekt. En wat was het al die trainingen dubbel en dwars waard.

Verder dan de New York marathon durfde ik nog niet te kijken. Het kon twee kanten op gaan of ik zou zeggen: “oké… dit nóóit meer” of “waar kan ik het inschrijfformulier vinden van de eerst volgende marathon”. In mijn geval was het de tweede. Die afwachtende houding is niet heel slim geweest, ik zou namelijk heel graag nog Tokyo willen lopen in 2018, mocht er een manier zijn dan zou dat geweldig zijn.

Het leukste aan deze reis? Ai.. moet ik echt één ding noemen? Nou, dan noem ik gewoon D-day. Tijdens de marathon heb ik ontzettend genoten. Verschillende malen kippenvel gehad van heel de ambiance. Ik zal niet ontkennen dat ik ook echt heb moeten afzien, maar de euforie heeft echt de overhand gehad. De dag afsluiten met een heerlijke maaltijd met de TUI-groep en een dansje bij de I follow you party met als klap op de vuurpijl een limo-rit naar het hotel terug. Dit is wel écht te gek, toch?! Als groep (#teamannemerelrunsnyc2017) hadden we allemaal het doel om de marathon uit te lopen en dat is ons allen gelukt. Dit schept een band en heeft deze marathon extra mooi gemaakt. Dankjulliewel voor deze super ervaring!”

Aimée (3.55.16)
“Heey lezers van Annemerels blog,

Ik ben Aimée Stuit en ben 20 jaar. Ik zit in mijn tweede jaar van de bachelor Econometrie en Operationele Research aan de Erasmus Universiteit in Rotterdam. Ik leg deze studie altijd uit als “wiskundige economie”.

Als ik mijn “Runkeeper” open, zie ik dat mijn eerste run op 2 november 2014 (die dag liep ik mijn tweede New York Marathon!!! – Annemerel) was. Ik loop dus al ruim drie jaar hard. Ik wilde aan mijn conditie werken en een beetje afvallen en bestelde een week ervoor mijn eerste hardloopschoenen: Nike Pegasus 30.  Sinds die dag heb ik heel regelmatig hardgelopen.

In het begin was ik nog niet echt bezig met marathons, maar toen ik blogs en vlogs over hardlopen ging volgen, zag ik dat de wereld veel mooie wedstrijden te bieden heeft (waaronder New York). “Wat een sfeer: DIT WIL IK OOK!” Maar ik had nooit gedacht dat ik het ook werkelijk zou gaan doen. Tot Annemerels blog online kwam: “Who wants to run New York with me?” Dit is een droom van mij: ik wil dit!” Ik hoefde er niet lang over na te denken en schreef mij in.

New York was mijn tweede marathon. Mijn eerste liep ik op 9 april in Rotterdam dit jaar. Hier was mijn tijd 4:17:02 en in New York liep ik 3:55:16. Ruim 20 minuten sneller inderdaad! Voor Rotterdam volgde ik het trainingsschema van mijn trainer en deze ging slechts tot 22 kilometer. Ik had geen idee hoe ik ooit 42,195 kilometer zou kunnen lopen en op welk tempo. Ik denk dat ik me door deze onzekerheid een beetje heb ingehouden qua tempo. Als je eenmaal één marathon gelopen hebt, weet je wat die afstand is en hoe snel je kunt gaan. Ik volgde nu het schema uit Annemerels eerste boek en heb 35 kilometer getraind. Dit ging erg goed en gaf me veel zelfvertrouwen. Maar niet te vergeten: Ik denk dat de toffe sfeer en het geweldige publiek in New York ook enorm heeft bijgedragen aan mijn tijd!

Ik heb vanaf het moment van vertrek tot ik weer thuis kwam genoten, maar als ik een mooiste moment moet kiezen, ga ik toch voor de marathon zelf. Zoals ik al zei was het publiek echt ongelooflijk: Mijn naam werd constant geschreeuwd en ik heb echt wel honderd high-fives gegeven. Het moment dat ik de finish zag, was erg emotioneel en ik vond het ook jammer dat het voorbij was. 5 november 2017 is een dag die ik nooit zou vergeten. Bedankt Annemerel en #teamannemerelrunsnyc2017 dat ik deel uit mocht maken van deze topgroep en geweldige tijd!

xxx Aimée”

Marianne (4.49.11)
“Hi, ik ben Marianne en ik ben 26 jaar. Ik werk als online marketingmedewerker bij Sporta, een Belgische vzw waar we onder andere sportclubs ondersteunen, sportkampen organiseren en sportevenementen organiseren. Zo ben ik bijvoorbeeld de marketingverantwoordelijke van onze eerste eigen loopwedstrijd in januari, heel leuk dus.

Op 7 juli 2014 trok ik voor het eerst de hardloopschoenen aan. Toch duurde het bijna 365 dagen vooraleer ik mijn eerste wedstrijd liep, dat was de Nike WeRunAmsterdam in mei 2015. Ik vond mezelf toen heel wat om een 10km-wedstrijd te lopen. Een jaar later liep ik in april 2016 de Antwerp 10 Miles, gevolgd door de Disneyland Paris Half Marathon in september datzelfde jaar.

Het leek me de eerst volgende logische stap na de halve marathon in Disneyland (en de vraag werd me ook heel veel gesteld door vrienden en volgers) om een marathon te lopen. Omdat ik de halve marathon dus in Disneyland liep, besloot ik dan ook dat mijn volledige marathon ook een ‘speciale’ moest zijn. Als ik een halve doorheen het Disneyland-park liep, zag ik het dan ook niet zitten om tijdens een hele ‘zomaar’ 42 kilometer door Brussel of Antwerpen te hobbelen. Vandaar de keuze voor New York. Ik besliste in oktober 2016, nog voor er sprake was van jouw reis, me voor in te schrijven bij TUI Sports.

Mijn volgende doel lag ook alweer vast voor ik de marathon in New York uitliep. Ik begin volgende week alweer met trainen, ditmaal voor de Tokyo Marathon op 25 februari 2018.

Het leukste aan de reis? Euhm… Over de finish lopen aangezien dat het grootste doel was? ;-) Het beleven van deze ervaring met de andere meiden was fantastisch, zeker voor iemand die in haar omgeving zelf eigenlijk niet veel mede-lopende vrienden heeft. Zo volgden Aurelie en ik elkaar al een hele tijd op Instagram, maar leerden we elkaar pas écht kennen tijdens (en in de maanden naar) deze reis. Tijdens deze reis ontdekte ik dat er niets zo fijn is als een hechte groep volgen rond een gezamenlijke passie. Mag ik ook nog een shout-out doen naar TUI Sports (en vooral ook Bart)? De reis was tot in de puntjes verzorgd en het enige waar ik me zorgen over hoefde te maken, was om op tijd op Schiphol te verschijnen. Zo is een marathonreis maken helemaal top.”

Talea (4.07.49)
“Hallo, lieve lezers van annemerel.com! Ik ben Talea Kuiper en was één van de deelnemers van teamannemerelrunsnyc2017. Hoe leuk is het om een stedentrip naar New York te combineren met iets wat ik het allerliefste doe samen met een stel meiden die dezelfde passie voor hardlopen hebben en daarover nooit uitgepraat raken?

Nou, ik kan je vertellen dat is een ervaring om nooit meer te vergeten! Volgende week word ik 47 en ik ben al sinds 2002 aan het hardlopen. In de afgelopen vijftien jaar heb ik meegedaan aan allerlei wedstrijdjes van loopcircuits in de buurt. In 2005 liep ik de marathon van Rotterdam in 4:50:54 en het jaar daarna de stadsmarathon van Groningen in 4:28:14. Allebei getraind met een klassiek schema inclusief lange duurlopen die ik trouw volgde via myasics.com.

Per 1 september 2017 ben ik begonnen met de tweeënhalfjarige hbo-masteropleiding Physician Assistant in het Ommelander Ziekenhuis Groningen na vijfentwintig jaar operatieassistente te zijn geweest. Voor mij een nieuwe uitdaging, die veel tijd en energie kost. Toen mijn aanmelding voor #teamannemerelrunsnyc2017 definitief was, stuitte ik op het 100 dagen SPORTRUSTEN marathonprogramma. Dit leek voor mij het perfecte trainingsschema, omdat de maximale trainingsafstand slechts 14 km was, de nadruk lag op het lopen op hartslag én het doen van ademhalingsoefeningen. Ideaal vanwege mijn chronische bilblessure en veel minder tijdrovend.

Het officiële marathon schema van SPORTRUSTEN begon op 29 juli 2017, maar ik begon al veel eerder met de ademhalingsoefeningen en de trainingen gecombineerd met veel racefietsen. Het ging super en ik verbeterde steeds weer mijn PR’s. Bovendien zorgde de ademhalingsoefening er ook voor dat ik beter sliep. Dus win-win! Ik merkte dat het schema mij veel bracht en ik geloofde er voor de volle 100% in.

Zes weken voor de marathon kreeg ik nog blessures aan mijn achillespees en aan mijn lies die gelukkig goed te behandelen waren met dry needling. Ondanks deze kleine tegenslagen liep ik de newyorkcitymarathon in 4:07:49 (eigen doel 4:15:00) en daar ben ik super blij mee!

Lieve Annemerel, Aimee, Naual, Thirza, Marianne, Aurelie, Aimée, Karin, Anke, Jorien, Fon en Rianne bedankt voor deze onvergetelijke ervaring die samen zoveel leuker was dan in mijn eentje! En niet te vergeten Maxime en Judith die door omstandigheden er niet bij konden zijn, maar wel de trouwste supporters waren!”

Dankjewel voor jullie mooie verhalen Aimee, Fon, Jorien, Aimée, Marianne & Talea. Jullie hebben het super goed gedaan (zowel het lopen van de marathon als deze blog-opdracht!) Morgen het woord aan de rest van het team.

Liefs,
Annemerel