Zwangerschapsupdate: (bijna) 31 weken, derde trimester, ijzertekort en andere kwaaltjes

De laatste zwangerschapsupdate is alweer een maand geleden. Inmiddels tellen we nog 64 dagen tot mijn uitgerekende datum en beginnen de zaken toch wel heel erg serieus te worden. Ik zit alweer een tijdje in het derde en laatste trimester en de echte ‘honeymoon-fase’ van de zwangerschap ligt inmiddels achter me. Toch had ik met veertien weken zwanger niet kunnen dromen dat ik er op dit moment nog zo – relatief – fit bij zou zitten. Tijd om bij te praten.

Hoe voel ik me?

De misselijkheid verdween rond het einde van het eerste trimester, een paar weken later kreeg ik die vervelende migraineaanvallen ook onder controle. In de tussentijd had ik wel bekken- en rugpijn erbij gekregen als kwaaltjes. Die pijn in mijn rug ben ik gelukkig snel de baas geworden (komen we later op terug), de pijn in mijn bekken heb ik voornamelijk na hardlopen en lange wandelingen, ik weet dus wat ik moet doen om het te voorkomen. ‘Rustig aan’ is het codewoord. Tegen het einde van het tweede trimester, rond 27/28 weken, begonnen er wel weer wat kwaaltjes bij te komen.

Zo ben ik een stuk vermoeider dan rond twee weken. Ik zou het liefst dagelijks een dutje doen. Ik geef er (meestal) niet aan toe omdat ik bang ben dat dan echt het einde zoek is. Ik ga wel (nog) wat eerder naar bed. Nog een reden waarom ik niet zo’n fan ben van dutjes, ik ben heel slecht in opstaan. Ook al heb ik maar een kwartier geslapen, daarna ben ik zo ontzettend chagrijnig. Als ik ga slapen en ik zet geen wekker, dan slaap ik gerust twee uur aan een stuk door, daarna heb ik nergens meer zin in. Het schijnt dat ik dit als baby al had, ben benieuwd of Ollie hetzelfde heeft.

Verder heb ik last van mijn middenrif. Het irriteert eigenlijk de hele dag, of ik nu wel of geen beha aan heb. Als ik te lang in dezelfde houding zit voel ik diepe steken, alsof het een beetje ontstoken is. Gek genoeg heb ik er geen last van als ik beweeg, maar ja de hele dag bewegen, daar is mijn bekkenbodem het niet mee eens en daarnaast heb ik ook nog wel wat anders te doen dan bewegen. Ik heb trouwens al heel veel verschillende dingen geprobeerd qua beha’s, van zachte topjes tot beha’s die meer steun bieden, van maat S tot maat XL.Ik heb zelfs lange topjes met daarin een soort van netje voor je voorgevel geprobeerd, hielp ook niet. Ik heb een fortuin aan beha’s uitgegeven, maar niets zit lekker.

En dan zijn er nog wel wat standaard klachten zoals maagzuur (voornamelijk als ik lig) en een mega opgeblazen gevoel na het avondeten (voornamelijk als ik rijst gegeten heb en tijdens het eten niet rechtop heb gezeten, maar onderuit heb gehangen op de bank). Het is niet echt ideaal, maar hé er zijn mensen die het veel en veel slechter treffen.

IJzertekort

Uit mijn bloedtest van drie weken geleden bleek niet alleen dat mijn suiker in orde is en dat Ollie net als ik Rhesus-D negatief is, mijn ijzervoorraad is ook erg laag. Mijn Hb is gelukkig nog relatief goed (7,2, hij was voor de zwangerschap 8,5 dus wel iets gedaald), maar als ik mijn voorraad niet zou aanvullen zou dat hemoglobine ook snel kunnen dalen. Ik weet niet zeker of mijn vermoeidheid van de afgelopen weken te maken heeft met die lage ijzervoorraad, volgens mij krijg je er pas last van als je Hb ook flink gedaald is en dat is op dit moment dus nog niet het geval. Gelukkig.

Ik slik dus sinds drie weken drie ijzertabletten per dag (Gentle Iron van Solgar, schijnt minder heftig voor de stoelgang te zijn). Toen ik dit gisteren via Instagram deelde kreeg ik van een huisarts in opleiding te horen dat de nieuwe richtlijn niet is om drie keer per dag een supplement te nemen, maar om twee/drie keer per week te supplementeren omdat er blijkbaar een stofje vrijkomt dat de opname van ijzer voor 48 uur stopzet na het nemen van een supplement. Dat is de nieuwe richtlijn van de NHG. Gelukkig heb ik vrijdag weer een afspraak bij de verloskundige en dan ga ik dit meteen bespreken, er kleeft namelijk een flink nadeel aan al dat ijzer dat ik slik, mijn stoelgang is dramatisch ondanks de vele vezels die ik dagelijks naar binnenwerk.

De buik en de body

Vorige zwangerschapsupdate – vijf weken geleden – schreef ik dat ik met 23 weken al 9 kilo was aangekomen. Best heftig toen ik dat getal in de verloskundige praktijk op de weegschaal zag staan (ik weeg me nooit thuis omdat ik me dan waarschijnlijk helemaal gek ga maken met dagelijks wegen, been there, done that, never again). Vier weken later, met 27 weken, stond de teller nog steeds op 9 kilo. Komende vrijdag mag ik weer op de weegschaal, heel benieuwd wat de weegschaal dan zegt. Ik gok dat er nog wel een kilootje of 2/3 bij is gekomen, het schijnt dat je in het derde trimester gemiddeld 500 gram tot een kilo per week aankomt, dus dat zou niet meer dan normaal zijn.

Ik had het niet verwacht, maar ik vind die grote buik echt mooi. Mijn navel plopt nu een beetje naar buiten, er is ook heel vaag een dunne lijn onder mijn navel richting down under te zien. Die lijn zat er trouwens ineens toen ik een paar uurtjes van de zon had genoten (wel gewoon met kleding aan, buik zat niet in de zon). Heeft die zon op mijn gezicht ervoor gezorgd dat die lijn op mijn buik ontstaan is? Ik heb een antwoord geprobeerd te vinden op deze vraag via Google, maar kwam er niet echt wijs uit.

Mijn benen zijn iets steviger dan toen ik 70 kilometer in de week hardliep, mijn billen zijn wat voller en ronder. Ik vind het eigenlijk wel mooi. Het past bij mijn lichaam. Ik krijg er via social media wel regelmatig hatelijke opmerkingen over, natuurlijk altijd van anonieme accounts. Gelukkig ben ik bijna 32 en niet meer het onzekere meisje van 16. De opmerkingen zeggen meer over de opmerking-gevers dan over mijn benen en billen.

Nog een andere tip voor mensen die graag een positieve opmerking willen maken over een babybuik, noem een buik nooit ‘dik’ of ‘flink’. Het is leuker om te horen dat je een ‘mooie’ buik hebt.

Sport

Hardlopen lukt nu helemaal niet meer, zelfs een stukje lopen voor de foto durf ik op dit moment niet aan. De speciale zwangerschapspilates die ik sinds week 14 doe, die doe ik nog wel braaf iedere week. Het minimum aantal minuten dat ik aan Pilates wil besteden is 150 minuten per week, maar vaak zit ik daar wel overheen. Vorige week deed ik vier workouts van 50 minuten en twee van 30. Dat voelde heel goed. Ik merk dat mijn armen, benen en billen een stuk sterker zijn geworden. Een paar maanden geleden kreeg ik echt kramp in mijn armen als ik te lang op mijn handen en knieën zat, daar heb ik nu veel minder last van terwijl er toch een flink gewicht aan mijn buik hangt. Ik merk wel dat het lastiger wordt om de spanning op mijn buikspieren goed te verdelen tijdens sommige oefeningen. Dan moet ik kiezen voor de makkelijke variant in plaats van de moeilijke, want de ‘sixpack-buikspier’ die wil je zoveel mogelijk ontzien tijdens de zwangerschap.

Het pilatesprogramma dat ik volg is van Fit Body Fresh Mind, daarnaast volg ik Romana Serno (@sterkher op Instagram) voor heel veel informatie over trainen tijdens de zwangerschap. Ik ben ook van plan haar Postnataalfit programma te gaan volgen na de zwangerschap om mijn bekkenbodem en buikspieren weer te ‘repareren’.

Babykamer & andere baby aankopen

De commode staat, evenals het ledikant, de linnenkast is nog steeds niet geleverd. Ik hoop dat ‘ie snel komt want ik wil graag de kleertjes gaan wassen en alles netjes gaan ordenen. De Maxi-Cosi is er, het wiegje is er, de wipstoel… toch moeten er nog héél veel dingen gekocht worden voordat ik het gevoel heb ‘klaar’ te zijn. Er is bijvoorbeeld nog geen aankleedkussen, ik heb nog geen badje (en ook geen andere badspullen), er moeten nog hoeslakens gekocht worden, een luieremmer… verder moet ik me ook nog gaan verdiepen in alles dat ik nodig heb voor het geven van borstvoeding (tepelhoedjes, zoogcompressen, een kolf?). Oh en de box natuurlijk. Die wil ik pas eind april kopen, anders staat ‘ie ook maar in de woonkamer stof te happen (en iets in de doos laten zitten daar ben ik heel slecht in).

Hoe gaan we het doen met werk?

We willen graag vanaf januari twee dagen opvang voor Ollie en staan op twee plekken hier in de buurt op een wachtlijst, hopelijk lukt het om bij tenminste een van die twee een plekje te bemachtigen. Verder gaat Tuur in plaats van vijf, vier dagen werken. Super fijn dat dat kan. Ook na de bevalling heeft hij gewoon een week geboorteverlof en daarna nog vijf weken partnerverlof. Oh en dan heeft hij ook nog zes weken zomervakantie. Heel fijn dat we zo’n lange periode hebben om samen aan ons nieuwe gezin te wennen.

Zelf ben ik van plan zo veel mogelijk werk te doen als Ollie slaapt. Ik weet niet of dit een illusie is, maar normaal gesproken ben ik een stuk productiever als ik heel weinig tijd heb. Hopelijk geldt dat ook als ik een baby heb en (wellicht) wat minder slaap. We gaan het vanzelf wel zien, tot nu toe komt alles altijd goed.

Zwangerschapscravings

Ik merk dat ik een stuk meer zin in zoet heb dan anders. Normaal word ik ’s ochtends wakker en denk ik meteen aan mijn broodje ei, nu heb ik veel meer zin in een smoothiebowl of pannenkoeken met Nutella. Dat laatste eet ik overigens vrijwel nooit als ontbijt, want dan heb ik de rest van de dag mega veel trek in zoete meuk. Verder geniet ik van olijven, soms ook al om tien uur ’s ochtends. Maar ja dat vond ik voor de zwangerschap ook al heel erg lekker, alleen toen durfde ik het vaak niet te eten omdat ik dan last van mijn darmen kreeg. Nu helpt het mijn darmen juist enigszins soepel te blijven ;-).

Verder is er niet echt iets specifieks waar ik heel veel trek in heb. Ja die zure snoepjes waar ik het vorige maand al over had, maar die probeer ik uit mijn hoofd te zetten omdat ik me er slecht van ga voelen en het ook niet het bevorderlijk voor de baby is. Ik heb wel een stuk meer honger dan anders. Ik word vaak midden in de nacht wakker met honger en als ik dan denk, ik slaap wel lekker door, dan moet ik er een half uur later alsnog uit omdat de honger echt gewoon gestild moet worden voordat ik kan slapen. Misschien moet ik uit voorzorg iets naast mijn bed gaan zetten. Meestal neem ik een paar grote happen kwark, omdat ik dan niet zo hoef te kauwen en ik heb het idee dat dit ook wel goed vult.

Goed, volgens mij zijn jullie weer helemaal bijgepraat. Tijd voor mijn enige ‘echte’ koffie van de dag. Zin in!

Liefs,
Annemerel